Mike Oldfield wordt zeventig…

Mike Oldfield wordt zeventig…

Toen Kevin Ayers in 1969 uit Soft Machine stapte om zijn eigen Whole World te stichten, vroeg hij er de 14-jarige Mike Oldfield (links op de foto) bij. Toen al begon deze aan “Tubular bells” te componeren en toen in 1971 de groep van Ayers werd ontbonden, begon hij ermee te leuren bij pla­tenfirma’s, maar geen enkele moest ervan weten. Tot Richard Branson (rechts op de foto) er wel iets in zag om er in 1973 een nieuw label, Virgin, mee op te starten. En ook hier kunnen we zeggen: the rest is history…

Lees verder “Mike Oldfield wordt zeventig…”

Het hoekje van Opa Adhemar (94)

Het hoekje van Opa Adhemar (94)

Het is niet dat ik een adept ben van Feng shui, ik ben niet van plan mijn meubels in een bepaalde hoek te plaatsen, me te bekommeren om de elementen water en wind in mijn slaapkamer zolang ik hen op aanvaardbare wijze weet buiten te houden. Evenmin ben ik van plan een specialist in huis te halen om te laten bepalen hoe de aardstralen onder en door mijn woning zinderen en mij het dagelijks bestaan trachten onmogelijk te maken tenzij ik mijn bed in een hoek van 45° opricht. Nee, niets van dat alles. Wel hou ik van een min of meer minimalistisch interieur.

Lees verder “Het hoekje van Opa Adhemar (94)”

Vangelis (1943-2022)

Vangelis (1943-2022)

De Griekse componist en muzikant Vangelis, pseudoniem van Evanghelos Odysseas Papathanasiou, is dinsdag in een hospitaal te Parijs overleden aan een Covid-infectie. Hij was 79 jaar oud. Vangelis is vooral bekend voor zijn elektronische muziek en schreef ook filmmuziek voor “Chariots of fire”, “Blade runner” en “1492: Conquest of paradise”. Voor de filmmuziek van “Chariots of fire” won hij een Oscar. (VRTNWS)

Lees verder “Vangelis (1943-2022)”

55 jaar geleden: première van “In C” (Terry Riley)

55 jaar geleden: première van “In C” (Terry Riley)

Op 21/11/1965 liet Terry Riley voor het eerst “In C” uitvoeren in San Francisco. “In C” is eigenlijk een perpetuum mobile. Live uitvoeringen variëren dan ook van veertig tot negentig minuten. De CBS-plaatversie uit 1969 (zie hierboven) is dan ook helemaal niet typisch. Beter (want langer) is b.v. de CD-versie die in 1995 uitkwam (New Albion Records). Terry Riley werd nadien lid van La Monte Young’s Theatre of Eternal Music, waarin hij John Cale verving, die samen met Lou Reed Velvet Underground had opgericht. La Monte Young zelf wordt als de oervader van de beweging beschouwd die men “minimalistisch” of “repetitief” is gaan noemen. Of het zou John Cage moeten zijn, aangezien Young met diens werk kennismaakte in 1959 in Darmstadt, waar hij nota bene bij Stockhausen ging studeren.

Lees verder “55 jaar geleden: première van “In C” (Terry Riley)”