Vandaag is het 25 jaar geleden dat Paul Dombrecht (uiterst links op bovenstaande foto van zijn orkest Il Fondamento) “Triptiek voor hobo en orkest” van Luc Van Hove creëerde in de Singel.
Lees verder “25 jaar geleden: Paul Dombrecht creëert hoboconcerto van Luc Van Hove”
De Britse dirigent John Eliot Gardiner wordt vandaag 75 jaar.
Lees verder “John Eliot Gardiner wordt 75…”
Vandaag wordt Guy Penson zestig jaar.
Lees verder “Guy Penson wordt zestig…”
Vandaag zou de Italiaanse dirigent en Rossini-kenner Alberto Zedda negentig jaar geworden zijn, maar ik zie nu dat hij op 6 maart van vorig jaar is overleden (bovenstaande foto VitVit via Wikipedia).
Lees verder “Alberto Zedda (1928-2017)”
Alhoewel ik de CD al enkele jaren in mijn bezit heb, is me nu pas opgevallen dat de celliconcerti van Carl Philipp Emanuel Bach (uit 1995) worden uitgevoerd op historische instrumenten. Daarvoor zorgen dan het Concerto Armonico, geleid door Peter Szüts, en solist Balazs Maté.
Lees verder “Balazs Maté”
Het Reflexe–label van EMI Classics bestaat sinds enkele jaren niet meer, maar dat wil niet zeggen dat men de opnames voor dat label een stille dood laat sterven in duistere archiefdozen. Het ensemble « Hausmusik London » met de naar ons oordeel nog steeds onvolprezen violiste Monica Huggett speelt het Strijkkwintet nr.1 op.18 en het Octet op.20 van Felix Mendelssohn. De opname dateert van ’90, maar werd nu heruitgegeven. Een uitvoering van de zuiverste soort. Huggett en haar companen bieden een Mendelssohn van zuiver lijnwerk. Ontdaan van vals sentiment. Het Octet was toentertijd trouwens een puur experiment. Het blijft tot op vandaag een van de betere in zijn soort.
Referenties
Stéphane Godefroid, Mendelssohn, Het Laatste Nieuws 16 september 1995.
Hausmusik London, « Mendelssohn », Virgin Veritas 5 45168 2.
Wat het toeval kan doen, hé? Ik heb zopas een stukje gewijd aan de studienamiddag over de historische uitvoeringspraktijk en tegelijk was ik twee CD’s met cantates van Vivaldi voor sopraan en alt aan het invoeren. De betreffende sopraan is Marjon Strijk en de alt Sytse Buwalda. Zij worden bijgestaan door het Nederlands Bach Collegium o.l.v. Pieter Jan Leusink. Alhoewel het goedkope CD’s zijn uit het Kruidvat (“Daar is geen shampoo meer te krijgen,” grapte Hans Liberg enkele jaren terug) worden per cantate ook de muzikanten vermeld. En zo stelde ik vast dat de contrabas werd bespeeld door Jan Hollestelle. “Tiens,” dacht ik, “die naam zegt me iets…” En wat doen we in zo’n geval? Over naar Wikipedia!
Lees verder “Jan Hollestelle”
