Wat is het dat de mens noopt de veilige woonstee te ontvluchten en zich massaal naar een of andere plaats in het buitenland te begeven? Iedereen heeft zo wel zijn reden. Zo ook wij vermoedelijk. Al heb ik het me nooit afgevraagd. Desondanks, we vertrokken. Niet zo vaak maar toch. Terugblikkend herken ik wel een patroon. Dat reeds start bij onze nogal bizarre huwelijksreis.
Lees verder “Het hoekje van Opa Adhemar (103)”
In ‘L’herbe des nuits’ (2012) (‘Het gras van de nacht’; Querido, 2013) van Patrick Modiano tracht de zestigjarige Jean de gebeurtenissen van enkele maanden in zijn jeugd, in 1966, te reconstrueren. Met een notaboekje in de hand dwaalt hij door Parijs, herkent gevels, pauzeert in bekende cafés, rust op bankjes die vertrouwd zijn. Toen had hij geen idee waarom hij alles zo opschreef maar “nu begrijp ik het beter: ik had behoefte aan een soort houvast – huisnummers, namen van metrostations, stambomen van honden – alsof ik bang was dat mensen en dingen je plotseling zouden kunnen ontvallen en verdwijnen, zodat je tenminste een bewijs moest hebben dat ze hadden bestaan.”
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (62)”
Jean Bosmans is zestig jaar. Wat doet een man van die leeftijd in Parijs wanneer hij het hoofdpersonage, de verteller, is in een roman van Patrick Modiano (‘L’horizon’, 2011; ‘De horizon’, Querido, 2011)? Inderdaad, wandelen. Door de straten, de boulevards, flaneren langs de gevels, in de metro rijden, verpozen in bars en restaurants. En op zoek gaan naar herinneringen. Hij weet niet veel meer over wat er gebeurde toen hij twintig was. Zo lang geleden…
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (61)”
Reeds tijdens zijn adolescentie vatte Patrick Modiano het plan op een roman te schrijven over de jodenhaat. Hij worstelde met de beledigingen zijn vader aangedaan gedurende de bezetting, en was gechoqueerd door de antisemitische boeken die hij bij zijn vader had aangetroffen die deze in een soort afschuw verzamelde.
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (60)”
‘Un pedigree’ (2005) (Een stamboek; Querido, 2005), een autobiografie van Patrick Modiano. Deze Nobelprijswinnaar die in al zijn romans het thema herinnering bewandelt, daar het duister van het verleden opzoekt, neemt hier een duik in de eigen jeugd! Wat mogen we dan verwachten… “De gebeurtenissen tot aan mijn eenentwintigste die ik zal oprakelen heb ik als transparant beleefd – een procédé dat erin bestaat op de achtergrond landschappen te laten langstrekken terwijl de acteurs bewegingloos op een studiovloer blijven staan.”
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (59)”
In ‘Une jeunesse’ (1981) van Patrick Modiano (‘Een jeugd’, Querido, 2016) laat hij ons kennis maken met Odile en Louis, beide twintig jaar. Louis zwaait na zijn dienstplicht van twee jaren af, wordt ‘opgepikt’ door de vreemde figuur, Brossier, die zich over hem ontfermt, financieel steunt, met hem door Parijs dwaalt, en hem tenslotte in contact brengt met de dubieuze Béjardy die de jongeman aanwerft. Een bizarre betrekking: hij is nachtwaker in een soort garage waar om hem onduidelijke redenen auto’s worden gehaald en gebracht, fungeert ook als secretaris en bode.
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (58)”
Al schrijvend komen de herinneringen, zo is deze roman geen chronologisch verslag. Je moet bovendien voortdurend twijfelen aan de betrouwbaarheid van de getuigen en van hun geheugen; en jouw eigen geheugen. “Achter de ondoordringbare ruis verdwijnen de contouren van iemands leven. Hoe zou je waarheid en schijn van elkaar kunnen onderscheiden, als je bedenkt hoeveel tegenstrijdige sporen mensen achterlaten? En zouden we meer weten van onszelf, bedacht ik, afgaande op mijn eigen leugens, mijn falende geheugen en mijn onwillekeurige omissies?”
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (46)”
In ‘Souvenirs dormants’ (2017) (‘Slapende herinneringen’, Querido, 2018), laat Patrick Modiano deze keer zijn, niet bij naam genoemde, hoofdpersoon in zijn geheugen graven naar de vrouwen die ooit zijn pad kruisten.
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (43)”
De Franse auteur Patrick Modiano (foto Frankie Fouganthin via Wikipedia) werd geboren te Boulogne-Billancourt op 30.7.1945. Zijn moeder was de Vlaamse actrice Louisa Colpijn, geboren te Antwerpen, die in veel films in Vlaanderen en later vooral in Frankrijk te zien was. Zijn vader was een Joodse Italiaan met Egyptische roots. Hij werd grootgebracht bij zijn Vlaamse grootouders zodat zijn eerste taal blijkbaar het Nederlands was. Waar evenwel in zijn oeuvre, dat bijna veertig romans omvat, niets van te merken is.
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (40)”
dagelijks iets degelijks 