Big Bill wordt 75!

Big Bill wordt 75!

In december 1974 verraste ene Armand Hombroeckx onder de naam Big Bill Krakkebaas (*) de Vlaamse popwereld door een single uit te brengen op een obscuur label. Op de ene kant stond “Ene mee hesp”, een Leuvense bewerking van de Chuck Berry-rocker “School days”, en op de B-zijde de “Stoose blues”, hetzelfde principe maar dan op een blues-schema.

Lees verder “Big Bill wordt 75!”

Tien jaar geleden: op zoek naar “kleine Janneman”

Tien jaar geleden: op zoek naar “kleine Janneman”

“Mijn bonpapa” van Kleine Janneman was de allereerste plaat die ik kreeg. Het was uiteraard “mijn bonpapa” (peter langs vaderszijde) die ze mij cadeau had gedaan. Niet lang daarna is de man echter helaas gestorven. Misschien is het daarom dat mijn aandacht uiteindelijk vooral uitging naar de B-kant “Eddie de Eskimo”. Maar nu ikzelf een “bonpapa” ben, heb ik dit nummer “herontdekt” natuurlijk. Maar helaas, over kleine Janneman is zo goed als niets te vinden op het internet. B.v. niet wie hierachter schuil ging, wat de man als volwassen persoon heeft gepresteerd (is hij zanger gebleven of heeft hij uiteindelijk toch voor een ander beroep gekozen?) en dus ook niet of hij nu nog leeft. Vandaar deze oproep: als iemand mij ook maar het minste over kleine Janneman kan vertellen, graag!!!

Lees verder “Tien jaar geleden: op zoek naar “kleine Janneman””

Zestig jaar geleden: “I’m Henry the VIII” (Herman’s Hermits)

Zestig jaar geleden: “I’m Henry the VIII” (Herman’s Hermits)

” I’m Henery the Eighth, I Am ” (gespeld als “Henery” maar uitgesproken als “‘Enery” in de Cockney-stijl die normaal gesproken wordt gebruikt om het te zingen) is een Brits music hall-nummer uit 1910 van Fred Murray en R.P.Weston. Het was een kenmerkend nummer van de music hall-ster Harry Champion (*). Joe Brown nam het nummer op in zijn eerste album A Picture of You in 1962 (**). In 1965 werd het het snelst verkopende nummer in de geschiedenis tot dat moment toen het nieuw leven werd ingeblazen door Herman’s Hermits.

Lees verder “Zestig jaar geleden: “I’m Henry the VIII” (Herman’s Hermits)”

De transistor wordt zeventig…

De transistor wordt zeventig…

Hét visuele symbool van de rock’n’roll is de (Wurlitzer-) jukebox. Nochtans bestond die al veel langer (maar dan met 78-toeren platen en gecontroleerd door de maffia). Eigenlijk is het dus niet de jukebox die aan de wieg van de rock’n’roll stond, maar wel de transistorradio. Het principe van de transistor waarop deze radio’s zijn gebaseerd werd op 23 december 1949 gedemonstreerd in de Bell-fabriek. De transistorradio zelf zag pas vandaag 65 jaar geleden voor het eerst het levenslicht (het hierbij getoonde voorbeeld is dat van de Sony TR-55, die op 7 augustus 1955 op de markt kwam).

Lees verder “De transistor wordt zeventig…”

Veertig jaar geleden: Raymond van het Groenewoud aan het lijntje

Veertig jaar geleden: Raymond van het Groenewoud aan het lijntje

Een tijdje geleden had ik het nog over zijn overleden vader, vandaag haal ik een veertig jaar oud telefonisch interviewtje met Raymond van het Groenewoud zelf uit de mottenballen. Er is niet echt een aanleiding, maar het past natuurlijk wel in mijn grote RvhG-biografie…

Lees verder “Veertig jaar geleden: Raymond van het Groenewoud aan het lijntje”

Burt Blanca wordt tachtig…

Burt Blanca wordt tachtig…

Vandaag wordt Burt Blanca tachtig jaar. Bij zijn zeventigste verjaardag hoorde ik toevallig op de radio nog een opname van hem die ik nog niet kende. Ze klonk nogal eigentijds, dus ik vermoedde toen dat het een recente opname betrof. Good old Burt Blanca was toen dus blijkbaar nog altijd actief. Hoe zou dat nu op zijn tachtigste verjaardag zijn? Het moet nu al zo’n 45 jaar geleden zijn dat één van mijn allereerste interviews met hem was…

Lees verder “Burt Blanca wordt tachtig…”