35 jaar geleden: goed kindertheater is ook goed voor volwassenen

35 jaar geleden: goed kindertheater is ook goed voor volwassenen

« Er beweegt niet veel in Aaigem » zingt Jan De Wilde op zijn laatste elpee en hij kan het weten, want hij heeft er zijn doeninge gevestigd. Maar blijkbaar zit hij met zijn neus dan toch iets te veel in de spruitjes, want anders had hij wel gemerkt dat er wel degelijk iets beweegt in dit godvergeten dorp — of zou het maar (schone) schijn zijn?

Lees verder “35 jaar geleden: goed kindertheater is ook goed voor volwassenen”

Keetje Tippel tachtig jaar geleden overleden

Keetje Tippel tachtig jaar geleden overleden

Cornelia Hubertina Doff, geboren op 27 januari 1858 in Buggenum nabij Roermond, groeit in armoede op in Amsterdam (haar vader was een dagloner die wegens zijn opvliegende aard voortdurend zijn werk verloor). Als ze op 12-jarige leeftijd om bij te verdienen gaat kuisen bij een rijke familie, wordt ze verkracht door de heer des huizes. Haar moeder ziet daar echter brood in en zo belandt Neel op zestien jaar in een bordeel in Antwerpen. Tenslotte zal ze in Brussel in artistieke kringen belanden. We kennen haar verhaal onder de naam die ze zichzelf voor die vroegste periode toebedeelde: Keetje Tippel.

Lees verder “Keetje Tippel tachtig jaar geleden overleden”

Dertig jaar geleden: documentaire van Anton Stevens over Jan Van Eyck

Dertig jaar geleden: documentaire van Anton Stevens over Jan Van Eyck

Ik heb nog maar weinig aandacht besteed aan het Van Eyck-jaar hier in Gent (geen eigenlijk, om eerlijk te zijn), maar nu is er toch een aanleiding. Dertig jaar geleden werd er op de toenmalige BRT immers een “kunstfilm” vertoond over het Lam Gods, die op het Televisiefestival van Monte Carlo de grote prijs had weggekaapt. Ik sprak toen met de maker, Gentenaar Anton Stevens.

Lees verder “Dertig jaar geleden: documentaire van Anton Stevens over Jan Van Eyck”

Dertig jaar geleden: Michel Van Laer aan het (laatste) lijntje

Dertig jaar geleden: Michel Van Laer aan het (laatste) lijntje

Op zondag 25 december 1988 werd in de reeks « Made in Vlaanderen » « Zonderlinge zielen » uitgezonden. Op het inhoudelijke aspect (zowel artistiek als sociaal) werd in De Rode Vaan uitgebreid ingegaan (maar helaas bezit ik deze tekst niet meer). Het leek ons echter gepast om ook even de technische kant van de zaak te belichten. Dit werkwoord is wel goedgekozen, want we willen als allerlaatste lijntje in de geschiedenis van de Rode Vaan, cameraman Michel Van Laer aan het woord laten, een man die voor de prachtige fotografie instaat, niet alleen van deze « Zonderlinge zielen », maar ook nog van tal van andere bekroonde Vlaamse films. Dat hij het laatste woord krijgt, is meteen een beetje als een « Wiedergutmachung » bedoeld, want het is waar dat journalisten al te veel aandacht hebben voor het woord (scenaristen, schrijvers, ja zelfs acteurs en regisseurs vertrekken van een tekst) en te weinig voor de vormgeving, ongetwijfeld omdat ze met het eerste veel beter vertrouwd zijn dan met het tweede.
Lees verder “Dertig jaar geleden: Michel Van Laer aan het (laatste) lijntje”