“Als mijn film één mens ongelukkiger maakt, heb ik het gevoel dat ik mijn job goed gedaan heb,” aldus Woody Allen in een openhartige bui. En, jawel, u leest het goed. Er staat wel degelijk “ongelukkiger”. De Amerikaanse schrijver, regisseur, acteur en klarinettist Woody Allen, die vandaag negentig wordt, zit dan ook nooit verlegen om een boude uitspraak.
Lees verder “Woody Allen wordt negentig…”
Op 21/11/1965 liet Terry Riley voor het eerst “In C” uitvoeren in San Francisco. “In C” is eigenlijk een perpetuum mobile. Live uitvoeringen variëren dan ook van veertig tot negentig minuten. De CBS-plaatversie uit 1969 (zie hierboven) is dan ook helemaal niet typisch. Beter (want langer) is b.v. de CD-versie die in 1995 uitkwam (New Albion Records). Terry Riley werd nadien lid van La Monte Young’s Theatre of Eternal Music, waarin hij John Cale verving, die samen met Lou Reed Velvet Underground had opgericht. La Monte Young zelf wordt als de oervader van de beweging beschouwd die men “minimalistisch” of “repetitief” is gaan noemen. Of het zou John Cage moeten zijn, aangezien Young met diens werk kennismaakte in 1959 in Darmstadt, waar hij nota bene bij Stockhausen ging studeren.
Lees verder “Zestig jaar geleden: première van “In C” (Terry Riley)”
Het nieuwe aan de Happening van het Festival van Vlaanderen 2000 was dat ze ook plaats had in wijken en buitengemeenten. Deze decentralisatie moest een tegengewicht vormen voor het enorme succes van de Philip Glass-manifestatie die met 17.000 toeschouwers onevenaarbaar was.
Lees verder “25 jaar geleden: Jessye Norman in de Sint-Baafskathedraal”
De Amerikaanse postmoderne choreografe Lucinda Childs viert vandaag haar 85ste verjaardag. In de Singel kwam ik tijdens een klassiek concert in 1992 naast haar te zitten. Een mooie, streng uitziende vrouw, die nog niets van haar gratie had verloren.
Lees verder “Lucinda Childs wordt 85…”
Karel Steylaerts was de solist bij de creatie van het eerste celloconcerto van Frédéric Devreese (foto YouTube)
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (744)”
Marthe Crab is een studente die tien jaar geleden een opleiding volgde die haar zou moeten voorbereiden op het werken voor de radio. Als eindwerk heeft ze een programma in elkaar gestoken over minimalistische muziek (foto YouTube) en omdat ze hiervoor ook enige inspiratie heeft opgedaan via mijn eigen artikel over dit muziekgenre, was ze zo vriendelijk om de tekst van haar eindwerk ook beschikbaar te stellen voor mijn blog…
Lees verder “Tien jaar geleden: Marthe Crab over minimalistische muziek”
De foto van de Sint-Baafskathedraal is van John De Schepper.
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (677)”
25 jaar geleden gaf Philip Glass in het kader van het Festival van Vlaanderen een groot concert op het Gentse Sint-Pietersplein. Ik meen me te herinneren dat het een werk was met koor en orkest, maar wat Glass zelf deed – dirigeren? – dat herinner ik me niet meer. Het sprak in die tijd vanzelf dat ik daarbij was, want sinds het begin van de jaren negentig was ik een grote fan van het minimalisme. Ondertussen moet ik toegeven dat ik er een beetje op uitgekeken ben, maar sommige stukken (zijn vioolconcerto b.v.) kan ik toch nog altijd appreciëren.
Lees verder “25 jaar geleden: Philip Glass op het Sint-Pietersplein”
Het is vandaag al 25 jaar geleden dat de legendarische blinde busker Louis T.Hardin, beter bekend als Moondog, is gestorven.
Lees verder “Moondog (1916-1999)”
Yves Senden is een organist die deelnam aan het toetsenproject (piano, clavecimbel, pianoforte, tangentenflugel, orgelpositief) van Johan Huys in het museum voor sierkunst op 16 mei 1994 ter vervanging van Marc Maes. Dit was een tamelijk toegankelijke improvisatie samen met verder nog Tomma Wessel, Daan Vandewalle en Carien Verhenneman.
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Toetsenproject” in het Museum voor Sierkunst”
dagelijks iets degelijks 