Enkele jaren geleden las ik “De mozaïekmoorden” van Giulio Leoni, een thriller waarin zowaar de Italiaanse dichter Dante Alighieri (1265-1321) een hoofdrol speelde. Zonder echt een waardeoordeel uit te spreken, leid ik uit de nabespreking die ik eraan wijdde wel af dat het mij heeft geboeid. Daarom vond ik het wel een goed idee om in te gaan op de suggestie van mijn Willekeurige Woordgenerator, namelijk een andere thriller, zijnde “De Dante-club” van Matthew Pearl.

Matthew Pearl is een Amerikaanse romanschrijver en pedagoog uit New York City. Zijn romans zijn, naast zijn debuut The Dante Club, The Poe Shadow, The Last Dickens, The Technologists en The Last Bookaneer. In 2018 verscheen The Dante Chamber, een sequel op The Dante Club.

The Dante Club is een mysterieroman van Matthew Pearl uit 2003. De schrijver was op dat moment zo’n 28 jaar oud. Het boek speelt zich af in Cambridge, Massachusetts, 1865, kort na de Amerikaanse Burgeroorlog. Elke woensdagavond komen vijf mannen in het diepste geheim bijeen. Ze werken samen aan de eerste vertaling van Dantes Inferno. Ik neem aan dat ze alle vijf echt hebben bestaan, maar zelf ken ik maar één van hen, zij het niet de minste: Henry Wadsworth Longfellow (1807-1882), in ons land vooral bekend voor zijn “Song of Hiawatha”, omdat dit werd bewerkt door Guido Gezelle, maar zelf ken ik hem vooral van “Evangeline”, omdat hij daarmee ook de geschiedenis van de cajuns op papier heeft gezet.

Longfellow spent several years translating Dante Alighieri‘s Divine Comedy. To aid him in perfecting the translation and reviewing proofs, he invited friends to meetings every Wednesday starting in 1864. The “Dante Club”, as it was called, regularly included William Dean HowellsJames Russell Lowell, and Charles Eliot Norton, as well as other occasional guests. The full three-volume translation was published in the spring of 1867, but Longfellow continued to revise it. It went through four printings in its first year. By 1868, Longfellow’s annual income was over $48,000. In 1874, Samuel Ward helped him sell the poem “The Hanging of the Crane” to the New York Ledger for $3,000; it was the highest price ever paid for a poem.

Maar terug naar “The Dante Club”: als in de bergen rond Boston het naakte lichaam van een man wordt gevonden, raakt de groep betrokken bij een gruwelijk misdrijf, de man is immers vermoord volgens het stramien van een vers uit de Inferno. Alleen een kenner van Dantes werk kan een dergelijke moord hebben gepleegd. En het blijft uiteraard niet bij die ene moord. De ene is al minder geloofwaardig dan de andere, maar dankzij de overeenkomst met de Inferno blijf je lezen.

Ronny De Schepper

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.