Het is vandaag 125 jaar geleden dat “Dracula”, een gothic horrorstory in de vorm van een briefroman, geschreven door de Ierse auteur Bram Stoker, werd gepubliceerd.
Lees verder “125 jaar geleden: publicatie van “Dracula””
De Gentse auteur Jean Ray is vooral bekend dankzij zijn twee romans ‘Malpertuis’ (1943) en ‘Les derniers contes de Canterbury’ (1944). Maar hij was ook de meesterverteller van verhalen. Niet alleen onder het pseudoniem John Flanders (voor de Vlaamse Filmkes) en onder talloze andere namen, maar ook als Jean Ray. Voor een biografie verwijs ik naar een apart artikel op deze blog. Hier wil ik het even hebben over de kortverhalen die hem op de kaart van de fantastische literatuur hebben gezet.
Lees verder “Tachtig jaar geleden: “Le grand nocturne” van Jean Ray”
Vanavond gaat in de Kopergietery « Engelen » in première, een stuk van Katelijne Domen en haar gezelschap « Drie Vingers ». Het is het verhaal van een aantal mensen die elkaar ontmoeten in het toilet van een megadiscotheek en is ook nog te zien op vrijdag en zaterdag. * In de Tinnen Pot zijn er zowaar zelfs twéé voorstellingen. In de Bonbonnière brengt Geert Hautekiet zijn cabaretprogramma « Dorst » en het Gezelschap van de Schone Schijn (dat van Anton Cogen dus) buigt zich over het griezelverhaal van « De zwarte kat », samen met poëzie van dezelfde auteur, zijnde Edgar Allan Poe (foto). Ook deze twee voorstellingen kan je nog op vrijdag en zaterdag meemaken. * En in de theaterzaal van Vooruit treedt Jo Lemaire op, wat ons zonder enige overgang tot een merkwaardig verzoek brengt. Arca heeft ons namelijk gevraagd of we geen jonge vrouw kenden (tussen 20 en 30), die zich in het stuk « Hysteria » naakt wil vertonen. Let op: dit stuk gaat in première op 3 mei en niet op 1 april, we nemen dan ook aan dat het ernstig is. Wie dus exhibitionistische neigingen heeft, belt nummer 09/222.87.40. (HLN 20/3/1997)
Morgen zal het al 210 jaar geleden zijn dat de Engelse (naar de VS uitgeweken) actrice Eliza Hopkins, moeder van schrijver Edgar Allan Poe, sterft. Drie dagen later sterft haar echtgenoot, de Amerikaanse acteur David Poe jr., die het echtelijke dak reeds een paar jaar eerder had verlaten. Het nooit goed functionerende echtpaar liet drie kinderen achter die bij de dood van Eliza over verschillende families werden verdeeld. Edgar (het middelste kind) werd in huis genomen door John Allan, een succesvol maar kinderloos zakenman uit Richmond, Virginia. Hij werd niet officieel geadopteerd, maar nam Allan als z’n tweede voornaam (of eerste familienaam?) aan.
Kerstmis stond in Arca een paar jaar in het teken van de Britse auteur Steven Berkoff. Het begon in 1993 met “Harry’s christmas”, een echte, zij het cynische, kerstmonoloog. Want als adept van het théâtre de la cruauté van Antonin Artaud kan Berkoff inderdaad zeer wreed zijn. “Vooral voor introverten die, als de kaartjes geteld worden, overvallen worden door een overdreven gevoel van waardeloosheid.” Het jaar daarop volgde dan “Kvetch”, door Daan Hugaert vertaald als “Mierenzeik” over een “mierenzeiker” (lees: zagevent), die zijn vrouw het leven lastig maakt. Voor dit stuk was Kafka de grote inspirator. Het werd in 1995 gevolgd door “The Fall of the House of Usher”, ondubbelzinnig gebaseerd op de horror-story van Edgar Allan Poe. Het is zelfs merkwaardig hoe dicht Berkhoff bij het origineel is gebleven.
Lees verder “25 jaar geleden: “The Fall of the House of Usher” van Steven Berkoff”
dagelijks iets degelijks 