45 jaar geleden ging in Parijs “La Boum” in première, een kleine, onopvallende film die evenwel zou uitgroeien tot een kolossaal succes. Niet in het minst door het debuut van de dertienjarige Sophie Marceau.
Lees verder “45 jaar geleden: première van “La Boum””
L’Effrontée is een Franse film van Claude Miller uit 1985. L’Effrontée is een losse verfilming van The Member of the Wedding van de Amerikaanse schrijfster Carson McCullers. L’effrontée is Frans voor “de brutaal/brutale” of “de schaamteloze”, vaak gebruikt om een onbeschaamde, brutale jonge vrouw te beschrijven.
Lees verder “Veertig jaar geleden: première van “L’effrontée””
The Buddha of Suburbia (1990) is een semi-autobiografische coming-of-age roman over Karim Amir, een Britse jongen met een Pakistaanse vader en een Engelse moeder. Hij groeit op in de Londense voorsteden in de jaren zeventig en probeert zijn plaats te vinden tussen twee culturen, twee sociale klassen en twee werelden: de suburb en de bruisende stad.
Lees verder ““The Buddha of Suburbia” van Hanif Kureishi”
Ik heb zopas “De poseur” uitgelezen van de Indisch-Engelse auteur Hari Kunzru. Het was Kunzru’s debuutroman en die kreeg toen heel wat aandacht: het boek werd genomineerd voor onder meer de Guardian First Book Award en won de Betty Trask Award.
Lees verder ““De poseur” van Hari Kunzru”
Gisteravond zag ik Where the Crawdads Sing, een Amerikaanse dramafilm uit 2022, geregisseerd door Olivia Newman en geschreven door Lucy Alibar, gebaseerd op de gelijknamige roman uit 2018 van Delia Owens.
Lees verder ““Where the crawdads sing””
Ik heb het al eerder geschreven: ik heb een resem boeken van Herman Brusselmans, maar ik heb er nog geen enkele uitgelezen. Men kan zich afvragen waarom ik er dan zoveel heb gekocht, maar ten eerste, ze kostten zo goed als niks want ze kwamen uit de uitverkoop van de bibliotheek, en ten tweede, ik had op dat moment nog geen enkel boek van Brusselmans gelezen, dus ik wist nog niet dat ze me zouden tegenvallen. Maar nu heb ik me toch een boek van hem aangeschaft met de bedoeling het uit te lezen. De titel? “Theet 77″…
Lees verder ““Theet 77” van Herman Brusselmans”
Na “Meisje Niemand” heb ik nu ook de volgende roman van de Poolse auteur Tomek Tryzna gelezen met de ietwat eigenaardige titel “Ga, heb lief” (naar een gedicht van William Blake). Ik moet zeggen dat deze roman, zonder me nu echt tegen te vallen, toch veel minder is bevallen dan “Meisje Niemand”. En blijkbaar was ik niet de enige die er zo over dacht, want ik heb de indruk dat de literaire carrière van Tryzna tot een stilstand is gekomen…
Lees verder ““Ga, heb lief” van Tomek Tryzna”
Été 85 (Engels: Summer of 85) is een Franse film, geschreven en geregisseerd door François Ozon, die vijf jaar geleden in première ging in Lyon. Hij is gebaseerd op de roman Dance on My Grave van de Britse auteur Aidan Chambers (1982). De film is een coming-of-age drama met romantische en tragische elementen.
Lees verder “Vijf jaar geleden: première van “Eté 85””
Op 26/05/2010 zag ik “Finding Forrester” van Gus Van Sant uit 2000.
Lees verder “Vijftien jaar geleden zag ik “Finding Forrester” (Gus Van Sant, 2000)”
Mijn vroegere confrater (*) Stef Vancaeneghem viert vandaag zijn 75ste verjaardag. Hij heeft ondertussen reeds een handvol boeken beschreven, waarvan ik er ook reeds meerdere heb gelezen, maar ik zal hem altijd vereenzelvigen met zijn debuutroman, “Zonde van Nini” uit 1987. De reden waarom wordt hieronder meer dan duidelijk uitgelegd…
Lees verder “Stef Vancaeneghem wordt 75…”
dagelijks iets degelijks 