Het hoekje van Opa Adhemar (102)

Het hoekje van Opa Adhemar (102)

Nee, toch niet reeds, het geluid van die kar lijkt telkens zij me uit mijn slaap rukt op het denderen van een goederentrein; of wat ik me voorstel van het dokkeren van een boerenkar op de kasseien zoals beschreven in die oervlaamse streekromans, Streuvels en zo – ik weet het is pas halfzeven en dit is het ontbijt voor mij en de pakweg vijftig andere patiënten die op deze afdeling de uren van de nieuwe dag met tegenzin beginnen af te tellen.

Lees verder “Het hoekje van Opa Adhemar (102)”

“De Dante-club” van Matthew Pearl

“De Dante-club” van Matthew Pearl

Enkele jaren geleden las ik “De mozaïekmoorden” van Giulio Leoni, een thriller waarin zowaar de Italiaanse dichter Dante Alighieri (1265-1321) een hoofdrol speelde. Zonder echt een waardeoordeel uit te spreken, leid ik uit de nabespreking die ik eraan wijdde wel af dat het mij heeft geboeid. Daarom vond ik het wel een goed idee om in te gaan op de suggestie van mijn Willekeurige Woordgenerator, namelijk een andere thriller, zijnde “De Dante-club” van Matthew Pearl.

Lees verder ““De Dante-club” van Matthew Pearl”

De schatkamer van Johan de Belie (41)

De schatkamer van Johan de Belie (41)

Wanneer Witold Gombrowicz in 1939 in Argentinië arriveert staat hem niet veel anders te doen dan allerlei klusjes te aanvaarden om te kunnen overleven al kan hij af en toe ook wel hier en daar een artikel geplaatst krijgen. In 1947 krijgt zijn bestaan meer vastheid: een betrekking bij de Poolse bank in Buenos Aires, wat hij volhoudt tot 1955. Inmiddels had hij betrekkingen aangeknoopt met uitgeverij Kultura te Parijs die ‘Trans-Atlantisch’ en ‘Het huwelijk’ in het Pools publiceert. In 1953 start ze ook met de systematische uitgave van zijn dagboek dat gretig lezers zal vinden in en buiten Polen.

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (41)”

Pier Paolo Pasolini (1922-1975)

Pier Paolo Pasolini (1922-1975)

Het is vandaag al 45 jaar geleden dat de Italiaanse dichter en cineast Pier Paolo Pasolini werd vermoord door een jonge homofiel, Pino Pelosi (toen 17). Hij zei dat Pier Paolo te veel eisen stelde (die in de richting gingen van wat o.m. in diens film “Salo” is te zien), anderen zeggen dat de moordenaar slechts een radertje was in een (politiek) complot.

Lees verder “Pier Paolo Pasolini (1922-1975)”

Het hoekje van Opa Adhemar (48)

Het hoekje van Opa Adhemar (48)

Toen de Franse schrijver Jean Giono, tot dan honkvast, in de herfst van 1951 een reis ondernam naar Italië in het gezelschap van zijn echtgenote en een bevriend echtpaar, drong een bezoek aan een bepaalde stad zich aan hen op. Om drie redenen. Giono tekende voor twee van hen, zijn vriend Antoine, meteen de chauffeur, was verantwoordelijk voor de derde.

Lees verder “Het hoekje van Opa Adhemar (48)”