In oktober 2020 hebben we eindelijk de pilot van de Britse serie “Cold Feet” gezien (foto WP:NFCC#4 via Wikipedia). Wij zijn reeds lang fans van deze serie, maar we zijn er destijds “ingevallen” en deze pilootaflevering (een zelfstandige film eigenlijk) uit 1997 hadden we nog nooit gezien.
Lees verder “25 jaar geleden: de pilootaflevering van “Cold Feet””
Het kan me soms wel wat irriteren, het veelvuldig herhaalde deuntje ‘Funnel of love’ van Wanda Jackson dat de tune is die ‘Loslopend wild’ aankondigt en doorkruist. Maar dat is dan ook het enige negatieve dat ik over dit programma dat inmiddels zijn zesde seizoen op Eén begon wil zeggen. Ooit heette het voluit ‘Loslopend wild en gevogelte’ (in 3de en 4de seizoen), niet dat er toen meer gefladderd werd dan andere jaren. Succesvol, reeds vijf seizoenen met telkens negen afleveringen die steevast in de toptien der kijkcijfers belandden.
Lees verder “Hebjetgezien? (168): “Loslopend wild””
Met veel bombast en hoera aangekondigd: ‘Twee zomers’, een zesdelige fictiereeks op Eén, door Panenka, geschreven door Tom Lenaerts en Paul Baeten Gronda. Prime time, zondagavond. We mochten dus wat verwachten. Ook de cast beloofde iets. Koen De Bauw, Inge Paulussen, Kevin Janssens, Ruth Becquart, An Miller, Herwig Ilegems (foto VRT).
Lees verder “Hebjetgezien? (166): “Twee zomers””
Veertig jaar geleden gingen op VTM twee series van start die geschiedenis zouden schrijven: “Familie” en “De Kotmadam”. Naar de soap “Familie” heb ik nog nooit gekeken, dus daar ga ik maar zedig over zwijgen, maar over “De Kotmadam” wil ik toch een paar dingen kwijt…
Lees verder “Veertig jaar geleden: eerste aflevering van “De Kotmadam” en “Familie””
Zowat iedereen was het erover eens dat “Stille waters” zo langzaam verliep “dat zelfs een patiënt in coma kon volgen,” zoals de Rechtvaardige Rechters het formuleerden. Neem nu de aflevering, die blijkbaar enkel diende om de televoting voor Eurosong ordelijk te laten verlopen. Die was toch compleet overbodig? Die kon toch net zo goed worden geschrapt?
Lees verder “Twintig jaar geleden: Stille waters, luide flaters”
Waar is der vaad’ren fierheid nu gevaren, dacht ik toen ik na het bekijken van de tweede en derde aflevering van de dramaserie ‘Onder vuur’ (VRT, Eén, zondagavond) vaststelde dat deze niet uit het dal kroop waar zij in beland was. Maar zich hopeloos in een ravijn bleek te storten. Triest scenario dat ons bij elke aflevering een gelijkaardig stramien voorschotelt, povere rode draden over nogal ongeloofwaardige corruptie, simplistische liefdesverhaaltjes, wat trendy drugsproblematiek… En slecht acteerwerk, ongezien; alleen Sam Louwyck bezit nog enige geloofwaardigheid. Maar zelfs Louis Talpe spartelt als een pladijs op het droge doorheen zijn personage; acteursregie lijkt onbestaand en ondergeschikt aan wat sensationele beelden met een vlammenzee als hoofdpersonage.
Lees verder “Hebjetgezien? (163): “Onder vuur” & “Grond””
Morgen veertig jaar geleden kregen we de eerste aflevering te zien van “Tik Tak”, het veel gelauwerde kleuterprogramma van Mil Lenssens.
De dag dat Houdini in Detroit (VS) stierf, werd in Leeds (GB) Oscar Savile geboren. Als Jimmy Savile zou hij vooral populair worden als disc-jockey, maar in zijn jeugd heeft hij nog de Milk Race gereden. Lange tijd gold hij dan ook als uithangbord voor het Britse amateurwielrennen. Helaas kwamen er na zijn dood een heleboel schandalen aan het licht, waarbij sommige zelfs naar pedofilie neigden, zodat zijn naam vlug uit de geschiedenisboeken werd geschrapt.
In februari van vorig jaar heb ik naar de televisieserie “The Trial of Christine Keeler” gekeken. De rol van John Profumo in de serie werd gespeeld door Ben Miles (foto YouTube), die ik vooral kende als “Tripod” (*) uit mijn favoriete comedy-serie “Coupling”…
Lees verder “Ben Miles wordt 55…”
Op dezelfde dag als Jan Mestdagh werd zijn Engelse confrater Tony Palmer geboren (foto Peperudi via Wikipedia). Op Wikipedia zwijgt men echter zedig over diens journalistieke verleden. Men legt er vooral de nadruk op zijn werk als regisseur: “His work includes over 100 films, ranging from early works with The Beatles, Cream, Jimi Hendrix and Rory Gallagher (Irish Tour ’74), to his classical portraits which include profiles of Maria Callas, Julian Lloyd Webber and Frank Zappa (200 Motels). He is also a stage director of theatre and opera.” (In Saint Petersburg, he directed the Russian premiere of Parsifal, conducted by Valery Gergiev, with Plácido Domingo and he became the first Western director ever to work at the Bolshoi in Moscow. On the West End stage he has directed the world premiere of John Osborne‘s Look Back in Anger Part Two, Déjà Vu.)
Lees verder “Tony Palmer wordt tachtig…”
dagelijks iets degelijks 