Tag: Dimitri Sjostakovitsj

25 jaar geleden: cultuur in Gent (522)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (522)

De strijd (of eventueel: het evenwicht) tussen gevoel en rede, dààr gaat het om. Bij élke kunstvorm. Als dat evenwicht in de muziek wordt bereikt, spreekt men van “klassieke” muziek, ook al wordt die term bij uitbreiding gebruikt voor alle muziek waar het verstand gaat doorwegen op het gevoel. Vandaar dat men die dan ook soms “ernstige” muziek noemt: je kan er b.v. niet op dansen, om maar één “gevoelsaspect” van muziek te noemen. Als meest extreme vorm van “klassieke” muziek komt dan ook het strijkkwartet in aanmerking. Voor de échte kenners “het van het”, maar voor muziekliefhebbers die via de omweg van de rockmuziek (gevoelsmuziek bij uitstek) tot klassieke muziek gekomen zijn, vaak nog een taaie brok. Zelf behoor ik daar ook bij, maar toch was ik 25 jaar geleden present in de Bijloke omdat het wereldberoemde Emerson String Quartet (foto ralph and jenny via Wikipedia) er speelde (al kan men zich afvragen of een concertzaal wel de meest geschikte locatie is voor intieme strijkkwartetten). Ze brachten twee specialisten in het genre, Beethoven en Sjostakovitsj, en ook het populaire adagio van Samuel Barber. (RDS in HLN van 1/3/1999)

De peperbus van nonkel Miele (62): het beleg van Leningrad

De peperbus van nonkel Miele (62): het beleg van Leningrad

27 januari is niet alleen een internationale herdenkingsdag voor de bevrijding van Auschwitz door het Rode Leger in 1945. Maar die dag markeert ook de 80e verjaardag van de bevrijding van de stad Leningrad (St-Petersburg). Op 27 januari 1944 werd de blokkade van de stad verbroken. Auschwitz en Leningrad, dat gaat om in totaal ca. 2,1 miljoen mensen die werden vermoord. In Auschwitz door een vernietigingsfabriek, in Leningrad door de hongerdood. Wat velen niet (willen) zien: Leningrad is een onderdeel van de Holocaust.

Lees verder “De peperbus van nonkel Miele (62): het beleg van Leningrad” →

De peperbus van nonkel Miele (33): “Oorlogskoorts”

De peperbus van nonkel Miele (33): “Oorlogskoorts”

Over de NAVO-landen rolt een pletwals aan propaganda over het militair conflict in Oekraïne. In tv-studio’s lopen legerkolonels, oorlogszuchtige professoren en journalisten af en aan. Een diplomatieke weg uit de oorlog mèt compromissen mag niet eens vernoemd worden. Het volk begint te morren over de oorlog die de hunne niet is. De volkswelvaart lijdt er zwaar onder. Er zijn moedige pogingen om als eerste stap klaarheid te brengen. Het pas verschenen boek “Oorlogskoorts” (*) helpt daarbij.

Lees verder “De peperbus van nonkel Miele (33): “Oorlogskoorts”” →

De schatkamer van Johan de Belie (31)

De schatkamer van Johan de Belie (31)

In ‘The Noise of Time’ (2016) (‘Het tumult van de tijd’; Atlas, Antwerpen, 2016), heeft Julian Barnes het over een der belangrijkste Russische componisten van de twintigste eeuw, Dmitri Sjostakovich. Het is nochtans geen biografie in de eigenlijke zin want de levensloop van de man wordt slechts zijdelings, functioneel gevolgd. En zijn muziek zelf wordt evenmin belicht in de zin dat muziekliefhebbers hier op hun honger zullen blijven zitten; hoewel talrijke composities wel genoemd worden, hun ontstaan gereveleerd wordt – en er soms interessante details toegevoegd worden die een inkijk bieden op het creatieve proces of op wat dit net in de weg stond en hinderde. Dit immers vooral is het thema van deze roman: de levenslange strijd die de componist diende te voeren om zijn muzikale genie te bewaren in de storm van een politiek die hij – helaas – vaak het hoofd niet wist te bieden.

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (31)” →

De leestips van Nonkel Fons (retro 176)

De leestips van Nonkel Fons (retro 176)

The noise of time is het laatste boek van de Britse schrijver Julian Barnes, van wie ik al vrij veel gelezen heb. Het boek gaat over de beroemde Russische componist Dmitri Shostakovich (1906-1975). Hij leefde in een moeilijke tijd, met name na de machtsovername door de bolsjevieken.

Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 176)” →