Tag: Luc Martens

Dertig jaar geleden: cultuurdeelname in Vlaanderen

Dertig jaar geleden: cultuurdeelname in Vlaanderen

In de zomer van 1995 maakte toenmalig cultuurminister Luc Martens (foto Paul Van Welden – wikiportret.nl) de resultaten bekend van een onderzoek dat door professor Thérèse Jacobs van de UIA en haar assistent Dirk Stoffelen in 1994 werd uitge­voerd en waarin “als het ware terloops” gepeild werd naar de culturele belangstelling van de ondervraagden. Omdat deze zich er niet van bewust waren dat ze hier speciaal op werden ge­toetst, deden ze zich niet beter voor dan ze waren en de resultaten, zoals vastgelegd in de publicatie “Cultuurdeelname in Vlaande­ren”, zijn dan ook desastreus.

Lees verder “Dertig jaar geleden: cultuurdeelname in Vlaanderen” →

25 jaar geleden: cultuur in Gent (747)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (747)

Als cultuurminister Luc Martens al de geschiedenis zal ingaan, dan is het als “de Grote Samenwerkingsverbander” (foto Paul Van Welden – wikiportret.nl). Althans, zo dacht men 25 jaar geleden. Ondertussen is er echter al veel gebeurd…

Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (747)” →

Dertig jaar geleden: heropening Minardschouwburg

Dertig jaar geleden: heropening Minardschouwburg

Dertig jaar geleden werd in Gent de Minardschouwburg van Romain Deconinck heropend. Dat gebeurde met een voorstelling van Pier Paolo Pasolini’s “Orgie” door het NTG in een regie van Sam Bogaerts. Een grotere klap in het gezicht van de liefhebbers van het volkstoneel van Romain Deconinck of van diegenen die hadden gedacht dat de Gentse amateurtheaters hier een onderkomen zouden kunnen vinden was niet mogelijk. Niet voor niets zegt de volksmond dan ook dat het beeld van Romain Deconinck er op de trappen bij zit met zijn rug naar de schouwburg, ‘om niet te moeten zien wat er momenteel op de scène opgevoerd wordt’. Het was immers een doelbewuste strategie van het stadsbestuur om deze schouwburg weliswaar prachtig te laten renoveren, maar dan nadien de deur enkel open te zetten voor de kapitaalkrachtige middenklasse die naar de Hogere Kunsten gingen kijken. Nochtans kunnen zij zich hun avondje uit gemakkelijk permitteren, maar toch gaan artistieke subsidies voornamelijk naar producties die zich tot die klasse richten: het bekende Mattheus-effect…

Lees verder “Dertig jaar geleden: heropening Minardschouwburg” →

25 jaar geleden: poppers worden doppers

25 jaar geleden: poppers worden doppers


Een typisch voorbeeld van de Babylonische spraakverwarring die er op Europees vlak nog heerst wat het sociaal statuut betreft, is dat van de artiest. In sommige landen worden ze beschouwd als werknemers (in Griekenland b.v.), in andere als zelfstandigen (Portugal). In nog andere landen, en met name in het onze, is er een verschuiving waar te nemen. Zoals vroeger reeds aangestipt, zijn artiesten volgens onze sociale wetgeving werknemers, alhoewel in de praktijk er velen zijn die zich als zelfstandige uit de slag trekken.

Lees verder “25 jaar geleden: poppers worden doppers” →

25 jaar geleden: cultuur in Gent (331)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (331)

De ironie van het lot: alhoewel minister Martens geen fluit van rock afweet, zal hij toch de geschiedenis ingaan als de eerste rockminister van Vlaanderen. M.a.w. vanaf 25 jaar geleden kon ook popmuziek betoelaagd worden. En dan wilden de provincies ook niet achterblijven. Daarom organiseerden de provincie-besturen van Oost- en West-Vlaanderen en zelfs van Zeeland een rondetafelgesprek van 13 tot 16 uur in de Sporthal van Assenede, voorafgaand aan de tiende editie van Debuutrock. * ’s Anderendaags om 11 uur speelde Johan Huys geen rock maar wel ba-rok op “zijn eigen” orgel in het conservatorium. * Een half uur later brachten de kinderen van Cantate Alleluia een paasconcert in de Sint-Stefanuskerk, terwijl tegelijk acteur Luk D’Heu te gast was in de foyer van het NTG bij Freek Neirynck. * Om 17 uur was er in de Bijloke een concert door Yavuz Bingöl en zijn Turkse folkgroep. * En maandag werd om 20 uur in het NTG de prachtige verfilming van “Madame Butterfly” door Frédéric Mitterand getoond. * Waarna we allemaal nog naar Trefpunt konden om daar Risky Blues te horen. (RDS in HLN van 18/4/1998)

Het nieuwe muziekdecreet: een nieuw geluid, maar ook een nieuwe lente?

Het nieuwe muziekdecreet: een nieuw geluid, maar ook een nieuwe lente?

Op 1 januari 1998 trad het nieuwe muziekdecreet in werking. Dat veroorzaakte een hele omwenteling in de Vlaamse muziekwereld en bracht ook het zo lang verwachte statuut van de uitvoerende kunstenaar in een stroomversnelling. Daarom besteedde ik er destijds uitvoerig aandacht aan in het tijdschrift van de Centrale voor Socialistisch Cultuurbeleid, waar ik toen werkte.
Lees verder “Het nieuwe muziekdecreet: een nieuw geluid, maar ook een nieuwe lente?” →