Guido Lauwaert wordt tachtig…

Guido Lauwaert wordt tachtig…

Het Gentse “enfant terrible” Guido Lauwaert viert vandaag ook al zijn tachtigste verjaardag (foto’s Jo Clauwaert). We kennen hem van Willem Elsschot, van “Avenue Claus” en van Bloomsday, maar vooral van de Nachten van de Poëzie uiteraard. Ter gelegenheid van de derde Nacht in de reeks ben ik hem gaan interviewen in zijn poëziewinkeltje op de Sint-Kwintensberg in Gent…

Lees verder “Guido Lauwaert wordt tachtig…”

35 jaar geleden: “Christus wordt weer gekruisigd” in het Tolhuis

35 jaar geleden: “Christus wordt weer gekruisigd” in het Tolhuis

Ik heb het nog maar onlangs geschreven: soms verdwijnen artikels van mijn blog zonder dat ik weet wat ermee gebeurd is. Zo ook mijn recensie van “Christus wordt weer gekruisigd” van Nikos Kazantzakis door het NTG in het Tolhuis. Gelukkig heb ik nog een interview teruggevonden met regisseur Dirk Tanghe, waarin het stuk toch ook ter sprake komt.

Lees verder “35 jaar geleden: “Christus wordt weer gekruisigd” in het Tolhuis”

35 jaar geleden: wat zouden wij zonder het Theaterjaarboek zijn ?

35 jaar geleden: wat zouden wij zonder het Theaterjaarboek zijn ?

Met heel wat vertraging willen wij u berichten over de publicatie van het 21ste Vlaams Theaterjaarboek. Geen erg evenwel, want dat jaarboek (nota bene over het seizoen ’86-’87) is zelf alweer ruimschoots te laat verschenen. De « schuld » hiervoor is deze keer te zoeken bij het Vlaams Theater Instituut. De aanhalingstekens zijn echter relativerend bedoeld, in die zin dat de vzw De Scène, sinds al die tijd de uitgever van dit jaarboek, ten zeerste opgezet is met de samenwerking met deze instelling, maar dat deze eerste gezamenlijke uitgave nog enkele kinderziekten vertoont die op rekening kunnen worden geschreven van… de computer.

Lees verder “35 jaar geleden: wat zouden wij zonder het Theaterjaarboek zijn ?”

35 jaar geleden: “Tuut!” zei de trein en de statie vertrok

35 jaar geleden: “Tuut!” zei de trein en de statie vertrok

Zoals naar gewoonte opende de KNS ook haar 135ste speeljaar een beetje feestelijk. Op de affiche : « Romeo en Julia » in een vertaling, of beter een hertaling, van Hugo Claus. Wij reserveerden te laat voor de feestdis, zodat we pas naar de matinee op zondag konden. Maar zo kon ook de zoon van elf meteen mee voor een portie Shakespeare die ons eerder als een geheugensteuntje overviel dan als een hartverscheurend drama.

Lees verder “35 jaar geleden: “Tuut!” zei de trein en de statie vertrok”

Veertig jaar geleden: “Passies” in de KVS

Veertig jaar geleden: “Passies” in de KVS

Het is zeer moeilijk om Peter Nichols onder te brengen in één of andere theaterlade. Dat maakt zijn werk ook zo boeiend. Andere auteurs hebben zowat hun eigen handelsmerk. We associëren X met episch drama, Y met de mislukking van revolutionaire idealen, Z met de onmogelijkheid tot communicatie. Met Nichols is dit niet mogelijk. Nichols schrijft al meer dan 20 jaar voor diverse media en behandelt de meest uiteenlopende thema’s. Nochtans is in al deze verscheidenheid, van het ontroerend gewaagde « Een dag uit de dood van Piet Snot » tot het satirische wrange « Volksgezondheid » een gemeenschappelijke lijn te herkennen: een diepe bezorgdheid voor wat individuen elkaar aandoen. Dit is vooral duidelijk in «Passies».

Lees verder “Veertig jaar geleden: “Passies” in de KVS”

RAT zet tanden in bende van vier

RAT zet tanden in bende van vier

Het verdict is gevallen. De Raad van Advies voor Toneelkunst (RAT) heeft z’n jaarlijkse beoordeling bekend gemaakt aan cultuurminister Dewael en het nu is aan hem om daaruit de passende conclusies te trekken. Tot hiertoe werden deze adviezen principieel niet aan de pers medegedeeld, omdat — althans volgens voorzitter Hugo Meert — het al dan niet opvolgen van het advies door de minister dan een politieke interpretatie zou krijgen. Toch is een jonge en dynamische, maar (dus?) ook nogal impulsieve confrater van « De Gentenaar » achter een paar adviezen gekomen die hij dan ook publiek heeft gemaakt, maar waarbij hij zich helaas beperkt tot theaters die in het Gentse werkzaam zijn of er soms op bezoek komen. Daarbij is hij overigens De Vieze Gasten vergeten.

Lees verder “RAT zet tanden in bende van vier”

Veertig jaar geleden: laatste aflevering van “Waar is de tijd?”

Veertig jaar geleden: laatste aflevering van “Waar is de tijd?”

In de laatste aflevering van de reeks Waar is de tijd ? (29-12-1980) werd gehandeld over de kermisviering van 1980 tot nu. Tegen een achtergrond van molens, schietkramen en bokstenten vertelden een stel oudere mensen hoe plezierig het er destijds wel aan toeging op de foor.

Lees verder “Veertig jaar geleden: laatste aflevering van “Waar is de tijd?””