“Zeven deuren” (1987) van Botho Strauss (foto Oliver Mark via Wikipedia) werd in het Arcatheater opgevoerd in een regie van Sabine Reifer (regie-assistente bij “Der Rosenkavalier” in de Vlaamse Opera) en een decor van Marc Cnops. Met Gert Portael (interviewster, dochter, pasgehuwde), Johannes Pauwels (huurvoorzitter, autokoper, schoonzoon, zelfmoordenaar), Brit Alen (echtgenote, het ‘niets’, meisje), Bert van Tichelen (huurder, professor, gevangene, bode, broeder), Lies Martens (Colombine), Bob De Moor (kwiskandidaat, autokoper, parkeerwachter, broeder), Roos Dochy (ongehuwde vrouw) en Erik Van Herreweghe (regisseur, autoverkoper, lijfwacht, pasgehuwde, keizer Julianus).
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Zeven deuren” van Botho Strauss in Arca”Tag: Botho Strauss
Vlad Dracula (1431-1476)
545 jaar geleden is in Boekarest Vlad III, bijgenaamd Vlad de Spietser of Vlad Dracula, overleden.
Lees verder “Vlad Dracula (1431-1476)”35 jaar geleden: “De reisgids” van Botho Strauss in het NTG
Het NTG vindt blijkbaar dat je de mensen (en zeker de recensenten, de lastigsten onder alle mensen) niet zo maar op hun nieuwe (in 1986!) productie kunt loslaten. Om dus « De reisgids » van Botho Strauss in te leiden deed men een beroep op zo maar eventjes twee professoren. Deze heren moesten zich dan uiteraard waarmaken met diepgravende analyses van Strauss’ werk, met beschouwingen over de « communication breakdown », de tegenstelling eros-thanatos, rede-gevoel, man-vrouw enz. Eigenlijk niks nieuws dus, maar anderzijds zijn we de eersten om toe te geven dat er al sedert de oude Grieken nog weinig nieuws aan de essentiële thema’s van het theater kan worden toegevoegd.
Lees verder “35 jaar geleden: “De reisgids” van Botho Strauss in het NTG”Wolfgang Bauer (1941-2005)
Het is vandaag ook al vijftien jaar geleden dat de Oostenrijkse toneelauteur Wolfgang Bauer is overleden.
Lees verder “Wolfgang Bauer (1941-2005)”Botho Strauss wordt 75…
De Duitse auteur Botho Strauss (tekening YouTube) kwam voor het eerst in het nieuws toen hij in “Theater Heute” het naturalistische toneel als pseudo-realistisch afwees in zijn ophefmakend artikel “Versuch ästhetische und politische Ereignisse zusammenzudenken” (1970).
Lees verder “Botho Strauss wordt 75…”
Dertig jaar geleden: “… En het woord is vlees geworden”
Het 41ste seizoen van het Gentse Arcatheater is gestart in… Antwerpen. In de Zwarte Zaal van het Fakkeltheater bracht Doris Van Caneghem immers de monoloog “Shirley Valentijn”. En in Gent zelf is Arca voor “De Coburger”, een monoloog met Jo De Meyere in de rol van Leopold I, uitgeweken naar het Sabbattinitheater in de Hoogstraat. Het zalenprobleem in Gent is dus nog steeds niet opgelost…
Lees verder “Dertig jaar geleden: “… En het woord is vlees geworden””Tien jaar geleden: “I’m having a strange postmodern moment here”
Leuke scène in de fijne televisieserie “Lost in Austen”: nadat Darcy zijn liefde voor Amanda Price heeft bekend (hij noemt haar “she who must be loved” en, verdorie, hij heeft nog gelijk ook: Amanda is een gerundium – of een gerundivum, ik heb die twee nooit goed uit elkaar kunnen houden – eigenlijk zou dit dus ook een goede naam geweest zijn voor Ayesha, “she who must be obeyed”), vraagt zij hem om een gunst. Zij wil hem namelijk de fameuze scène uit “Pride and prejudice” laten overdoen, waarbij Colin Firth (als Darcy) uit het water stapt (foto). “Haar” verliefde Darcy (gespeeld door Elliot Cowan) kan dat natuurlijk niet weigeren en op dat moment spreekt Price de historische woorden: “I’m having a strange postmodern moment here”. Maar wat is dat dan eigenlijk “a postmodern moment”?
Lees verder “Tien jaar geleden: “I’m having a strange postmodern moment here””25 jaar geleden: “En nu… revue” (Arca)
Gelukkig was er na het rampzalige seizoen 93-94 van Arca op 6/4/1994 het enig mooie “Keten der vernederingen” naar de roman “Het congres” van Botho Strauss. Maar na deze heropleving viel Arca weer in de diepste diepten met het slotstuk, “En nu… revue”, dat heel terecht geen namen meekreeg van auteur, regisseur en scenograaf, die wàren er immers niet!
Lees verder “25 jaar geleden: “En nu… revue” (Arca)”25 jaar geleden: “De keten der vernederingen” van Botho Strauss
Gelukkig was er als afsluiter van een rampzalig seizoen in het Gentse Arcatheater het enig mooie “Keten der vernederingen” naar de roman “Het congres” van Botho Strauss (1989). Terecht werd op locatie in het Pand gespeeld, want op die manier werd het koele, afstandelijke karakter van een theaterzaal vermeden en werden de toeschouwers dichter bij de actie, of veeleer: het erotische spel, betrokken.
Lees verder “25 jaar geleden: “De keten der vernederingen” van Botho Strauss”45 jaar geleden: “Le misanthrope” door het NTG
45 jaar geleden was het NTG te gast in de stadsschouwburg van Sint-Niklaas met hun versie van “Le misanthrope” van Molière. Wij zijn daar destijds met de Broedersschool (waar ik toen les gaf) naartoe gegaan, maar ik herinner mij daar eerlijk gezegd helemaal niks meer van. Gelukkig heb ik nog een recensie gevonden in een oude Gazet van Antwerpen…
Lees verder “45 jaar geleden: “Le misanthrope” door het NTG”