Op 12 december 1975 ging Pallieter, een Vlaamse film uit 1975, geregisseerd door Roland Verhavert, gelijktijdig in première in Brussel, Antwerpen, Gent, Leuven, Kortrijk en Hasselt. De perspremière voor Nederland vond echter pas op 17 februari 1976 plaats in City, Amsterdam; v.l.n.r. Sylvia de Leur, Eddy Brugman en Jacqueline Rommerts (foto Rob Bogaerts / Anefo).
Lees verder “Vijftig jaar geleden: première van “Pallieter””
Echt aangrijpend kan je de Franse schrijver Octave Mirbeau (1850-1917) niet noemen, maar hij is alvast niet iemand die zichzelf (en/of zijn personages) aan het fatum onderwerpt. Integendeel. Zelf was hij steeds consequent « anti », al bracht hem dat — minder consequent — van uiterst rechtse naar uiterst linkse standpunten. Conservatief monarchist ten tijde van de Derde Republiek evolueerde hij naar het anarchisme toen de republiek zich begon te « settelen » en zijn sterkste aanhang precies bij de rechtse milieus ging vinden.
Lees verder “Veertig jaar geleden: als tijgers in een kooi”
Ik heb het hier naar aanleiding van de vijftigste verjaardag van het revolutionaire jaar 1969 al een aantal keren gehad over acties in Nederland zoals de Actie Tomaat of de Notenkrakersbeweging, maar als ik op google “1969 de Werkgemeenschap in de Beursschouwburg wordt door de politie uiteengeknuppeld” intik voor meer informatie (en een gepaste illustratie) dan komt enkel mijn eigen blog te voorschijn! Blijkbaar is de opstand van de “subsidieslurpers” (zoals de geuzennaam luidt die Wim Opbrouck zijn collega’s heeft opgekleefd in “De Slimste Mens”) dus totaal onopgemerkt voorbijgegaan. Ongetwijfeld zal dit ook het geval zijn met het geblaf tegen Jan Jambon (en in het verleden tegen Bert Anciaux en Joke Schauvlieghe).
Lees verder “55 jaar geleden: de Werkgemeenschap in de Beursschouwburg wordt door de politie uiteengeknuppeld”
Het is vandaag al dertig jaar geleden dat acteur Rudi Van Vlaenderen (links op bovenstaande foto van Jo Clauwaert in het Brusselse Goudblommeke van Papier). De vzw Dacob, het archief en bibliotheek van de studie van het communisme, heeft nog niet zo lang geleden zijn archief ontsloten.
Lees verder “Rudi van Vlaenderen (1930-1994)”
Gelukkig was er als afsluiter van een rampzalig seizoen in het Gentse Arcatheater het enig mooie “Keten der vernederingen” naar de roman “Het congres” van Botho Strauss (1989). Terecht werd op locatie in het Pand gespeeld, want op die manier werd het koele, afstandelijke karakter van een theaterzaal vermeden en werden de toeschouwers dichter bij de actie, of veeleer: het erotische spel, betrokken.
Lees verder “Dertig jaar geleden: “De keten der vernederingen” van Botho Strauss”
Het is zal morgen al zestig jaar geleden zijn dat de Franstalige auteur van Vlaamse origine, Michel de Ghelderode, is overleden. De Ghelderode was eigenlijk één van de pseudoniemen van Adémar Adolphe Louis Martens, andere, minder bekende, waren Philostene Costenoble, Jac Nolan en Babylas. Hij schreef meer dan zestig toneelstukken, honderd verhalen, artikels over kunst en folklore en 20.000 brieven. Zijn stijl typeert zich door een verontrustende fantasie, vaak macaber, wreed en grotesk. Zelf heb ik niet zoveel ervaring met het werk van de Ghelderode. Ik heb enkel een korte recensie over een TV-spel gevonden en enkele bedenkingen bij de monoloog van Jo Decaluwe.
Lees verder “Michel de Ghelderode (1898-1962)”
Het is vandaag 35 jaar geleden dat in Amsterdam het Vlaams cultureel centrum De Brakke Grond werd geopend. Dat ging toen gepaard met een actie door het Masereelfonds en vooraf werd in De Rode Vaan dan ook opgeroepen om hieraan deel te nemen…
Lees verder “35 jaar geleden: opening van De Brakke Grond”
dagelijks iets degelijks 