Categorie: johan verminnen

35 jaar geleden: racistisch incident tijdens 11 juli-viering

35 jaar geleden: racistisch incident tijdens 11 juli-viering

Het is vandaag de Vlaamse feestdag en dan haal ik spreekwoordelijk mijn Vlaamse vlag boven (enkel spreekwoordelijk, want ik bezit geen enkele vlag), maar een bepaald gedeelte van de Vlaamse bevolking kan het toch niet laten om zich dan van zijn slechtste zijde te laten zien. Niet alleen mogen we dat niet wegmoffelen, we moeten dat zelfs blijven aanklagen om de “politiek correcten”, die denken de “morele waarheid” in pacht te hebben, niet in de kaart te spelen. En zo deed zich 35 jaar geleden een incident voor n.a.v. de presentatie door Alida Neslo waarvoor ik me nu nog altijd schaam. Ik sprak er destijds over met haar medepresentator Johan Verminnen in de rubriek “Aan het lijntje” in De Rode Vaan.

Lees verder “35 jaar geleden: racistisch incident tijdens 11 juli-viering” →

Johan Verminnen wordt zeventig…

Johan Verminnen wordt zeventig…

De Vlaamse zanger Johan Verminnen viert vandaag zijn zeventigste verjaardag. “Ik doe dat met een box met zeventig liedjes en een dubbele vinyl, die mij doet terugdenken aan hoe het ooit begon,” zo zegt hij op zijn eigen website. Vijf jaar geleden heeft hij ter gelegenheid van zijn verjaardag een nieuwe CD uitgebracht, “Tussen een glimlach en een traan”, naar het bekende gezegde van Toots Thielemans, die hij destijds (in 1979) nog voor het Feest van De Rode Vaan heeft gestrikt, toen hij als gastheer het programma mocht samenstellen. Verminnen heeft vaak voor De Rode Vaan of de Communistische Partij opgetreden, dus heb ik hem ook heel vaak geïnterviewd, vaker nog wellicht dan Raymond Van het Groenewoud of Jos Van Immerseel. Hieronder vind je een overzicht.

Lees verder “Johan Verminnen wordt zeventig…” →

Je ne suis pas un Flamand rose

Je ne suis pas un Flamand rose

In 1975 won Johan Verminnen (foto Jo Clauwaert) ook nog even het “Festival de la Chanson Française” waarna hij besloot zich serieus op de Franstalige markt te gooien, wat tot nog toe niet helemaal gelukt is, ook niet met “Je ne suis pas un flamand rose”, een franstalige elpee die zoals gebruikelijk een allegaartje van origineel werk en vertalingen van “greatest hits” is. Voor Vlaamse oren zijn vooral de titelsong, “Pauvre boxeur amoureux” en “Le ciel est le toit de ma maison” aangewezen. “Guitares à credit” (subliem!) en “Samedi soir” klinken zelfs beter dan in het Nederlands. Dit was nota bene ook de eerste elpee die Jean Blaute heeft geproduced. Jean (in Humo): “Herbie Flowers speelde hierop mee, die toen net Lou Reeds Walk on the wild side had opgenomen. Wel, zo’n ervaring zet een norm, waar je niet graag meer onder gaat.”

Lees verder “Je ne suis pas un Flamand rose” →

Johan Verminnen: Ontdek de Ster!

Johan Verminnen: Ontdek de Ster!

De eerste Vlaamse “kleinkunstenaar” die zwaar knipoogde naar rock was Johan Verminnen (Wemmel, 22 mei 1951). Lode Willems verwelkomt hem in De Rode Vaan van 25 februari 1971 als volgt: “En toen kwam Johan Verminnen. Zijn stijl – voor zover vergelijkingen toegelaten zijn – houdt zowat het midden tussen Brel en pop. In die zin dat je bij hem elk woord verstaat, wat bij pop niet het geval is, en dat hij, in tegenstelling met Jacques Brel, écht is, en zich nooit theatraal of wijsneuzig aanstelt.”

Lees verder “Johan Verminnen: Ontdek de Ster!” →

Johan Verminnen op de Lokerse Feesten 1979

Johan Verminnen op de Lokerse Feesten 1979

Na “Als mijn gitaar mij helpt” kampte Johan blijkbaar met een gebrek aan materiaal, waardoor hij zich in 1979 niet alleen tot een single moest beperken, maar het betreft dan nog twee Brusselse “traditionals”: “Rue des Bouchers” en “P’tits oiseaux”. Toch is het een stevige aanrader geworden omdat Johan naast zijn eigen getalenteerde begeleiders nog de steun heeft gekregen van het crème de la crème van de Vlaamse pop zoals Jean Blaute, Roland en Big Bill. Op de Lokerse Feesten liet hij zich zelfs “begeleiden” door ouwe gabber Raymond Van het Groenewoud.

Lees verder “Johan Verminnen op de Lokerse Feesten 1979” →

Johan Verminnen: ik hou van België en andere verhalen

Johan Verminnen: ik hou van België en andere verhalen

Het Feest van de Rode Vaan heeft traditiegetrouw weer plaats in september, meer bepaald op 15 en 16 september. Uit de spijtige taalincidenten van vorig jaar hebben de organisatoren hun lessen getrokken, zodat er nu een afzonderlijk Franstalig en een afzonderlijk Nederlandstalig programma is en dit zowel op zaterdag en zondag. In totaal dus vier spektakels waarvoor je telkens amper 100 fr hoeft neer te tellen. Als je dus maar één voorstelling meepikt, betaal je voor het hele feest slechts 150 fr (50 fr is de toegangsprijs voor de tent met de stands, het vrij podium en de dansvloer). Heel wat goedkoper dus dan vorig jaar, wat ook al een tegemoetkoming is aan de bezwaren die toen werden gesteld.

Lees verder “Johan Verminnen: ik hou van België en andere verhalen” →