“Dagboek van een oude dwaas” van Junichiro Tanizaki

“Dagboek van een oude dwaas” van Junichiro Tanizaki

Deze keer ben ik met mijn gat in de boter gevallen wat mijn “willekeurige woordenzoeker” betreft. “Dagboek van een oude dwaas” van Junichiro Tanizaki kon op geen beter moment in mijn handen terecht zijn gekomen. De auteur (1886-1965) was een beetje ouder dan ik toen hij dit boek schreef in 1961. Hij heeft ook wat meer kwaaltjes dan ikzelf (wellicht omdat de medische wetenschap toen nog niet zo ver stond als nu), maar de overeenkomst is toch frappant. En heerlijk!

Lees verder ““Dagboek van een oude dwaas” van Junichiro Tanizaki”

De schatkamer van Johan de Belie (62)

De schatkamer van Johan de Belie (62)

In ‘L’herbe des nuits’ (2012) (‘Het gras van de nacht’; Querido, 2013) van Patrick Modiano tracht de zestigjarige Jean de gebeurtenissen van enkele maanden in zijn jeugd, in 1966, te reconstrueren. Met een notaboekje in de hand dwaalt hij door Parijs, herkent gevels, pauzeert in bekende cafés, rust op bankjes die vertrouwd zijn. Toen had hij geen idee waarom hij alles zo opschreef maar “nu begrijp ik het beter: ik had behoefte aan een soort houvast – huisnummers, namen van metrostations, stambomen van honden – alsof ik bang was dat mensen en dingen je plotseling zouden kunnen ontvallen en verdwijnen, zodat je tenminste een bewijs moest hebben dat ze hadden bestaan.”

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (62)”

165 jaar geleden verscheen “Les fleurs du mal”

165 jaar geleden verscheen “Les fleurs du mal”

Het is vandaag 165 jaar geleden dat “Les fleurs du mal”, de belangrijkste dichtbundel van de Franse dichter Charles Baudelaire, is verschenen. Onder het Tweede Franse Keizerrijk (Second Empire) werden auteur en uitgever vervolgd wegens schending van de goede zeden. Als gevolg daarvan moest Baudelaire een boete van 300 frank betalen en zijn uitgever Auguste Poulet-Malassis 100 frank. Zes van de gedichten uit de bundel die te aanstootgevend bevonden werden mochten niet meer gepubliceerd worden: “Lesbos”, “Femmes damnées (À la pâle clarté)” (Verdoemde vrouwen), “Le Léthé”, “À celle qui est trop gaie” (Aan haar die te vrolijk is), “Les Bijoux” (De Juwelen) en “Les Métamorphoses du Vampire” (De metamorfosen van de vampier). Het zou tot 1949 duren voor dit verbod tot publicatie door het Franse Hof van Cassatie zou worden opgeheven. (Wikipedia)

Het hoekje van Opa Adhemar (55)

Het hoekje van Opa Adhemar (55)

Het café betekende gedurende mijn prille kinderjaren voor mij een mysterieus iets. Het was de plaats waar mijn vader na zijn dagtaak vaak met collega’s heentrok, zo ving ik dan op. Ik stelde telkenmale vast hoe hij de huiskamer betrad met een wat minder vaste tred. Zijn ogen leken mij een beetje verkleind in de loop van de dag. Hij sprak mij hoewel minzaam toch ietwat onzeker aan, alsof er iemand met zijn tong geknoeid had sedert hij die ochtend de woning verlaten had.

Lees verder “Het hoekje van Opa Adhemar (55)”