De Sint-Niklase dichter Frank Pollet (foto Wikipedia) stelde op 17 oktober 1980 zijn bundel “Waterland” voor in de Normaalschool van Sint-Niklaas, tijdens een poëzieavond van het tijdschrift « Vers », waarin ook deze voorpublicatie is opgenomen.
Lees verder “45 jaar geleden: “Waterland” van Frank Pollet”
Vandaag is het al 45 jaar geleden dat het Masereelfonds van Sint-Niklaas (met als bakermat het Masereelhuis, gelegen in de Truweelstraat nr.123) verder ging met haar interessante vrijdagavondactiviteiten. Na het geanimeerde debat n.a.v. Willy Courteaux‘ uiteenzetting over de Koude Oorlog, was het dan de beurt aan de relatie « Muziek en Maatschappij ». Eigenlijk zelfs « kunst en maatschappij », want ook de poëzie werd erbij betrokken. Dit was niet zo verwonderlijk als men weet dat het thema was: « Van big band tot jazzrock » of m.a.w. de relatie tussen jazz en pop. Op 13 oktober 1980 heeft deze muzikaal-poetische avond plaats.
Lees verder “45 jaar geleden: “Van big band tot jazz-rock” in het Masereelhuis”
Het café betekende gedurende mijn prille kinderjaren voor mij een mysterieus iets. Het was de plaats waar mijn vader na zijn dagtaak vaak met collega’s heentrok, zo ving ik dan op. Ik stelde telkenmale vast hoe hij de huiskamer betrad met een wat minder vaste tred. Zijn ogen leken mij een beetje verkleind in de loop van de dag. Hij sprak mij hoewel minzaam toch ietwat onzeker aan, alsof er iemand met zijn tong geknoeid had sedert hij die ochtend de woning verlaten had.
Lees verder “Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (55)”
Het is vandaag al zestig jaar geleden dat Johan De decker (links op de foto), de oudere broer van mijn vriend Marc, beter bekend als Johan de Belie is overleden. Marc (rechts op de foto) schreef hierover volgende tekst…
Lees verder “Johan De decker (1939-1965)”
Vandaag is het al 45 jaar geleden dat “De Vlam”, het lokaal van het Masereelfonds-Temse, gelegen Leie 47, officieel werd geopend. Dat gebeurde om 11u met een persconferentie en om 21u met een receptie voor een zeventigtal bezoekers. Er waren toespraken door Raf Vandenbussche, Anton Roosens en mezelf.
Lees verder “45 jaar De Vlam”
Een paar dagen geleden stond er een opinie in De Standaard door Guido van Meir. Naar aanleiding van een recensie over Groenten uit Balen waarin stond dat het stuk beter over een Palestijnse tiener zou gaan. De moeite om te lezen eigenlijk. Ik mocht het van Guido op mijn blog plaatsen… (foto Joren De Weerdt)
Lees verder ““Waar komt toch die dwangmatige neiging vandaan om theaterstukken uit het verleden te ‘actualiseren’?””
Ken jij zo’n fanatieke lezers, ik bedoel individuen die aan het ontbijt – bij gebrek aan iets anders – zelfs het etiket van de pot chocopasta ontcijferen? “Smeerpasta fondant. Ingrediënten: rietsuiker, plantaardige vetten (raapolie, palmolie (2,35%), magere cacaopoeder, emulgator, : sojalecithine…”. Wel, zo’n lezer was en ben ik.
Lees verder “Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (54)”
Juli en augustus zijn verleden tijd, eindelijk voorbij. Oef! Waarom zo opgelucht? Wel, omdat een hard werkende, zwoegende gepensioneerde ’s avonds naar een beetje rust hunkert. Waar kan hij die beter vinden dan voor het lichtscherm. Hoopt hij.
Lees verder “Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (53)”
1948… the dark ages… de middeleeuwen… absoluut niet, zo oud ben ik nu ook weer niet. Mijn geboortejaar ja. In december. Een donkere maand, vergis u niet, net toen schonk de hemel ons 114 uren zonneschijn, tot heden een record tegenover het gemiddelde van 52 voor die maand. 1948, het jaar dat “geluk heel gewoon was” indien we de heren Kees van Kooten en Wim de Bie mogen geloven die de tekst van dat lied schreven op de noten van ‘Alone again’ van Gilbert O’Sullivan – Gerard Cox zou het de eeuwigheid (en nog steeds, vooral bij Radio 2 en de Madammen) inzingen.
Lees verder “Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (52)”
“Een fototoestel heeft slechts een vijftigste van een seconde nodig om de werkelijkheid tot in een rimpel vast te leggen, en de techniek – hoe cybernetisch ook – zal wel nooit meer dan een arme poging zijn om het wonder van onze bezintuiging en vooral onze bezieling na te bootsen.” Aldus Johan Daisne in zijn roman ‘Bazatzeartea’ (1962). Dat mag dan wel waar zijn maar ik ben mijn ganse leven fan geweest van foto’s.
Lees verder “Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (51)”
dagelijks iets degelijks 