Categorie: de schatkamer van johan de belie

De schatkamer van Johan de Belie (61)

De schatkamer van Johan de Belie (61)

Jean Bosmans is zestig jaar. Wat doet een man van die leeftijd in Parijs wanneer hij het hoofdpersonage, de verteller, is in een roman van Patrick Modiano (‘L’horizon’, 2011; ‘De horizon’, Querido, 2011)? Inderdaad, wandelen. Door de straten, de boulevards, flaneren langs de gevels, in de metro rijden, verpozen in bars en restaurants. En op zoek gaan naar herinneringen. Hij weet niet veel meer over wat er gebeurde toen hij twintig was. Zo lang geleden…

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (61)” →

De schatkamer van Johan de Belie (60)

De schatkamer van Johan de Belie (60)

Reeds tijdens zijn adolescentie vatte Patrick Modiano het plan op een roman te schrijven over de jodenhaat. Hij worstelde met de beledigingen zijn vader aangedaan gedurende de bezetting, en was gechoqueerd door de antisemitische boeken die hij bij zijn vader had aangetroffen die deze in een soort afschuw verzamelde.

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (60)” →

De schatkamer van Johan de Belie (59)

De schatkamer van Johan de Belie (59)

‘Un pedigree’ (2005) (Een stamboek; Querido, 2005), een autobiografie van Patrick Modiano. Deze Nobelprijswinnaar die in al zijn romans het thema herinnering bewandelt, daar het duister van het verleden opzoekt, neemt hier een duik in de eigen jeugd! Wat mogen we dan verwachten… “De gebeurtenissen tot aan mijn eenentwintigste die ik zal oprakelen heb ik als transparant beleefd – een procédé dat erin bestaat op de achtergrond landschappen te laten langstrekken terwijl de acteurs bewegingloos op een studiovloer blijven staan.” 

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (59)” →

De schatkamer van Johan de Belie (58)

De schatkamer van Johan de Belie (58)

In ‘Une jeunesse’ (1981) van Patrick Modiano (‘Een jeugd’, Querido, 2016) laat hij ons kennis maken met Odile en Louis, beide twintig jaar. Louis zwaait na zijn dienstplicht van twee jaren af, wordt ‘opgepikt’ door de vreemde figuur, Brossier, die zich over hem ontfermt, financieel steunt, met hem door Parijs dwaalt, en hem tenslotte in contact brengt met de dubieuze Béjardy die de jongeman aanwerft. Een bizarre betrekking: hij is nachtwaker in een soort garage waar om hem onduidelijke redenen auto’s worden gehaald en gebracht, fungeert ook als secretaris en bode.

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (58)” →

De schatkamer van Johan de Belie (55)

De schatkamer van Johan de Belie (55)

Zijn roman ‘Shalimar, the Clown’ (2005) moet Salman Rushdie wel nauw aan het hart gelegen hebben vermits hij rechtstreeks naar zijn roots teruggrijpt, hij speelt immers hoofdzakelijk in (en over) Kashmir. Een streek die fel, bloederig betwist werd door India en Pakistan, terwijl het zelf hunkerde naar onafhankelijkheid. Dit is het centrale thema van het magistrale werk, naast de zijlijnen als haat-liefde, de verhouding oosten – westen, de rijke geschiedenis en cultuur van Kashmir zelf.

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (55)” →

De schatkamer van Johan de Belie (54)

De schatkamer van Johan de Belie (54)

Met ‘The Closed Circle’ (2004) (‘De gesloten kring’, Meulenhoff, 2004) voert Jonathan Coe al zijn personages uit ‘The Rotter’s Club’ ten tonele. We schrijven eind 1999, ze zijn dus tien jaar ouder geworden. Geëvolueerd, meestal in een richting die reeds voor hen uitgetekend lag, zo zal in de loop van de roman blijken.

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (54)” →

De schatkamer van Johan de Belie (53)

De schatkamer van Johan de Belie (53)

Philip Roth kroop in negen romans in het lichaam en vooral het brein van zijn alter ego Nathan Zuckerman. De eerste vier romans kwamen in deze rubriek reeds ter sprake. Ik was benieuwd hoe het Zuckerman verging op het eind van zijn leven, in zijn oude dag… Wat zou het laatste werk over hem vertellen? Dus las ik ‘Exit Ghost’ (2007; vert. ‘Exit Geest’, De Bezige Bij, 2007). Geschreven toen Roth 74 was.

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (53)” →

De schatkamer van Johan de Belie (51)

De schatkamer van Johan de Belie (51)

In ‘Zipper und sein Vater’ (1928) (‘Zipper en zijn vader’, Atlas, Antwerpen, 2011) laat Joseph Roth het verhaal vertellen door de (vaderloze) vriend van Arnold Zipper. Die als kleine jongen eerbied, zelfs liefde koesterde voor de vader van zijn kameraad, hem als een god aanbad. Hij was jaloers op zijn kameraad. Wat een zegen dat hij al zijn vrije uren kon doorbrengen in het gezin van Zipper, dat hij kon aanschuiven bij de maaltijden. De knaap hemelt papa Zipper op… Reden genoeg om wantrouwig te worden, vooral bij een auteur als Joseph Roth.

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (51)” →