25 jaar geleden: Cultuur in Gent (271)

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (271)

Juicht, fans van Luce Premer (links op de foto naast Dré Poppe), juicht ! 25 jaar geleden trad ons idool nog eens op in « Hamlet Light » van Jorge Libaut. Weliswaar niet als Ophelia, neem ik aan, maar een kniesoor die zich daaraan stoort. Een avondvullend stuk in het kader van de Arcazolder met zoveel rollen dat men diende uit te wijken naar de Tinnen Pot. En met muzikale intermezzi van claveciniste Tatiana Loguinova. Dat wordt werkelijk om duimen en vingers bij af te likken. En « light », dus geen extra-calorieën in deze Montignac-tijden ! * En terwijl de amateurs goede sier maken in « zijn » theater, staat Arca-baas Jo Decaluwe in Theater Krakeel in Gentbrugge. Geen wonder dat hij zucht: « Och, Hiere God toch !» * We moeten overigens onze luchthartige toon even laten varen, want ondanks de verwijzingen naar cabaret-toestanden past hij toch niet helemaal bij de aankondiging dat er vanavond een extra-voorstelling is van « Het Onderzoek » in de Minnemeers, aangezien de andere voorstellingen bijna uitverkocht zijn. Toch hartverwarmend dat deze problematiek blijkbaar nog vele mensen aanspreekt. (HLN, 21/1/1998)

120 jaar geleden: creatie van “Het Gezin Van Paemel”

120 jaar geleden: creatie van “Het Gezin Van Paemel”

Het Multatulitheater is een Gents amateurgezelschap dat ontstond in 1874, in de schoot van de socialistische arbeidersbeweging. Aanvankelijk was het een groepje jonge arbeiders (“de jonge socialisten”) die geëngageerde liederen en gedichten zongen en declameerden in verscheidene Gentse café’s. Twee jaar later werd een toneelafdeling opgericht.

Lees verder “120 jaar geleden: creatie van “Het Gezin Van Paemel””

Paul Berkenman (1926-2002)

Paul Berkenman (1926-2002)

Het is ook al twintig jaar geleden dat de Gentse (toneel)auteur Paul Berkenman, alias Roger Thienpont is overleden. Dankzij J.P.Bouckaert ben ik nu eindelijk aan een foto van deze vriendelijke man geraakt, maar aangezien er verder geen enkele foto van hem is terug te vinden op het internet (*), heb ik oorspronkelijk mijn toevlucht moeten nemen tot één van zijn stukken, namelijk “Papavers in de poppenkast” dat op 22/03/1957 in Arca werd gecreëerd door Luce Premer en Walter Eysselinck. Het spreekt vanzelf dat ik deze foto niet heb verwijderd, maar gewoon wat heb verplaatst.

Lees verder “Paul Berkenman (1926-2002)”

Dirk Tanghe wordt 65…

Dirk Tanghe wordt 65…

De Vlaamse theatermaker Dirk Tanghe viert vandaag zijn 65ste verjaardag. Ik moet nog vaak aan hem terugdenken. Zoals vijf jaar geleden toen ik las dat Benny Claessens (de dikke broer van Bart De Pauw uit “Het geslacht De Pauw”) in zijn jongste stuk in het NTG zijn acteurs op het podium laat plassen (en het gelukkig daarna ook zelf weer opkuisen). Niet dat Dirk Tanghe zoiets ook zou doen. Nee juist integendeel! In een periode dat dergelijk “theater” opgang begon te maken en ik mij meer en meer met tegenzin naar de schouwburg sleepte, was hij voor mij juist een rots in de branding. En niet alleen voor mij blijkbaar: zijn stukken waren meestal een groot succes. Dat kón dus wel niet goed zijn! Dirk moest in die tijd dan ook vaak spitsroeden lopen bij zijn spitsbroeders en ik twijfel er niet aan dat dit ook heeft bijgedragen tot wat later is gevolgd…

Lees verder “Dirk Tanghe wordt 65…”

Twintig jaar geleden: theaters bekampen elkaar in Minardschouwburg

Twintig jaar geleden: theaters bekampen elkaar in Minardschouwburg

De amateurtheaters die in de Minardschouwburg tegen elkaar uitkwamen, worden op de foto van Joost De Bock vertegenwoordigd door (v.l.n.r.) Isy Deruelle (Hoger Streven), Martin De Sloover (De WAANzin), Monique De Jonge (Krakeel), Ilona Meuleman (Kajton), Palmer Vandevelde (G.B.Shaw) en Paul Ooghe (Loofblomme).

Lees verder “Twintig jaar geleden: theaters bekampen elkaar in Minardschouwburg”

25 jaar geleden: “Heilige koeien” van Oliver Czeslik

25 jaar geleden: “Heilige koeien” van Oliver Czeslik

Oliver Czeslik schreef “Heilige koeien”, althans onder die titel werd het opgevoerd door Arca in een regie van Sabine Reifer. Met Bert van Tichelen als Karl Klementi, een soort van linkse Jambers, die de vermetele moed heeft opgevat een “inside” reportage te maken over neo-nazi’s. Erik Burke is Gero von Wilfenstein, de leider van de neo-nazi’s, die hem ontmaskert en aan een dagenlange marteling onderwerpt met het vooruitzicht hem op de verjaardag van Hitler in Dresden te “offeren”. Tenslotte is er Ann Saelens als Ulrike, een sexy bedoelde maar eerder volslanke “collega” van Klementi, van de schrijvende pers weliswaar, die reeds enige tijd in het milieu is geïnfiltreerd. Als Ulrike wordt ontmaskerd, schijnt ze zich om haar vel te redden te “bekeren”. Ook Klementi komt op het einde tot het “inzicht” dat de neo-nazi net zo goed zijn “zoon” kan zijn. Een merkwaardig slot voor een voor de rest ook al totaal mislukte voorstelling, waarin plat realisme voor mislukt “théâtre de la cruauté” moet doorgaan.

Lees verder “25 jaar geleden: “Heilige koeien” van Oliver Czeslik”