Het is vandaag precies negentig jaar dat “Winnie-the-Pooh”, het befaamde kinderboek van Alan Alexander Milne, is verschenen. Hijzelf zou een hekel gehad hebben aan deze formulering. Hij is immers ook de auteur van talrijke theaterstukken, een paar romans en zelfs enkele filosofische geschriften. Maar niets van dat alles heeft de tand des tijds doorstaan, behalve dus dat ongelooflijk populaire kinderboek.
Het was ook hieraan te wijten dat ik mijn licentiaatsverhandeling aan de heer Milne heb gewijd. Samen met een klasgenoot uit het college, die enkele jaren geleden is overleden (Michiel D.) en die psychologie studeerde, wilde ik het effect van dit boek op jonge kinderen bestuderen. Daarbij zou Michiel zich om de psychologische kant van de zaak bekommeren en ik mij met de literaire kwaliteiten bezig houden. Gelukkig werd dit voorstel afgekeurd, want meer dan dertig jaar na de feiten vraag ik me af hoe ik dàt in godsnaam zou klaargespeeld hebben.
Maar ik “mocht” dus wel een verhandeling schrijven over die toneelstukken van Milne die ooit zeer populair waren, maar waar sedertdien niemand meer (heel terecht) heeft naar omgekeken. De Engelse passages in onderstaande tekst zijn dan ook afkomstig uit mijn thesis, maar ik heb er soms wel wat aan geprutst omdat ik mijn Engels van toen te slecht vond, maar dat wil dan weer niet zeggen dat mijn huidige kennis van het Engels zoveel beter is…
Lees verder “Winnie-the-Pooh wordt negentig…” →