125 jaar geleden: de Olympische Spelen van Parijs

125 jaar geleden: de Olympische Spelen van Parijs

Aangezien baron de Coubertin ervan overtuigd was dat sport voor vrouwen “het meest onesthetische gezicht is dat menselijke ogen kunnen bewonderen”, mochten vrouwen niet deelnemen aan de eerste moderne Spelen van 1896. Toch waren er dus in 1900 (niet toevallig in het “progressieve” Parijs) reeds twaalf vrouwen aanwezig voor de takken golf (foto) en tennis.

Lees verder “125 jaar geleden: de Olympische Spelen van Parijs”

Alain Bernardin (1916-1994)

Alain Bernardin (1916-1994)

Het is vandaag al dertig jaar geleden dat Alain Bernardin (foto YouTube), de stichter van de nightclub The Crazy Horse in Parijs, zelfmoord heeft gepleegd. Hij had misschien persoonlijke problemen, misschien zag hij op tegen het ouder worden (ik zou dat volledig kunnen begrijpen!), maar ik zie zijn zelfmoord ook in het kader van de veranderende zeden: hij voelde misschien reeds aan dat woke zijn levenswerk in het kwaad daglicht zou stellen…

Lees verder “Alain Bernardin (1916-1994)”

Honderd jaar geleden: de Olympische Spelen van Parijs

Honderd jaar geleden: de Olympische Spelen van Parijs

Honderd jaar geleden vonden voor de tweede keer (na 1900) de Olympische Spelen plaats in Parijs. De openingsceremonie vond plaats in het Stade olympique Yves-du-Manoir, een atletiekstadion in Colombes, een voorstad van Parijs (foto Dr.Clint Beans via Wikipedia). Het stadion heette toen nog Stade de Colombes. In 1928 werd het vernoemd naar de rugbyspeler Yves du Manoir die op 2 januari 1928 tijdens een vlucht ter behaling van zijn vliegbrevet verongelukte. Het meest opvallende aan deze openingsceremonie is dat de sluitingsceremonie pas op 27 juli zou plaatsvinden!

Lees verder “Honderd jaar geleden: de Olympische Spelen van Parijs”

“Netsjajev is terug” van Jorge Semprun

“Netsjajev is terug” van Jorge Semprun

“Het loont natuurlijk altijd de moeite om mensen als Jorge Semprun (schrijver) en Yves Montand (acteur en zanger) aan het woord te horen. Dus geen bezwaar tegen hun optreden in De vijfde windstreek-aflevering (31-3-82) die een portret van deze in het Frans schrijvende Spaanse auteur bracht. Wij kunnen gerust luisteren naar het betoog van mensen die eens lid waren van een KP en daar nadien van weggingen. Wanneer evenwel deze evolutie op een zo emotievolle en anti-KP manier verteld wordt als Y.M. dat in zijn begeleidend commentaar meende te moeten doen (hij heeft de jongste jaren een brevet genomen op soortgelijke aanpak) dan begint men echter wel enigszins te twijfelen aan de sereniteit van zulk een portret. En wanneer interviewer Piet Piryns — tussen enkele trekjes aan de sigaret — ook nog in die richting duwt, worden de vraagtekens nog groter. Ja, op het grote Semprun-interview wachten wij nog steeds…”

Lees verder ““Netsjajev is terug” van Jorge Semprun”