David Hamilton (1933-2016)

David Hamilton (1933-2016)

De Britse fotograaf David Hamilton heeft vijf jaar geleden op 83-jarige leeftijd zelfmoord gepleegd in zijn woning in Parijs. Zijn buurman zou hem levenloos aangetroffen hebben in zijn appartement, naast zijn lichaam werd medicatie gevonden. Hamilton was onlangs in opspraak gekomen omdat hij enkele van de meisjes die hij in de jaren zestig en zeventig heeft gefotografeerd verkracht zou hebben. Vorige week had de Franse tv-presentatrice Flavie Flament hem nog expliciet aangewezen. “Ik heb het niet gedaan. Ik ben onschuldig tot het tegendeel bewezen is”, reageerde Hamilton. De vrouw had vorige maand een boek uitgebracht met de titel ‘La Consolation’. Ze vertelde daarin dat ze op 13-jarige leeftijd verkracht geweest is door een bekende fotograaf. Al snel deed de naam van Hamilton de ronde op sociale media. (Het Laatste Nieuws)

Lees verder “David Hamilton (1933-2016)”

Dertig jaar geleden: “De vrouw in het zwart” in de KNS

Dertig jaar geleden: “De vrouw in het zwart” in de KNS

Een acteerstijl die je in professionele theaters niet zo vaak meer ziet (bij amateurs komt het wel meer voor) is die van het horrorstuk zoals het stuk van Stephen Mallatrat “De vrouw in het zwart” in een regie van Jos Van Gorp (Antwerpen, zolder van de stadsschouwburg, 5/5/1991).

Lees verder “Dertig jaar geleden: “De vrouw in het zwart” in de KNS”

25 jaar geleden: “Het Geloof” van Oswald Versyp

25 jaar geleden: “Het Geloof” van Oswald Versyp

Begin ’93 kreeg Arca van de RAT een negatief rapport en in verwoede pogingen om terug te vechten, wroette het zichzelf nog dieper de modder in. Van Oswald Versyp was er b.v. “Het Geloof” in een eigen regie en m.m.v. Erna Siebens (kostuums, want decor is er niet; nu, “kostuums” eigenlijk ook niet, vooral Machteld Ramoudt is overigens vreselijk aangetroeteld). Met Marleen Maes (ter vervanging van Doris Van Caneghem) als Kalinka Kroko (!), Machteld Ramoudt als Wendy Van Vooren (onnodig te zeggen dat er op een bepaald moment een “grap” wordt gemaakt omdat ze “van voren” niks heeft) en Alex Roosemeyer (ter vervanging van pianist-componist Kris Goetgeluck, die net als Van Caneghem omwille van meningsverschillen opstapte – zij waren de verstandigsten). Cabaret is een moeilijk genre, maar dit mag je zelfs geen cabaret noemen. Twee mislukte actrices zetten een eigen show op. Dat zou de “rode draad” moeten zijn, maar het enige wat duidelijk wordt is waarom het twee mislukte actrices zijn. De “humor” bestaat voor het grootste deel uit Ramoudt die voortdurend West-Vlaams praat en Maes (foto) die diverse typetjes (vooral van regisseurs met Antwerps of Limburgs accent) neerzet. Alleen de parodie op programma’s à la E.H.B.O. was min of meer geslaagd. Gezien in het Lakenmetershuis op 29/01/1993.

Ronny De Schepper