Veertig jaar geleden vond het tweede Sinterklaas-Rockfeest plaats in Waasmunster. Dit is mijn aankondigend artikel in De Rode Vaan uit die tijd.
Lees verder “Veertig jaar geleden: tweede Sinterklaas-Rockfeest in Waasmunster”
Wouter Vloebergh schreef tien jaar geleden een nieuwe gids over het Waasland, “Het Waasland, een waarachtige ontdekking” met foto’s van Studio Wauters. Ideaal voor een zomeruitstap dicht bij huis! Met handige wandelkaarten en uitgestippelde wandelingen en met tips van bekende Waaslanders.
Lees verder “Het Waasland, een waarachtige ontdekking”
Met het gedicht “Van Putifar tot pittabar” (zie onderaan) won de vroegere hoofdredacteur van het weekblad De Voorpost, Wouter Vloebergh (op bovenstaande foto in het midden tussen twee Voorpost-medewerkers: Luc De Ryck, nu burgemeester van Temse, en fotograaf Raoul De Graeve) vijf jaar geleden de prijs van Culturele Centrale Boontje (Sint-Niklaas) voor het beste stadsgedicht (literatuurwedstrijd). Deze creatie kadert in de viering van het 800-jarig bestaan van (de stad) Sint-Niklaas.
Lees verder “Vijf jaar geleden: Wouter Vloebergh gekroond voor stadsgedicht over Sint-Niklaas”
Dit is het fameuze laatste interview dat ik heb gedaan voor De Voorpost, maar dat ikzelf niet heb uitgeschreven. Dat is dan gebeurd door mijn opvolger, wiens naam ik helaas niet meer ken, maar blijkbaar begint zijn naam met “Sa” en “Je”, want de vondst “JaSe en SaJe” waarmee hij ondertekent is helemaal van hem (nog even eraan herinneren dat ik voor De Voorpost onder de naam Jan Segers schreef, vandaar dus JaSe). Het interview met Luc Vermeulen vormde een tweeluik met dat met Lukas De Bruyker en ging onder de overkoepelende titel: “Ken je ze nog? De mannen van Papadock’s?”
Lees verder “Luc Vermeulen wordt 75…”
Met “Afkeer van Faulkner” werd Greta Seghers in 1977 bekroond met de prijs voor het beste debuut. Over “Omtrent de man die wederkwam” (Brugge, Orion, 1978) schrijft Johan de Belie in “De Rode Vaan”: “Boeiend om tekening van milieu en tijd, met een nasmaak van wanhoop, met de angst voor het verval, met een grimlach om de vruchteloze revolte tegen burgerlijkheid, schijnheiligheid en conventie. Een roman die bijblijft.”
Lees verder “Greta Seghers wordt tachtig…”
Heel zelden komt ze met haar kunstwerken naar buiten. Maar de knappe en heel authentieke schilderijen van Yolanda De Bock uit Sint-Pauwels stralen heel veel talent en vakmanschap uit. Haar impressies zijn een verademing in onze rumoerige tijd.
Het is vandaag al vijftien jaar geleden dat Waaslander Dominique Cornu in Salzburg wereldkampioen tijdrijden werd bij de beloften vóór Mikhail Ignatiev, Jérôme Coppel, Alexander Filippov en Edvald Boasson Hagen. Tony Martin werd achttiende en Chris Froome (toen nog Keniaan) 36ste…
Lees verder “Vijftien jaar geleden: Dominique Cornu wordt wereldkampioen tijdrijden bij de beloften”
Gisteren is Wouter Vloebergh, mijn vroegere hoofdredacteur bij De Voorpost, 75 jaar geworden. Hoe kon ik dit over het hoofd zien?!?! Laat ik dit maar gauw goedmaken. (Op bovenstaande foto, genomen t.g.v. de voorstelling van de film “Boys” in Temse, staat hij uiterst rechts. Naast hem staat regisseur Jan Verheyen, daarnaast burgemeester Luc De Ryck en ikzelf sta uiterst links. Ook Verheyen en De Ryck waren medewerkers van De Voorpost.)
Lees verder “Wouter Vloebergh wordt 75…”
Vijf jaar geleden vond in restaurant De Grouwesteen in Sint-Pauwels een reünie plaats tussen journalisten en fotografen van de ter ziele gegane Wase Persclub. Het werd een leuk weerzien tussen persmedewerkers waarvan sommigen mekaar in geen twintig jaar hadden ontmoet. Voor initiatiefnemer Wouter Vloebergh meteen het sein om er vanaf nu ieder jaar een traditie van te maken. (Erik Westerlinck)
Lees verder “Vijf jaar geleden: reünie Wase journalisten”
Het begon met Eva is de titel van een Amerikaanse film waarin beschreven wordt hoe een meisje-uit-de-massa erin slaagt in de gunst te komen staan van haar idool en hoe ze langzamerhand de Vedette naar de achtergrond dringt en zelf in de spotlights treedt. Wat sympathiek begon, eindigt nogal navrant.
Volgens ongeveer hetzelfde scenario verloopt de geschiedenis van de beste rockgroep die het Waasland ooit heeft gehad, nl. Papadock’s BRC, maar die paradoxaal genoeg nooit verder is geraakt — als groep — dan de Gentse Feesten. Behalve de drummer dan. Die is nu een internationale attractie. Als drummer? Neen: Als zanger misschien? Nauwelijks. Als « attractie »? Juist! Wat sympathiek begon, eindigt ook hier dus nogal navrant.
Twee afleveringen van “Ken je ze nog, de mannen van Papadock’s?” of wat een succes-story had kunnen zijn…
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Het begon met Roza””
dagelijks iets degelijks 