Vandaag is het exact tien jaar geleden dat Frank Vandenbroucke onder duistere omstandigheden overleed in Senegal, nauwelijks 34 jaar oud. VDB was daar op vakantie samen met een andere renner Fabio Polazzi, toen hij werd getroffen door een longembolie. Daarbij wordt één van de longslagaders afgesloten, waardoor het erdoor verzorgde longweefsel niet of slechts gedeeltelijk van bloed kan worden voorzien.
Lees verder “Frank Vandenbroucke (1974-2009)”
Geef het maar toe: je hebt ook wat zitten gniffelen toen die twee deelneemsters uit Koeweit aan het WK voor vrouwen al onmiddellijk na de start moesten loslaten. Met hun beenstukken en hoofddoek waren ze geen partij voor de “echte” wielrensters. Maar onze binnenpretjes waren misplaatst: deze meisjes zijn ware heldinnen. Vandaag wordt daar in NRC aandacht aan besteed, weliswaar niet aan de hand van die Koeweitse meisjes maar van hun lotgenoten in Afghanistan, waar het zo mogelijk nog erger is gesteld. De Groene Filmclub Afghan Cycles (2018) volgt een groep jonge vrouwen die trainen als lid van de nationale vrouwenfietsploeg van Afghanistan. Er zijn drie obstakels die een vrouw met een fiets tegenkomt, zegt een van hen: ongelukken, toestemming van de ouders en vijandige reacties uit de omgeving. Afghan Cycles biedt hoop, maar laat ook zien dat de weg soms doodloopt of alleen elders ter wereld vervolgd kan worden.
Rohan Dennis (foto’s Erik Westerlinck) is net zoals vorig jaar wereldkampioen tijdrijden geworden. Na een vrij kleurloos jaar was hij uit de Tour verdwenen de dag vóór de tijdrit. Een officiële reden werd nooit meegedeeld, maar er deden geruchten de ronde dat Dennis niet tevreden was over zijn Merida-fiets. Daarna werd er niks meer gehoord van Dennis, maar hij bereidde zich in stilte voor op deze titelstrijd. Hij betwistte deze op een zwart geverfde fiets, waarin kenners zijn vroegere BMC-fiets herkenden. Hoe dan ook, hij spreidde een overweldigend overwicht ten toon. Aan de aankomstlijn in Harrogate telde hij meer dan een minuut voorsprong op Remco Evenepoel, die op zijn beurt ook bijna een minuut had op Filippo Ganna. Daarna volgde iedereen op min of meer “normale” afstand van elkaar. Daarbij ook onze twee andere landgenoten, Victor Campenaerts en Yves Lampaert, die allebei ten val waren gekomen. Campenaerts was nochtans in de running voor een medaille, zelfs nà zijn val. Maar toen er nog een kettingprobleem bovenop kwam, haalde hij zelfs de top acht niet, die nochtans noodzakelijk was voor de O.S. van Tokio.
Lees verder “Rohan Dennis wereldkampioen tijdrijden”
Patrick Lefevere van Deceuninck-Quick Step is geen fan van de gemengde ploegenaflossing, een nieuw event met landenteams waarin vrouwen en mannen samen uitkomen: “Mocht het alleen van mij afhangen, dan zou ik dit event zwaar boycotten. De ploegentijdrit was een prachtige discipline en dat zeg ik niet alleen omdat we vier keer wereldkampioen zijn geworden. Het was prestigieus, de beste ploegen stelden allemaal hun beste renners op. Ook bij de fietsenconstructeurs leefde dat enorm. En nu neemt de UCI ons dit af.” Velon, een joint venture van elf wielerteams, zou tegen het initiatief van de UCI moeten ingaan, vindt Lefevere: “Wij zouden onze renners hiervoor niet moeten vrijgeven. En dan op dezelfde dag een eigen WK ploegentijdrijden organiseren. Elia Viviani wilde per se meedoen omdat hij dan samen met zijn vriendin Elena Cecchini kan rijden. Daarvoor wilde hij een paar dagen voor het einde forfait geven in de Ronde van Slovakije. Maar no way dat hij dat mag doen. De Ronde van Slovakije is zaterdag gedaan, het gemengde WK is zondag. Hij moet maar zorgen dat hij er op tijd raakt.” Elia antwoordde met de pedalen: hij won de slotrit op zaterdag. ’s Anderendaags stond hij wel degelijk aan de start van de mixed relay en won samen met zijn vriendin bijna nog een medaille. Een lekke band gooide roet in het eten. (Het Nieuwsblad)
Lees verder “Elia Viviani en vriendin worden vierde”
De Nederlandse Marianne Vos (bovenstaande foto Erik Westerlinck) heeft nu ook de zevende en laatste etappe van de Tour de l’Ardèche op haar naam gezet. Nadat de Nederlandse al de eerste drie ritten wist te winnen én de zesde, wist ze nu ook te zegevieren in de slotrit naar Privas. Uiteraard heeft ze ook het algemeen klassement gewonnen met meer dan zes minuten voorsprong op de Duitse Clara Kloppenburg.
Vandaag is het vijftig jaar geleden dat Eddy Merckx de dood in de ogen heeft gekeken. Bij een dernywedstrijd in Blois valt de renner voor hem, de Tsjech Jiri Daler (foto), omdat een pedaal van de derny van zijn gangmaker Reverdi afbreekt. Merckx ontwijkt Daler rechts, maar komt zwaar ten val en blijft bewusteloos liggen. Zijn gangmaker, Fernand Wambst, gaat echter naar links, rijdt op de motor van zijn collega Reverdi en is op slag dood. Merckx heeft altijd beweerd dat hij na die val niet meer kon klimmen als tevoren, maar prees zich gelukkig dat hij voor de “juiste” kant had gekozen…
Lees verder “Vijftig jaar geleden: Eddy Merckx ontsnapt aan de dood”
Het is vandaag al 25 jaar geleden dat de voormalige Oost-Duitse wielrenner Detlef Macha door zelfdoding een eind aan zijn leven heeft gemaakt. Hij is een typisch voorbeeld van een Ossie voor wie de hereniging van de beide Duitslanden niet bepaald een zegen was. Alhoewel hij in het jaar van de hereniging (1989) al vier jaar was gestopt, viel voor hem toch een wereld in duigen. Tot dan toe had hij faam en aanzien genoten, maar na de Wende keerde voor hem ook het tij: hij werd (net als zovele andere Oost-Duitse topsporters) van dopinggebruik beschuldigd en bij wijze van spreken was hij van de ene dag op de andere “from hero to zero”…
Het hoogtepunt van zijn wielerloopbaan situeert zich zonder enige twijfel in 1978 toen hij wereldkampioen achtervolging werd bij de amateurs in… München. Het succes van het Oost-Duitse baanrennen werd nog meer in de verf gezet door het feit dat de nummers twee en drie ook uit de DDR afkomstig waren (Norbert Dürpisch en Uwe Unterwalder).
Die wereldtitel pakte hij nog een tweede keer in 1981, deze keer in Tunesië. Deze keer was de Sovjetrenner Dainis Leipinch tweede en de Italiaan Maurizio Bidinost derde, maar de DDR-ploeg revancheerde zich door dat jaar eveneens de titel in de ploegenachtervolging te grijpen. Naast Macha maakten Bernd Dittert, Axel Grosser en Volker Winkler deel uit van het winnende team. Dat jaar was hij in eigen land ook nationaal kampioen achtervolging en puntenkoers gewonnen, evenals kampioen ploegkoers, al weet ik helaas niet met wie hij toen een team vormde.
Het volgende jaar hernieuwde hij zijn titel na een pakkende finale tegen de West-Duitser Rolf Gölz. Derde was opnieuw een Oost-Duitser: Mario Hernig. Dat jaar werd hij ook opnieuw nationaal kampioen puntenkoers. Vanaf dat jaar ging hij zich ook meer en meer op de weg toeleggen. Hij won twee keer tereke de driedaagse Csepel Cup in Hongarije en ritten in de Ronde van Thüringen en die van Campania, waarin hij ook tweede werd in de einduitslag (de winnaar ken ik helaas niet).
In 1984 werd hij eveneens tweede in de Ronde van Nedersachsen (na de Sovjetrenner Alexander Zinoviev) en achtste in de Ronde van zijn eigen land. Hij sloot zijn loopbaan af met een derde plaats bij ons in de Franco-Belge van 1985 (na de Zwitser Guido Winterberg en de Deen Sören Lilholt). Hij werd trainer bij de beroemde ploeg van Erfurt, waarvoor hij zelf heel zijn carrière had gereden.
