Tag: Jan De Smet

Jan De Smet wordt zeventig…

Jan De Smet wordt zeventig…

Vandaag wordt Jan De Smet van De Nieuwe Snaar zeventig jaar. Ik heb Jan wel een paar keren ontmoet (op optredens natuurlijk, maar ook gewoon op straat in de Lemonnierlaan waar De Rode Vaan toen gevestigd was en waar hij voor het uitstalraam van een muziekwinkel stond te turen, uiteraard zou ik bijna zeggen), maar de enige keer dat ik hem “officieel” heb geïnterviewd was in 1984 telefonisch voor de rubriek “aan het lijntje”. En daarom heb ik (naast bovenstaande foto van Radio 2) ook de kwalitatief niet zo bijster goede foto die er toen bij stond behouden, omdat…

Lees verder “Jan De Smet wordt zeventig…” →

Raymond Poulidor en Parijs-Roubaix

Raymond Poulidor en Parijs-Roubaix

Gisteren vroeg ik me n.a.v. de zege van Mathieu Van der Poel natuurlijk af hoe de opa van Mathieu het wel zou hebben gedaan in Parijs-Roubaix, maar op de Wielersite kreeg ik nul op het rekest als ik naar “Roubaix” zoek. Hoezo? Heeft Poupou nooit Roubaix gereden? Of nooit uitgereden?

Lees verder “Raymond Poulidor en Parijs-Roubaix” →

35 jaar geleden: “Het luisterlied zal niet meer sterven”

35 jaar geleden: “Het luisterlied zal niet meer sterven”

In 1987 bracht ene Peter Colpaert de elpee “Het luisterlied zal niet meer sterven” uit. Met nummers als “Nu je hemel niet meer blauw is”, “Speen in Spain” en “Van Roodkapje en de boze wolf” bewees hij dat het luisterlied zo dood is als een pier. (*) Want ik wil hier kleinkunst zeer duidelijk afbakenen: het is kleine kunst. Dit houdt geen appreciatie in, maar wel een objectieve beperking. Zeer verdienstelijke mensen als Johan Verminnen of Raymond van het Groenewoud die een heuse popgroep met zich mee zeulen kunnen op die basis niet tot de kleinkunst worden gerekend.

Lees verder “35 jaar geleden: “Het luisterlied zal niet meer sterven”” →

35 jaar geleden: de Pettersson broertjes worden wereldkampioen tijdrijden

35 jaar geleden: de Pettersson broertjes worden wereldkampioen tijdrijden

Vandaag is het al 35 jaar geleden dat de Zweedse broertjes Pettersson wereldkampioen werden in het tijdrijden per ploeg vóór Denemarken en Italië. Nederland werd elfde, gelijk met Spanje; België was vijftiende. De vier Zweedse broers zouden hun prestatie in de twee volgende kampioenschappen herhalen. Een uitstekende gelegenheid om het stuk van Jan De Smet over de vier Zweedse broertjes nog eens boven te halen…

Lees verder “35 jaar geleden: de Pettersson broertjes worden wereldkampioen tijdrijden” →

Vijftiende verjaardag van mijn blog

Vijftiende verjaardag van mijn blog

Het is vandaag precies vijftien jaar geleden dat Jan Mariën mij op weg heeft gezet om een eigen blog op te starten. Het eerste artikel was onderstaande voorstelling van mijn blog en vooral van mezelf, waarbij het oorspronkelijk de bedoeling was dat het ook een verwijzing naar ieder artikel zou bevatten. Uiteraard heb ik dat niet volgehouden en de meeste hieronder staande “links” zijn ook niet meer geldig. Maar de blog zelf was wel een succes met op het moment dat ik dit post een totaal van meer dan vier miljoen bezoekers, waarvan 351 abonnees, wat een dagelijks gemiddelde geeft tussen 1000 en 1500. Met dank aan mijn zoon John (medebeheerder na het overlijden van Jan Mariën) en een aantal medewerkers zoals Johan de Belie, Fons Mariën, Miel Dullaert, Luc De Ryck, Raymond Thielens, Jan De Smet, Theo Buiting, Lukas De Vos, enz. enz.

Lees verder “Vijftiende verjaardag van mijn blog” →

95 jaar geleden: Jean Aerts wordt wereldkampioen bij de amateurs

95 jaar geleden: Jean Aerts wordt wereldkampioen bij de amateurs

Vandaag is het negentig jaar geleden dat het eerste wereldkampioenschap op de weg voor profs (*) werd verreden (op de Duitse Nürburgring). De winnaar werd Alfredo Binda. Tegelijk met de profs werd ook het WK voor amateurs gereden en de winnaar was een Belg: Jan (of Jean) Aerts. Maar dat had heel wat voeten in de aarde. Jan De Smet doet het verhaal…

Lees verder “95 jaar geleden: Jean Aerts wordt wereldkampioen bij de amateurs” →

Guido Van Meir wordt 75…

Guido Van Meir wordt 75…

Guido Van Meir heeft de Vlaamse canon twee iconische personages geschonken: Pietje de Leugenaar uit zijn memorabele tv-serie Terug naar Oosterdonk, en Cornelius Bracke, de hilarische kroniekschrijver van la Flandre profonde uit de legendarische Humo-column ‘Het wordt te veel voor Corneel’. Dat was naast de grappigste ook de langstlopende column in Vlaanderen (1984-2011) waar verschillende generaties mee opgegroeid zijn en nog steeds met enige nostalgie aan terugdenken. (Foto Michiel Hendryckx via Wikipedia)

Lees verder “Guido Van Meir wordt 75…” →