Op het twintigjarige jubileum van het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek in januari 2018 sprak Jan Dewilde o.a. over Eva Dell’Acqua, een Brusselse componiste en zangeres, waarvan ik nog nooit had gehoord, maar die blijkbaar toch een zekere populariteit geniet op YouTube en die morgen negentig jaar overleden is.
Lees verder “Eva Dell’Acqua (1856-1930)”
Het is vandaag al 65 jaar geleden dat in Parijs de Oostenrijks-Hongaarse operette-componist Imre (op zijn Duits: Emmerich) Kalman is overleden.
Lees verder “Imre Kálmán (1882-1953)”
Morgen zal het al zeventig jaar geleden zijn de Hongaars-Oostenrijkse operettecomponist Franz Lehar is overleden. Mijn vader was een grote fan van hem, dus ik ben opgegroeid met zijn melodieën. Daarna, net in een periode dat ik mij tegen de smaak van mijn ouders begon af te zetten (en terecht, ik beschouw de sixties nog altijd als een periode met een ongelooflijke rijkdom aan populaire muziek, waarvan ik blij ben dat ik ze heb mogen meemaken), begon ook de goegemeente op hem neer te kijken. Dus niet enkel de liefhebbers van populaire cultuur zoals wij, maar ook de highbrows van de klassieke muziek. Toen ik dan in de jaren tachtig voor De Rode Vaan opera’s ben gaan (moeten) recenseren (en daar gelukkig tamelijk vlug ben van gaan houden, wellicht omdat de basis hiervoor in mijn prille jeugd was gelegd), kwam ik occasioneel ook nog eens een operette tegen en dat was dan bijna altijd één van Franz Lehar. Zijn werk was dan toch het beste bestand gebleken tegen de tand des tijds. Nu volg ik het allemaal zo niet meer, de populaire cultuur noch het reilen en zeilen van de opiniemakers. Ik weet het dus niet zeker, maar ik heb – helaas – de indruk dat de man weer in een dipje zit. Laat ik daar met dit stukje althans toch voor een deel trachten daar wat tegengif voor te geven…
Lees verder “Franz Lehár (1870-1948)”
Laat ik meteen maar toegeven dat ik een beetje (?) kort door de bocht ben gegaan: 160 jaar geleden ging in het Théâtre des Bouffes-Parisiens te Parijs de operette “Orphée aux Enfers” (“Orpheus in de onderwereld”) van Jacques Offenbach in première. De ouverture tot deze operette eindigt met een uptempo-ritme dat later aanleiding zou geven tot een nieuwe, gewaagde dans, de zogenaamde cancan. Het lijkt me echter dat dit proces enige tijd in beslag heeft genomen en dat de can can niet geboren is op de avond van de première…
Lees verder “160 jaar geleden: de geboorte van de cancan”
De Nederlandse operettezanger Marco Bakker viert vandaag zijn tachtigste verjaardag.
Lees verder “Marco Bakker wordt tachtig…”
Het is vandaag al zeventig jaar geleden dat de legendarische Oostenrijkse tenor Richard Tauber is overleden.
Lees verder “Richard Tauber (1891-1948)”
25 jaar geleden ben ik naar een recital geweest van de Brusselse sopraan Pati Helen-Kent (hierboven samen met Chris De Moor) in de Markten.
Lees verder “25 jaar geleden: Pati Helen-Kent in de Markten”
