De Spaanse schrijver Carlos Ruiz Zafón is vijf jaar geleden in Los Angeles overleden op 55-jarige leeftijd. De auteur, die bekendstaat als de meest gelezen Spaanse schrijver sinds Cervantes leed aan darmkanker.
Lees verder “Carlos Ruiz Zafon (1964-2020)”
De Peruaanse schrijver en politicus Mario Vargas Llosa is gisteren in Lima overleden. Hij werd 89 jaar. De auteur zal in intieme kring gecremeerd worden.
Lees verder “Mario Vargas Llosa (1936-2025)”
In december 2015 heb ik “Lelieblank, scharlaken rood” gelezen van Michel Faber. Alhoewel ik er zelf nog nooit van had gehoord, kwam hij mij met lof beladen tegemoet en dus kon ik er niet aan weerstaan. Na 275 blz. was ik echter nog altijd niet geboeid en wilde ik het boek terzijde leggen, ook omdat (eerlijk gezegd) “1q84”, het meesterwerk van Haruki Murakami, op mij lag te wachten. Toch wilde ik eerst nog eens kijken wat Wikipedia over de man had te vertellen en toen wachtte mij een verrassing…
Lees verder “Michel Faber wordt 65…”
Het is mij nog niet vaak overkomen: een boek kopen omwille van het “uiterlijk”. Dit was enkele jaren geleden wel het geval met “Jonathan Strange & Mr.Norrell” van Susanna Clarke uit 2004 omdat de kaft mij zozeer herinnerde aan “The Quincunx” van Charles Palliser, waaraan ik zoveel plezier heb beleefd. Bovendien was dit boek nog bijna dubbel zo dik! Thuis gekomen was ik niet verbaasd dat de kaft binnenin was voorzien van wervende boodschappen, want dat is ondertussen schering en inslag, maar het was natuurlijk wél opmerkelijk dat bovenaan een aanbeveling prijkte van Palliser (“I could not stop reading until I had finished it”). Tegelijk vernam ik echter van ene Neil Gaiman (mij voor de rest totaal onbekend) dat het ook “the finest English novel of the fantastic“ was “written in the last seventy years”. Ook niet mis als compliment natuurlijk (want “in the last seventy years” wil wellicht zeggen: “sinds The Lord of the Rings”), maar daar was ik allerminst naar op zoek. Vandaar dat ik op het internet op zoek ging naar meer informatie. En uiteraard kwam ik weer bij Wikipedia terecht…
Lees verder “Susanna Clarke wordt 65…”
“De Quincunx – De erfenis van John Huffam” is een roman van de Amerikaanse schrijver Charles Palliser. Het boek werd in 1989 uitgegeven door de Britse uitgeverij Canongate en werd een relatief groot succes. De quincunx is een vijfvoudig patroon en vormt het leidmotief van de roman. Zo zijn er vijf delen, die elk genoemd zijn naar een van de vijf families waarrond het verhaal draait, elk deel is onderverdeeld in vijf boeken met een aparte titel, die elk nog eens bestaan uit vijf hoofdstukken. Verder bevatten alle familiewapens van de betrokken families een quincunx. De vloer van het Oude Huis heeft ook een quincunx als patroon en de kluis van de familie Mompesson heeft een vijfvoudige quincunx als slot. (Wikipedia)
Lees verder “35 jaar geleden: “The Quincunx” van Charles Palliser”
Mijn volgende boek is “The vanished child” van de Amerikaanse schrijfster Sarah Smith. Even twijfelde ik nog of dit niet gewoon een thriller was, die eigenlijk voor mijn vrouw bestemd was. Een goedkeurende appreciatie op de kaft van Charles Palliser, de auteur van “The Quincunx”, wat ik nog altijd als één van de beste boeken ever beschouw, haalde me uiteindelijk over de streep…
Lees verder ““Het verloren kind” van Sarah Smith”
Het is al vijf jaar geleden dat de Amerikaanse auteur Thomas (Tom) Kennerly Wolfe uit Richmond (Virginia) is gestorven. Daar werd destijds niet veel media-aandacht aan besteed en dat voor een belangrijk schrijver die op zijn minst één klassieker (The Bonfire of the Vanities) heeft achtergelaten.
Lees verder “Tom Wolfe (1930-2018)”
De Amerikaans-Britse schrijver Charles Palliser viert vandaag zijn 75ste verjaardag.
Lees verder “Charles Palliser wordt 75…”
Het is al vijftien jaar geleden dat de Ierse journaliste Clare Boylan is overleden.
Lees verder “Clare Boylan (1948-2006)”
dagelijks iets degelijks 