De ironie van het lot: alhoewel minister Martens geen fluit van rock afweet, zal hij toch de geschiedenis ingaan als de eerste rockminister van Vlaanderen. M.a.w. vanaf 25 jaar geleden kon ook popmuziek betoelaagd worden. En dan wilden de provincies ook niet achterblijven. Daarom organiseerden de provincie-besturen van Oost- en West-Vlaanderen en zelfs van Zeeland een rondetafelgesprek van 13 tot 16 uur in de Sporthal van Assenede, voorafgaand aan de tiende editie van Debuutrock. * ’s Anderendaags om 11 uur speelde Johan Huys geen rock maar wel ba-rok op “zijn eigen” orgel in het conservatorium. * Een half uur later brachten de kinderen van Cantate Alleluia een paasconcert in de Sint-Stefanuskerk, terwijl tegelijk acteur Luk D’Heu te gast was in de foyer van het NTG bij Freek Neirynck. * Om 17 uur was er in de Bijloke een concert door Yavuz Bingöl en zijn Turkse folkgroep. * En maandag werd om 20 uur in het NTG de prachtige verfilming van “Madame Butterfly” door Frédéric Mitterand getoond. * Waarna we allemaal nog naar Trefpunt konden om daar Risky Blues te horen. (RDS in HLN van 18/4/1998)
Tag: Luc Martens
Het nieuwe muziekdecreet: een nieuw geluid, maar ook een nieuwe lente?
Op 1 januari 1998 trad het nieuwe muziekdecreet in werking. Dat veroorzaakte een hele omwenteling in de Vlaamse muziekwereld en bracht ook het zo lang verwachte statuut van de uitvoerende kunstenaar in een stroomversnelling. Daarom besteedde ik er destijds uitvoerig aandacht aan in het tijdschrift van de Centrale voor Socialistisch Cultuurbeleid, waar ik toen werkte.
Lees verder “Het nieuwe muziekdecreet: een nieuw geluid, maar ook een nieuwe lente?”
25 jaar geleden: adviescommissie voor muziek
25 jaar geleden ontving ik een brief van minister Martens (foto Paul Van Welden via wikiportret.nl) waarin mij werd medegedeeld dat ik het mandaat van mijn voorganger in de adviescommissie voor muziek (klarinettist Walter Boeykens) mocht voleindigen…
Lees verder “25 jaar geleden: adviescommissie voor muziek”Robert Groslot wordt zeventig…
Mechelaar Robert Groslot viert vandaag zijn zeventigste verjaardag. Hij is dus slechts enkele maanden ouder dan ik. De meeste mensen kennen Groslot nu als dirigent van de jaarlijkse Night of the Proms, maar sinds een paar jaar doet hij dat niet meer. Ik heb hiervoor geen verklaring gevonden: beu? gezondheidsproblemen? opnieuw meer belangstelling voor eigen composities? Ikzelf sprak destijds met hem in De Singel toen hij daar een reeks soloconcerten gaf op piano. Weinigen weten immers nog dat hij ooit zesde is geëindigd in de Elizabethwedstrijd…
Lees verder “Robert Groslot wordt zeventig…”Twintig jaar geleden: Chris Vanderstraeten over muzieksponsoring
De 24-jarige Christopher Vanderstraeten (foto Johan Martens) uit de Polderdreef in De Pinte heeft twintig jaar geleden zijn licentiaatsdiploma in de handelswetenschappen (specialisatie bedrijfsmanagement) behaald aan de Economische Hogeschool Sint-Aloysius te Brussel. Goed voor hem, zal u zeggen, maar wat hebben wij daarmee te maken? Er zijn immers jaarlijks duizenden jongeren die een universitair diploma mogen ophalen. Zijn eindwerk ging echter over “sponsoring en subsidiëring van muziekgezelschappen in Vlaanderen” en dan is onze aandacht gewekt natuurlijk.
Lees verder “Twintig jaar geleden: Chris Vanderstraeten over muzieksponsoring”25 jaar geleden: cultuurdeelname in Vlaanderen
In de zomer van 1995 maakte toenmalig cultuurminister Luc Martens (foto Paul Van Welden – wikiportret.nl) de resultaten bekend van een onderzoek dat door professor Thérèse Jacobs van de UIA en haar assistent Dirk Stoffelen in 1994 werd uitgevoerd en waarin “als het ware terloops” gepeild werd naar de culturele belangstelling van de ondervraagden. Omdat deze zich er niet van bewust waren dat ze hier speciaal op werden getoetst, deden ze zich niet beter voor dan ze waren en de resultaten, zoals vastgelegd in de publicatie “Cultuurdeelname in Vlaanderen”, zijn dan ook desastreus.
Lees verder “25 jaar geleden: cultuurdeelname in Vlaanderen”Twintig jaar geleden: cultuur in Gent
Als cultuurminister Luc Martens al de geschiedenis zal ingaan, dan is het als “de Grote Samenwerkingsverbander” (foto Paul Van Welden – wikiportret.nl).
Lees verder “Twintig jaar geleden: cultuur in Gent”Twintig jaar geleden: de “schande van Gent” blijft duren
Ook de bezoekers van de vrijdagse lunchconcerten worden geconfronteerd met de vermaledijde stellingen. De naam van de fotograaf (Johan Martens, Nicholas Maeterlinck of Joost De Bock) is helaas weggevallen.
Lees verder “Twintig jaar geleden: de “schande van Gent” blijft duren”Twintig jaar geleden: cultuur in Gent
Capilla Flamenca (foto YouTube)
Lees verder “Twintig jaar geleden: cultuur in Gent”Leve Mattheus!
25 jaar geleden werd in Gent de Minardschouwburg van Romain Deconinck heropend. Dat gebeurde met een voorstelling van Pier Paolo Pasolini’s “Orgie” door het NTG in een regie van Sam Bogaerts. Een grotere klap in het gezicht van de liefhebbers van het volkstoneel van Romain Deconinck of van diegenen die hadden gedacht dat de Gentse amateurtheaters hier een onderkomen zouden kunnen vinden was niet mogelijk. Niet voor niets zegt de volksmond dan ook dat het beeld van Romain Deconinck er op de trappen bij zit met zijn rug naar de schouwburg, ‘om niet te moeten zien wat er momenteel op de scène opgevoerd wordt’. Het was immers een doelbewuste strategie van het stadsbestuur om deze schouwburg weliswaar prachtig te laten renoveren, maar dan nadien de deur enkel open te zetten voor de kapitaalkrachtige middenklasse die naar de Hogere Kunsten gingen kijken. Nochtans kunnen zij zich hun avondje uit gemakkelijk permitteren, maar toch gaan artistieke subsidies voornamelijk naar producties die zich tot die klasse richten: het bekende Mattheus-effect…
Lees verder “Leve Mattheus!”