Tag: Jo De Meyere

Veertig jaar geleden: “Eindspel” van Samuel Beckett

Veertig jaar geleden: “Eindspel” van Samuel Beckett

Een van de grootste acteurs van Vlaanderen (zoniet dé) is Julien Schoenaerts. En die kan het zich dan ook permitteren zich niet gewoon in te schakelen in het « normale » theaterpatroon, dat in het ergste geval kan leiden tot acteren om den brode, maar die heel nauwgezet zijn stukken kiest in functie van zijn talent. Zo heeft hij zich nu op « Eindspel » van Samuel Beckett geworpen omdat de hoofdfiguur Hamm zich in een gedroomde situatie bevindt voor een rasacteur om daar alles uit te puren (hij is namelijk blind en lam). Het is het Gentse Arcatheater dat nu al een paar jaar aan Schoenaerts de kans biedt om zijn fantasieën uit te leven en vertaler Walter Tillemans werd als regisseur aangetrokken, maar dit is en blijft een stuk van Schoenaerts. Punt uit.

Lees verder “Veertig jaar geleden: “Eindspel” van Samuel Beckett” →

35 jaar geleden: “Het gebroed onder de maan” in Arca

35 jaar geleden: “Het gebroed onder de maan” in Arca

Meer nog dan van « Pas de deux » (zie enkele dagen geleden) hebben wij van « Het gebroed onder de maan » genoten. Misschien zal Gildas Bourdet geen « man for all seasons » worden, maar op het ogenblik is de faam van deze Bretoense auteur toch mooi meegenomen. « Station service » moet zowat het beste geweest zijn dat er vorig seizoen in Gent was te zien (het werd trouwens hernomen), « De sapeurloot » had daarvoor reeds zijn eigen aanhang opgebouwd en in februari zal in de Antwerpse KNS van zijn hand « De wasserij » te zien zijn.

Lees verder “35 jaar geleden: “Het gebroed onder de maan” in Arca” →

35 jaar geleden: “Pas de deux” van Hugo Claus

35 jaar geleden: “Pas de deux” van Hugo Claus

35 jaar geleden zag ik “Pas de deux” van Hugo Claus in een regie van Jean-Pierre De Decker. Ik bracht daarover verslag uit in De Rode Vaan onder de titel “Er mag weer ‘gespeeld’ worden”, want ik had mijn buik meer dan vol van de zogenaamde nieuwe esthetiek die in die tijd hoogtij vierde. Jean-Pierre De Decker zei hierover later: “Als ik aan zelfkritiek doe, zie ik dat ik in sommige voorstellingen de acteur een beetje verwaarloosd heb ten koste van het spektakel. Het was de jongste jaren ook niet makkelijk de acteurs echt te laten spelen. Ik vond het heel mooi dat er boven een bespreking van Pas de Deux als titel stond: ‘Er mag weer gespeeld worden’. Ik geloof dat het in de Rode Vaan was . Dat is het grootste compliment dat je mij kan geven.” (tegen Luc Rasquin in “De Rode Vaan” nr.3 van 1988)

Lees verder “35 jaar geleden: “Pas de deux” van Hugo Claus” →

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (129)

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (129)

Tot hiertoe hebben we steeds Indische muziek aangekondigd in het Burgcentrum en toneel of cabaret in het Koetshuis, maar vanavond is het net andersom. In het Koetshuis (Hoogpoort) worden Indische hapjes opgediend en keuvelt de sitar vrolijk met de tabla, terwijl in het Burgcentrum (Burgstraat) het Theatergezelschap Speels « Een overtollig mens » serveert van Maarten Biesheuvel. Eigenlijk betreft het hier een monoloog, gebracht door Herman Boets, in een regie van Ludo Busschots * Over monologen gesproken, ook Jo De Meyere (foto) is weer in de Tinnen Pot (Tinnenpotstraat) met « Weg met de stad ! Weg met het huwelijk !» naar Juvenalis en Denise Van den Wittenboer en Iris Van Hamroe brengen nog eens hun programma in La Barraca (Muinkkaai). Voor Denise is dat dan « Laura » van Carel Donck, terwijl Iris zich over « Trianon Grijs » van Joseph Bush buigt * Alle vier deze monologen worden ook morgenavond nog eens overgedaan. Voor drie van de vier is het dan ook de laatste kans. Alleen Jo De Meyere gaat nog een tijdje door met zijn scheldcanonnade. (HLN, 13/6/1997)

45 jaar geleden: “Sun man” in Arena

45 jaar geleden: “Sun man” in Arena

“Sun man” was “The Merchant of Venice” in een regie van Jaak Vissenaken met Chris Thys (Debbie = Jessica), Wim Huys (Bobby Sacramona = Lorenzo), Kate De Bock (Lucy Piranha = Portia), Jo de Meyere (Barach = Shylock, een jood), Carmen Jonckheere (Mamma Doc = Nerissa), Daan Van den Durpel (Angelo Sacramona, the sun man = Bassanio), Els Olaerts (gangstermeisje), Bert van Tichelen (Joe De Rosa = Antonio, de koopman van Venetië), Marcel de Stoop (Don Piranha), Jakob Beks (Ricci the Hit = de Prins van Marokko) en André Roels (Diarrhoea Dave = Gratiano).

Lees verder “45 jaar geleden: “Sun man” in Arena” →

55 jaar geleden: de kiemen voor Theater Arena

55 jaar geleden: de kiemen voor Theater Arena

Om de oprichting van Theater Arena toe te lichten, moeten we eerst en vooral ons wenden naar… het NTG! En met name naar de première op 20 mei 1967 van ‘De Vertraagde Film’ van Herman Teirlinck. Bij het groeten stapt regisseur Frans Roggen waardig en theatraal naar voren, om een breed saluut te brengen naar de zijloge côté jardin waar normaal directeur Poppe had moeten zitten. Die loge was echter leeg. Eén seconde verbazing, waarna het publiek  de geste meteen door heeft. Onder het applaus breekt een tumult uit van Poppe-fans die op de houten vloer stampen en minutenlang scanderen: “Poppe-Poppe-Poppe!”

Lees verder “55 jaar geleden: de kiemen voor Theater Arena” →

Veertig jaar geleden: “De Biezenstekker” definitief afgevoerd

Veertig jaar geleden: “De Biezenstekker” definitief afgevoerd

“De voor 15 mei 1982 aangekondigde première van de Arca-produktie van De biezenstekker, een (nieuwe) toneelbewerking van de bekende novelle door Arca/NET-acteur Dirk Celis (bovenstaande foto is van YouTube), werd tijdelijk uitgesteld; de produktie zal echter uiteindelijk geheel afgelast moeten worden wegens tijdgebrek en interne moeilijkheden.” (website van het Cyriel Buysse Genootschap)

Lees verder “Veertig jaar geleden: “De Biezenstekker” definitief afgevoerd” →

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (104)

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (104)

Zelf begrijp ik helemaal niet hoe het mogelijk is, maar « Weg met de stad! Weg met het huwelijk! » van Jo De Meyere naar teksten van Juvenalis is blijkbaar zo populair dat alweer een tiental extra-voorstellingen werden ingelast, waarvan de eerste vanavond plaatsheeft in de Tinnen Pot. Hopelijk komt het succes niet voort uit de racistische, homofobe en sexistische grappen die Jo (of regisseur Jules Croiset) eraan heeft toegevoegd. Wie beide heren kent, weet dat deze niet « gemeend » zijn, maar uit het stuk zelf blijkt dat niet. * In 1968 zou dat zeker niet gekund hebben. Vraag dat maar aan Marc Reynaerts (foto) die in het Koetshuis (Hoogpoort) zijn stuk « Ik ben 19 in ’68 » brengt. * Theatergroep Hollandia tenslotte brengt in Vooruit « Twee stemmen » op teksten van Marguerite Duras en Pasolini en « Machine agricole ». * Dit laatste is een muziekproductie en vormt dan de overgang naar het enige concert van vanavond en dat is dan een koorconcert door de Kantorei uit zusterstad Wiesbaden in Sint-Baafs. (HLN, 9/5/1997)

25 jaar geleden: “Weg met de stad! Weg met het huwelijk!”

25 jaar geleden: “Weg met de stad! Weg met het huwelijk!”

De volgende monoloog van Jo De Meyere in Arca, “Weg met de stad! Weg met het huwelijk!”, was gebaseerd op de satiren van Juvenalis, hekeldichten uit de tijd van de Romeinen, maar die tijd blijkt ontzettend sterk op die van ons te gelijken. De perstekst spreekt van decadentisme, vuile was buiten hangen, verslapping van de zeden, schijnheiligheid, seksuele perversie, wreedheid… allemaal zaken die in 1996 wel aan de orde van de dag waren, maar om dat nu meteen ook tot de kenmerken van “onze tijd” te maken, dan plaatst men de verworvenheden van de jaren zestig wel in een verkeerd daglicht.

Lees verder “25 jaar geleden: “Weg met de stad! Weg met het huwelijk!”” →

Nolle Versyp (1936-2006)

Nolle Versyp (1936-2006)

In de nacht van 5 op 6 oktober 2006 is de Gentse acteur Nolle Versyp overleden. Bij zijn overlijden werd vooral gerefereerd aan de soapserie “Thuis”, waarin hij de nogal rigide Dr.Dré speelde. Nolle zou zeker een grapje maken over het gebruik van het woord “rigide”, want omwille van zijn gezondheidsproblemen, meer bepaald wegens reuma had hij inderdaad al enkele jaren het acteren op scène moeten laten varen. Sedert een jaar was hij ook uit “Thuis” verdwenen (hij speelde nu zogezegd enkel nog pétanque in de Provence) omdat de ziekte steeds meer bezit nam van zijn lichaam, tot hij er uiteindelijk aan bezweken is.

Lees verder “Nolle Versyp (1936-2006)” →