“The Cocktail Party” in de Minard was een tegenvaller…
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (601)”25 jaar geleden: cultuur in Gent (601)
Tag: Jo De Meyere
Vijftig jaar geleden: “Het recht van de sterkste” in het NTG
In april 1974 regisseerde Hugo in het NTG “Het recht van de sterkste”, de toneelbewerking door Jan Christiaens van de gelijknamige roman van Cyriel Buysse. Ikzelf heb het stuk op televisie gezien (dergelijke captaties moeten we nu ontberen), maar ik herinner me er niet veel meer van. Niets eigenlijk. Als ik echter op de recensie van Mark Vlaeminck in De Standaard van 16 april 1974 moet afgaan, was het geen groot succes. De titel “vervelende Buysse-smartlap” zegt reeds meer dan voldoende, maar ik geef u toch ook nog zijn slot mee: “Waarom na de dood van Maria de wiedsters opnieuw ten tonele moeten verschijnen en nogmaals alles uitleggen, heb ik niet gesnapt. Tijdens de tweede voorstelling, zondagnamiddag, heeft het publiek geapplaudisseerd na de sterfscène! De mensen dachten (terecht) dat het afgelopen was. Alles was immers gezegd en toen kwam er nog eens een flauwe epiloog met veel verklaringen en goedkope pseudo-filosofie.”
Lees verder “Vijftig jaar geleden: “Het recht van de sterkste” in het NTG”Jo De Meyere wordt 85…
Vandaag viert de Oost-Vlaamse acteur Jo De Meyere zijn 85ste verjaardag…
Lees verder “Jo De Meyere wordt 85…”Dertig jaar geleden: “Drek” van Robert Schneider
Alweer een verloren avond in het theater, dat was mijn gevoel bij “Drek” van Robert Schneider, opgevoerd in Arca in een regie en decor van Chris Vanneste (die zijn burgerdienst doet bij Arca als… technieker). Jo De Meyere heeft zelf deze tekst gekozen om daarmee heel duidelijk stelling te nemen tegen het opkomende fascisme. Heel lovenswaardig dus maar dit stuk blijft niet enkel in de goede bedoelingen steken, het heeft misschien zelfs het omgekeerde effect! De Meyere speelt hierin een gastarbeider die zichzelf “Sad” noemt als afkorting van “Saddam”. Op het einde zal blijken dat hij helemaal niet zo heet, maar dat het enkel uitgevonden is om de woordspeling “Ik heet Sad, dat betekent droevig in het Engels, maar ik ben helemaal niet droevig” tot in den treure te gebruiken.
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Drek” van Robert Schneider”Veertig jaar geleden: “Eindspel” van Samuel Beckett
Een van de grootste acteurs van Vlaanderen (zoniet dé) is Julien Schoenaerts. En die kan het zich dan ook permitteren zich niet gewoon in te schakelen in het « normale » theaterpatroon, dat in het ergste geval kan leiden tot acteren om den brode, maar die heel nauwgezet zijn stukken kiest in functie van zijn talent. Zo heeft hij zich nu op « Eindspel » van Samuel Beckett geworpen omdat de hoofdfiguur Hamm zich in een gedroomde situatie bevindt voor een rasacteur om daar alles uit te puren (hij is namelijk blind en lam). Het is het Gentse Arcatheater dat nu al een paar jaar aan Schoenaerts de kans biedt om zijn fantasieën uit te leven en vertaler Walter Tillemans werd als regisseur aangetrokken, maar dit is en blijft een stuk van Schoenaerts. Punt uit.
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Eindspel” van Samuel Beckett”35 jaar geleden: “Het gebroed onder de maan” in Arca
Meer nog dan van « Pas de deux » (zie enkele dagen geleden) hebben wij van « Het gebroed onder de maan » genoten. Misschien zal Gildas Bourdet geen « man for all seasons » worden, maar op het ogenblik is de faam van deze Bretoense auteur toch mooi meegenomen. « Station service » moet zowat het beste geweest zijn dat er vorig seizoen in Gent was te zien (het werd trouwens hernomen), « De sapeurloot » had daarvoor reeds zijn eigen aanhang opgebouwd en in februari zal in de Antwerpse KNS van zijn hand « De wasserij » te zien zijn.
Lees verder “35 jaar geleden: “Het gebroed onder de maan” in Arca”35 jaar geleden: “Pas de deux” van Hugo Claus
35 jaar geleden zag ik “Pas de deux” van Hugo Claus in een regie van Jean-Pierre De Decker. Ik bracht daarover verslag uit in De Rode Vaan onder de titel “Er mag weer ‘gespeeld’ worden”, want ik had mijn buik meer dan vol van de zogenaamde nieuwe esthetiek die in die tijd hoogtij vierde. Jean-Pierre De Decker zei hierover later: “Als ik aan zelfkritiek doe, zie ik dat ik in sommige voorstellingen de acteur een beetje verwaarloosd heb ten koste van het spektakel. Het was de jongste jaren ook niet makkelijk de acteurs echt te laten spelen. Ik vond het heel mooi dat er boven een bespreking van Pas de Deux als titel stond: ‘Er mag weer gespeeld worden’. Ik geloof dat het in de Rode Vaan was . Dat is het grootste compliment dat je mij kan geven.” (tegen Luc Rasquin in “De Rode Vaan” nr.3 van 1988)
Lees verder “35 jaar geleden: “Pas de deux” van Hugo Claus”25 jaar geleden: Cultuur in Gent (129)
Tot hiertoe hebben we steeds Indische muziek aangekondigd in het Burgcentrum en toneel of cabaret in het Koetshuis, maar vanavond is het net andersom. In het Koetshuis (Hoogpoort) worden Indische hapjes opgediend en keuvelt de sitar vrolijk met de tabla, terwijl in het Burgcentrum (Burgstraat) het Theatergezelschap Speels « Een overtollig mens » serveert van Maarten Biesheuvel. Eigenlijk betreft het hier een monoloog, gebracht door Herman Boets, in een regie van Ludo Busschots * Over monologen gesproken, ook Jo De Meyere (foto) is weer in de Tinnen Pot (Tinnenpotstraat) met « Weg met de stad ! Weg met het huwelijk !» naar Juvenalis en Denise Van den Wittenboer en Iris Van Hamroe brengen nog eens hun programma in La Barraca (Muinkkaai). Voor Denise is dat dan « Laura » van Carel Donck, terwijl Iris zich over « Trianon Grijs » van Joseph Bush buigt * Alle vier deze monologen worden ook morgenavond nog eens overgedaan. Voor drie van de vier is het dan ook de laatste kans. Alleen Jo De Meyere gaat nog een tijdje door met zijn scheldcanonnade. (HLN, 13/6/1997)
45 jaar geleden: “Sun man” in Arena
“Sun man” was “The Merchant of Venice” in een regie van Jaak Vissenaken met Chris Thys (Debbie = Jessica), Wim Huys (Bobby Sacramona = Lorenzo), Kate De Bock (Lucy Piranha = Portia), Jo de Meyere (Barach = Shylock, een jood), Carmen Jonckheere (Mamma Doc = Nerissa), Daan Van den Durpel (Angelo Sacramona, the sun man = Bassanio), Els Olaerts (gangstermeisje), Bert van Tichelen (Joe De Rosa = Antonio, de koopman van Venetië), Marcel de Stoop (Don Piranha), Jakob Beks (Ricci the Hit = de Prins van Marokko) en André Roels (Diarrhoea Dave = Gratiano).
Lees verder “45 jaar geleden: “Sun man” in Arena”55 jaar geleden: de kiemen voor Theater Arena
Om de oprichting van Theater Arena toe te lichten, moeten we eerst en vooral ons wenden naar… het NTG! En met name naar de première op 20 mei 1967 van ‘De Vertraagde Film’ van Herman Teirlinck. Bij het groeten stapt regisseur Frans Roggen waardig en theatraal naar voren, om een breed saluut te brengen naar de zijloge côté jardin waar normaal directeur Poppe had moeten zitten. Die loge was echter leeg. Eén seconde verbazing, waarna het publiek de geste meteen door heeft. Onder het applaus breekt een tumult uit van Poppe-fans die op de houten vloer stampen en minutenlang scanderen: “Poppe-Poppe-Poppe!”
Lees verder “55 jaar geleden: de kiemen voor Theater Arena”
dagelijks iets degelijks 