Het operaseizoen 1987-88 in Gent is begonnen met… vijf minuten stilte. In de toespraak van Laurette Muylaert namens het gemeenschappelijk vakbondsfront, die daaraan én aan wat een feestelijk openingsconcert had moeten worden voorafging, werd gesteld dat deze stilte « slechts een verwitting » was. Het werd dus niet met zoveel woorden gezegd, maar harde acties hangen in de lucht, dat is duidelijk.
Lees verder “35 jaar geleden: stilte (voor de storm?)”
In het kader van één van de vele herdenkingen van mei ’68 bracht de Gazet van Antwerpen in herinnering dat in Vlaanderen op theatraal vlak weliswaar “Mistero Buffo” het best in deze sfeer past, maar dat dit stuk wel uit het begin van de jaren zeventig dateert. Daarom was het geen onverdienstelijke prestatie om nog eens het Brecht-stuk “Man is man” boven te halen dat zowaar reeds in maart 1968 werd gebracht en dus eigenlijk op de gebeurtenissen van mei ’68 vooruitliep! De regisseur van dit revolutionaire stuk was Walter Tillemans, de man die ik samen met Johan de Belie in 1984 heb geïnterviewd n.a.v. het fameuze “Pak ‘m, Stanzi!” (De Rode Vaan nr.22). Omdat hij in dat interview zo te keer ging, had ik er als titel “Pak ze, Tillemans!” boven geplaatst en die is ook nu nog altijd van toepassing.
Lees verder “Walter Tillemans wordt negentig…”
Het zal morgen al 135 jaar geleden zijn dat in de Scala van Milaan de opera “Otello” van Giuseppe Verdi in première ging.
Lees verder “135 jaar geleden: première van “Otello” van Giuseppe Verdi”
Zoals Jan Melicaen de opera-correspondent was van De Rode Vaan in de Gentse opera, zo werd deze functie in Antwerpen waargenomen door Guillaume Maijeur, die zijn stukken ondertekende met W.M. (Willy Maijeur; nu heeft hij een eigen website waar hij wel ondertekent met G.M.; daar heb ik ook deze foto gevonden). Willy werkte al voor De Rode Vaan toen ik op de redactie kwam, dus ik weet niet hoe hij in contact gekomen is met het blad. Ik heb wel een vermoeden dat de band met de partij “losser” was dan in het geval van Melicaen.
Lees verder “Willy Maijeur”
Die lustige Witwe (De vrolijke weduwe) is de titel van een operette in drie bedrijven gecomponeerd door de Oostenrijks-Hongaarse componist Franz Lehár. Het libretto werd geschreven door de Oostenrijkse toneeldichters Victor Léon en Leo Stein, naar het blijspel L’attaché d’ambassade van Henri Meilhac. De plaats van handeling is Parijs rond 1900. Die lustige Witwe werd voor het eerst opgevoerd in het Theater an der Wien in Wenen op 30 december 1905. (Wikipedia)
Lees verder “115 jaar geleden: première van “Die Lustige Witwe””
De Vlaamse Kameropera opende haar speeljaar met een interessante « double bill », « Il Signor Bruschino » van Gioacchino Rossini en « Mozart en Salieri » van Nicolai Rimski-Korssakov.
Lees verder “Er staan nu ook lévende personages op de operascène”
Morgen zal het al vijftien jaar geleden zijn dat de Antwerpse operazanger Dirk Van Croonenborgh zijn vriendin Carine Truyen heeft vermoord.
Lees verder “Carine Truyen (1963-2005)”
Het is vandaag ook zestig jaar geleden dat de Russische schrijver Boris Pasternak is overleden. Bij ons is hij vooral bekend door “Dr.Zhivago”, dat destijds verboden werd in de Sovjetunie en waarvoor hij dan in 1958 prompt de Nobelprijs kreeg, want zo ging dat in die tijd. Merkwaardig genoeg is Pasternak ooit wel ter sprake gekomen in De Rode Vaan, maar dan niet met “Dr.Zhivago”, maar wel naar aanleiding van een opera, die onze medewerker Guillaume Maijeur zowaar in Wuppertal was gaan bekijken…
Lees verder “Boris Pasternak (1890-1960)”
Sommige lezers zullen wel de indruk hebben dat er geen enkel blad in Vlaanderen is dat zoveel aandacht besteedt aan allerlei facetten van de opera, dan de rode vaan. « Dat is vreemd » zullen de lezers dan allicht zeggen, « want opera is toch een uiting van burgerlijke cultuur, wezensvreemd voor de arbeidersklasse ». « Dat is normaal », zal men vanuit een bepaalde hoek daarop repliceren, « want ook in de landen van het reëel bestaande socialisme wordt de opera hoog in aanzien gehouden. » « Dat is vreemd, » zeggen de tegenstanders dan weer, « want het is een heel dure kunstvorm die in deze crisistijd veel geld opslorpt dat veel beter zou kunnen worden aangewend in de sociale sector ». « Dat is normaal » willen de voorstanders toch het laatste woord hebben, « want de opera is een arbeidsintensieve werkaangelegenheid en hier investeren betekent juist dat men tal van arbeidsplaatsen in stand houdt ».
Lees verder “O.V.V.: “Goedkoopste formule, maar verkeerd beleid””
Het is ook al vijf jaar geleden dat de Gentse opera-goeroe Gerard Mortier is overleden.
Lees verder “Gerard Mortier (1943-2014)”
dagelijks iets degelijks 