Categorie: de rode pomp

25 jaar geleden: cultuur in Gent (352)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (352)

25 jaar geleden ging in het NTG “Voorjaarsontwaken” van Frank Wedekind in première en dat ging zoals gewoonlijk gepaard met enkele evenementen. De première zelf werd gevolgd door een dubbeloptreden. In de inkomhall speelde de covergroep Flashback en in de foyer het jazzcombo Out of the Blue. ’s Anderendaags was er op de middag een optreden van Paul Couter (rechts op de foto) en ’s avonds bracht sopraan Judith Vindevogel een recital met fin de siècle-muziek. Tot slot was er op maandag de film “Wälsungenblut” van Rolf Thiele. * In zekere zin sloot ook het concert in de Vlaamse Opera aan bij de sfeer die door het NTG wordt opgeroepen, maar dat zal wel puur toeval zijn. Bariton Michael Kraus bracht immers met het opera-orkest, geleid door Bernhard Kontarsky, de “Frühe Lieder” van Mahler in een bewerking van Luciano Berio. De vierde symfonie van Bruckner sluit daar uitstekend bij aan. * Dat is natuurlijk allemaal “fin de siècle” van vorige eeuw. Wie het huidige fin de siècle wilde meemaken, kon dit in de Rode Pomp met het Spectra Ensemble of bij Logos met slagwerker Bassam Abdul-Salam. (RDS in HLN van 23/5/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (348)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (348)

Ik beken. Ik beken dat ik tot over mijn oren verliefd ben op NTG-actrice Hilde Heynen (foto Michiel Hendryckx via Wikipedia). Zodanig zelfs dat ik haar Antwerpse tongval liefderijk koester, zeker wanneer ze zich aan een lied waagt, wat ik spannender vind dan een trapeziste die werkt zonder net. En als het dan lukt, zoals bij “Pie Jesu” tijdens het nieuwjaarsconcert, dan sta ik toch wel met tranen in de ogen, zeker! Oh Hilde, Hilde, smachtend zal ik op de eerste rij zitten, als je zondagmiddag te gast bent bij Freek Neirynck in de foyer van het NTG. * Ik zal dan wel omringd zijn door een handvol Lolita’s, die krijsend de aandacht zullen willen trekken van de andere gast, Mathias Sercu. Ik zal deze verzoeking met gelatenheid dragen. * Of de cocktail van Jacques Vandersichel later evenveel herinneringen zal losmaken als het Madeleinekoekje bij Marcel Proust, dat valt nog af te wachten. Liefhebbers van deze auteur kunnen zondagavond wel terecht in de Rode Pomp waar sopraan Mireille Capelle, pianist Koen Kessels en Paul Klinck, de Gentse Paganini, de Proust-cyclus van Boudewijn Buckinx brengen. (RDS in HLN van 16/5/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (347)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (347)

Waar is de tijd dat de mensen nog “vermoedelijk” werden geboren? Georges Gurdjieff is er nog zo één (foto Dushka Howarth via Wikipedia). Hij werd “vermoedelijk geboren” in 1866 in Alexandropol. In deze grensstreek tussen Rusland en Perzië versmolten westerse en oosterse culturen. G.G. stichtte er een psychedelische popgroep avant la lettre, “De Zoekers naar de Waarheid”, en ging ermee prompt op zoek naar de waarheid. De volgende twintig jaar treffen we sporen van hen aan in kloosters, sekten en op eenzame hoogten. Dan vindt hij het welletjes en sticht eerst in Moskou, nadien in Frankrijk, enige instituten die zijn ideeëngoed verspreiden. In 1917 had ene Thomas de Hartmann zich bij hem gevoegd en deze noteerde de liederen die Gurdjieff tijdens zijn reizen had onthouden. En zo was Alain Kremski in staat om ettelijke jaren later deze liederenschat aan zes cd’s toe te vertrouwen. 25 jaar geleden bracht hij een selectie hieruit, een soort van “greatest hits”, in de Gele Zaal. * Wie liever traditionele Russische muziek verkiest, die kon terecht in de Rode Pomp voor een recital met Michael Loekonin. (RDS in HLN van 15/5/1998)

De Rode Pomp (1993-2009)

De Rode Pomp (1993-2009)

De slogan van deze blog, “dagelijks iets degelijks”, heb ik ontleend aan André Posman, de baas van De Rode Pomp in Gent, die vandaag dertig jaar geleden feestelijk werd geopend. Zestien jaar lang heeft André getracht deze slogan waar te maken door bijna dagelijks degelijke klassieke muziek te programmeren in zijn concertzaaltje in de Nieuwpoortstraat. Maar uiteindelijk heeft de eigenaar het zaaltje verkocht aan een projectontwikkelaar en Dré kon naar de pomp lopen. Eind 2009 werd het zaaltje afgebroken…

Lees verder “De Rode Pomp (1993-2009)” →

25 jaar geleden: cultuur in Gent (337)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (337)

Met een naam als “De Rode Pomp” moet je wel op 1 mei verjaren. Vijf jaar reeds tracht “pompist” Dré Posman zijn slogan “dagelijks iets degelijks” waar te maken. Wat het “dagelijkse” betreft, zit hij “nog maar” op ongeveer één concert op twee dagen. Het “degelijke” is er wél al. Een concert in De Rode Pomp kan meestal zonder schroom worden aangeprezen. En om dit lustrum te vieren wordt natuurlijk een extra inspanning gedaan: vanaf vanavond tot en met zaterdag wordt er dagelijks degelijk gemusiceerd door bekende namen als Arco Baleno, het Goeyvaerts Consort, Marta Abraham & Renaat Beheydt en natuurlijk The Moscow Chamber Soloists, die op deze feestelijke gebeurtenis niet mochten ontbreken. * Verder zijn er dit verlengde weekend nog niet minder dan drie festivals in de Arteveldestad! Van overleg is er weer weinig sprake, maar kom, niet getreurd, we zullen ons vierendelen en iets trachten mee te pikken zowel van het muziekfestival “Vooruit Geluid”, het theaterfestival “Bl8k?” van Victoria en het Artscene anderstalig jeugdtheaterfestival in de Tinnen Pot. (RDS in HLN van 30/4/1998)

25 jaar geleden: Kuniko Nagata in De Rode Pomp

25 jaar geleden: Kuniko Nagata in De Rode Pomp

Vandaag is het 25 jaar geleden dat de Japanse violiste Kuniko Nagata (geboren in 1953 te Tokyo, in 1976 naar Antwerpen gekomen als beursstudente van het Fonds Alex de Vries) voor de tweede keer optrad in de Rode Pomp, deze keer in het gezelschap van de Slovaakse pianiste Elena Letnanova. Samen brachten ze vooral Russisch werk, maar ook een sonate van Cesar Franck en van… Friedrich Nietzsche. Wie herinnert zich nog dat het Elena Letnanova was die drie jaar eerder deze filosoof als componist in deze eigenste Pomp introduceerde? Dankzij Dré Posmans verhelderende commentaren leren we dat het vorige optreden van Kuniko Nagata niet veel soeps was omdat ze persoonlijke problemen had (“en wij konden haar helaas niet helpen“, D.P.), maar nu is dat allemaal voorbij, zo wist Dré opgewekt te melden. Helaas heb ik het recital niet bijgewoond en kan ik dus ook niet zeggen hoe ze het er die keer heeft vanaf gebracht.

Ronny De Schepper

25 jaar geleden: CD van Lev Anikeev

25 jaar geleden: CD van Lev Anikeev

Lev Anikeev werd geboren te Moskou in 1936. Vanaf 1954 speelt hij als altviolist in diverse ensembles voor klassieke muziek, o.a. het strijkkwartet van het Kamerorkest van Moskou, de Solisten van Moskou en het Vladimir Spirakov Ensemble. Met The Moscow Chamber Soloists heeft hij ook een CD uitgebracht op het label van De Rode Pomp samen met Michel Taits en Elena Boni, met wie hij ook deel uitmaakte van het orkest van de Vlaamse Opera. Hij leidde daar de altvioolsectie. Het vierde lid is Valery Krivoborodov.