Categorie: political correctness

Fernande Grudet (1923-2015)

Fernande Grudet (1923-2015)

Vijf jaar geleden had het boek van Jan Verheyen, “Alle remmen los”, veel succes.  “Geen enkele vorser heeft zich gebogen over de wonderlijke ‘foute’ films van de jaren 70, het enige decennium waarin cinema écht vrij was, ongebonden, zeg maar: losgeslagen”, geeft hij als verantwoording. “Ik heb die periode als tiener mogen meemaken, en het is mijn missie om de pulpcinema uit die jaren te proberen (her)waarderen, of toch minstens in zijn context te plaatsen.” Ik ben een tiental jaren ouder dan mijn dorpsgenoot (wijkgenoot zelfs), maar ik was gelukkig nog jong genoeg om dat in die tijd allemaal zelf mee te maken. En wat mij enorm verwondert: Jan mag er dan wel een succesboek over schrijven, maar waarom krijgen we die films niet meer te zien? Dat zal ook wel weer met “political correctness” te maken hebben, zeker? Eén van die films was b.v. “Madame Claude” en die ging over een bestaand luxeprostitutienetwerk geleid door Madame Claude alias Fernande Grudet, die tien jaar geleden is overleden…

Lees verder “Fernande Grudet (1923-2015)” →

Vijf jaar geleden: “Cultuurmarxisme, er waart een spook door het Westen”

Vijf jaar geleden: “Cultuurmarxisme, er waart een spook door het Westen”

“Cultuurmarxisme. Er waart een spook door het Westen” betreft een essaybundel met diverse auteurs, allen Nederlanders op Maarten Boudry en Wim Van Rooy na. Onderwerp is het cultuurmarxisme, volgens sommigen een omstreden begrip.

Lees verder “Vijf jaar geleden: “Cultuurmarxisme, er waart een spook door het Westen”” →

Spike Lee wordt 65…

Spike Lee wordt 65…

De zwarte filmregisseur Spike Lee wordt vandaag 65 jaar. Ik zal het zeker niet vieren. Dat hij zich helemaal niets gelegen laat aan “political correctness” dat vind ik nog “cool” (om in zijn taalgebruik te blijven), maar ik vind zijn films eigenlijk racistisch. Hieronder probeer ik uit te leggen waarom ik dit vind.

Lees verder “Spike Lee wordt 65…” →

De schatkamer van Johan de Belie (33)

De schatkamer van Johan de Belie (33)

In ‘Middle England’ (2018) (Klein Engeland; De Bezige Bij, 2019) ontmoeten we de personages die Jonathan Coe reeds ten tonele bracht in zijn romans ‘The Rotters’ Club’ (2001) en ‘The Closed Circle’ (2004). Nu bevindt de familie Trotter met vooral Benjamin en Lois in middelbare leeftijd als hoofdpersonen, zich in een woelige politieke periode. Dit is waar deze roman over gaat: de politieke gebeurtenissen in Engeland van april 2010 tot september 2018. Dat betekent: de aanloop naar wat zal eindigen in de brexit. 

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (33)” →

Vijf jaar geleden: “De grote verwarring” van Luckas Vander Taelen

Vijf jaar geleden: “De grote verwarring” van Luckas Vander Taelen

De ondertitel van De grote verwarring, het essay van Luckas Vander Taelen, luidt: Hoe moeten we reageren op het islamitisch fundamentalisme? Directe aanleiding voor het schrijven van dit boek lijken de aanslagen van 13 november in Parijs en de betrokkenheid van Molenbeek.

Lees verder “Vijf jaar geleden: “De grote verwarring” van Luckas Vander Taelen” →

De leestips van Nonkel Fons (retro 146)

De leestips van Nonkel Fons (retro 146)

Houellebecq voorspelt in Onderworpen een verkiezingsoverwinning van een kandidaat van de Moslimbroeders bij de Franse presidentsverkiezingen van 2022. Hoofdpersoon is een typisch Houellebecq-personage: een alleenstaande veertiger, zonder banden met zijn familie en zonder blijvende vaste relaties, vereenzaamd… Maar deze man is tegelijk professor aan een Parijse universiteit en specialist van Joris Karl Huysmans.

Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 146)” →

Het Evangelie volgens de Lukas (10): een officiële journalistenkaart is geen vodje papier

Het Evangelie volgens de Lukas (10): een officiële journalistenkaart is geen vodje papier

Al zijn er steeds meer “demokratisch” geleide landen die daar lak aan hebben. De cijfers spreken voor zich. In 2020 zijn “maar” 50 joernalisten gedood bij het uitoefenen van hun taak (twee ervan door een ongeval). Maar 84 % van de slachtoffers werden bewust en gericht omgebracht, een stijging met 21 % tegen 2019, toen er 53 joernalisten omkwamen. En, zo zocht Reporters zonder Grenzen uit, liefst 34 van die 50 vonden de dood in landen die officieel in vredestijden leven. Het gaat dan om Marokko, India, en vooral Mexico. De redenen lopen vaak gelijk: het zijn onderzoeksjournalisten die corruptie blootleggen, milieuschandalen aankaarten, of de sporen natrekken van de georganiseerde misdaad.

Lees verder “Het Evangelie volgens de Lukas (10): een officiële journalistenkaart is geen vodje papier” →