Tien jaar geleden: reünie Wase journalisten

Tien jaar geleden: reünie Wase journalisten

Tien jaar geleden vond in restaurant De Grouwesteen in Sint-Pauwels een reünie plaats tussen journalisten en fotografen van de ter ziele gegane Wase Persclub. Het werd een leuk weerzien tussen persmedewerkers waarvan sommigen mekaar in geen twintig jaar hadden ontmoet. Voor initiatiefnemer Wouter Vloebergh meteen het sein om er vanaf nu ieder jaar een traditie van te maken. (Erik Westerlinck)

Lees verder “Tien jaar geleden: reünie Wase journalisten”

45 jaar geleden: “Het begon met Roza”

45 jaar geleden: “Het begon met Roza”

Het begon met Eva is de titel van een Amerikaanse film waarin beschreven wordt hoe een meisje-uit-de-massa erin slaagt in de gunst te komen staan van haar idool en hoe ze langzamerhand de Vedette naar de achtergrond dringt en zelf in de spotlights treedt. Wat sympathiek begon, eindigt nogal navrant. Volgens ongeveer hetzelfde scenario verloopt de geschiedenis van de beste rockgroep die het Waasland ooit heeft gehad, nl. Papadock’s BRC, maar die paradoxaal genoeg nooit verder is geraakt — als groep — dan de Gentse Feesten. Behalve de drummer dan. Die is nu een internationale attractie. Als drummer? Neen: Als zanger misschien? Nauwelijks. Als « attractie »? Juist! Wat sympathiek begon, eindigt ook hier dus nogal navrant. Twee afleveringen van “Ken je ze nog, de mannen van Papadock’s?” of wat een succes-story had kunnen zijn…

Lees verder “45 jaar geleden: “Het begon met Roza””

45 jaar geleden: een man tussen Spikkel en Spiegel

45 jaar geleden: een man tussen Spikkel en Spiegel

45 jaar geleden heb ik er in het regionale weekblad De Voorpost op gewezen dat het weekend van 25 en 26 augustus 1979 van een uitzonderlijke muzikale drukte was, op nationaal vlak, maar ook – en vooral, sla er de nationale pers maar eens op na, De Morgen b.v.! – in het Waasland. Omdat we nu eenmaal niet op alle plaatsen tegelijk konden zijn, geven we geen «verslag» van deze of gene gebeurtenis, maar wel een sfeerbeeld van een weekend van heen en weer rotsen tussen Beveren (De Spiegel), Nieuwkerken (De Spikkel) en Temse (mijn Spijkerplaats).

Lees verder “45 jaar geleden: een man tussen Spikkel en Spiegel”

45 jaar geleden: staatssecretaris Akkermans op voormalige Bolle Akkers

45 jaar geleden: staatssecretaris Akkermans op voormalige Bolle Akkers

In opdracht van het weekblad De Voorpost moest ik 45 jaar geleden verslag uitbrengen van een uitstap met Paul Akkermans, de nieuwe staatssecretaris voor Vlaamse Streekeconomie, doorheen wat men vroeger wel eens de bolle akkers van het Waasland placht te noemen.

Lees verder “45 jaar geleden: staatssecretaris Akkermans op voormalige Bolle Akkers”

Cyriel Vergauwen (1953-2009)

Cyriel Vergauwen (1953-2009)

Het is ook al vijftien jaar geleden dat Cyriel Vergauwen is gestorven. Toen ik eind jaren zeventig in Sint-Niklaas en Temse woonde, kende ik Cyriel goed, o.a. door het Masereelhuis waarvan hij de grote bezieler was. Maar ik heb hem in die tijd ook één keer “officieel” geïnterviewd, dat was in mijn reeks over progressieve jeugdclubs die ik voor De Rode Vaan maakte. Vóór hij door het Masereelhuis werd opgeslorpt, was Cyriel immers evenzeer het kloppende hart van J.C.De Spikkel in Nieuwkerken-Waas…

Lees verder “Cyriel Vergauwen (1953-2009)”

45 jaar geleden: de nacht der Wase dichters

45 jaar geleden: de nacht der Wase dichters

Welaan, poëzie is blijkbaar van alle tijden. Na «poëzie op zondagmorgen» en «op zondagavond», waarover ik vorige week schreef en na «de namiddagen van de poëzie» (zie «Hebjetgezien») moest onvoorwaardelijk ook de nacht van de poëzie komen. Zijn «poets» immers geen «lunatics» (luna = maan)? Dat wist zelfs Guido Lauwaert al! En sindsdien hebben ettelijke dichters zich overgegeven aan de (poëtische) geneugten in de nachtelijke uurtjes. In het Waasland gebeurt het nu zelfs reeds voor de derde maal. Noteer: op vrijdag 16 maart 1979 vanaf 20 uur in De Smidse (Leopold II-laan 26, 2700 Sint-Niklaas).

Lees verder “45 jaar geleden: de nacht der Wase dichters”

Tien jaar geleden: Raoul De Graeve opgenomen in de Orde van de Wase Raap

Tien jaar geleden: Raoul De Graeve opgenomen in de Orde van de Wase Raap

Het is al tien jaar geleden dat Raoul De Graeve, mijn vroegere fotograaf bij De Voorpost (op de foto poseert hij rechts naast hoofdredacteur Wouter Vloebergh in het midden en links burgemeester Luc De Ryck, eveneens een oud-Voorpost-redacteur en vermoedelijke auteur van onderstaande tekst), werd opgenomen in de Orde van de Wase Raap Daarmee is hij toegetreden tot wat heet ‘de toeristische adel van het Waasland’.

Lees verder “Tien jaar geleden: Raoul De Graeve opgenomen in de Orde van de Wase Raap”

45 jaar geleden: “Moderne componisten zijn vervreemd van hun publiek, maar nog meer van de mensen die hun werk moeten uitvoeren” (Johan Pieters)

45 jaar geleden: “Moderne componisten zijn vervreemd van hun publiek, maar nog meer van de mensen die hun werk moeten uitvoeren” (Johan Pieters)

SABAM, de Belgische vereniging van auteurs, componisten en uitgevers, heeft zopas (*) een “witboek” laten verschijnen (eigenlijk is het maar een brochure: 24 blz.), waarin zij in naam van haar leden haar verontwaardiging uitdrukt over het uitblijven van maatregelen van overheidswege om het eigen werk, dus van Belgische kunstenaars, meer bekendheid te geven. Vooral het mediabeleid (radio, televisie) wordt op de korrel genomen, daar de BRT een staatsinstelling is. SABAM eist voor haar leden 25% zendtijd op, evenwichtig gespreid over de hele duur van de uitzendingen, en verwijst hierbij naar Canada waar premier Trudeau een wet heeft laten goedkeuren waarin 30% zendtijd werd afgedwongen. SABAM wijst erop dat de kwaliteit van de programma’s daaronder niet heeft te lijden gehad, dar dit de eigen productie ten zeerste heeft gestimuleerd. Ook werd een enorme kapitaalsvlucht aan auteursrechten naar het buitenland tegengegaan. Tenslotte werd op die manier ook meer werkgelegenheid gecreëerd, toch niet onbelangrijk in deze crisisperiode. Daar de brochure nogal heterogene vraagstukken behandelt, namelijk het toneel, de ernstige en de lichte muziek, hebben wij geoordeeld dat het informatief gezien het beste was de stellingen van SABAM te toetsen aan de mening van drie mensen uit het Waasland die op de diverse terreinen creatief zijn. Voor toneel werd dat dan Johan de Belie uit Sint-Niklaas, voor de lichte muziek Jacques Raymond uit Temse en voor de ernstige muziek één der zeldzame jonge componisten, Johan Pieters uit Kieldrecht.

Lees verder “45 jaar geleden: “Moderne componisten zijn vervreemd van hun publiek, maar nog meer van de mensen die hun werk moeten uitvoeren” (Johan Pieters)”