Categorie: franse literatuur

De schatkamer van Johan de Belie (62)

De schatkamer van Johan de Belie (62)

In ‘L’herbe des nuits’ (2012) (‘Het gras van de nacht’; Querido, 2013) van Patrick Modiano tracht de zestigjarige Jean de gebeurtenissen van enkele maanden in zijn jeugd, in 1966, te reconstrueren. Met een notaboekje in de hand dwaalt hij door Parijs, herkent gevels, pauzeert in bekende cafés, rust op bankjes die vertrouwd zijn. Toen had hij geen idee waarom hij alles zo opschreef maar “nu begrijp ik het beter: ik had behoefte aan een soort houvast – huisnummers, namen van metrostations, stambomen van honden – alsof ik bang was dat mensen en dingen je plotseling zouden kunnen ontvallen en verdwijnen, zodat je tenminste een bewijs moest hebben dat ze hadden bestaan.”

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (62)” →

De schatkamer van Johan de Belie (61)

De schatkamer van Johan de Belie (61)

Jean Bosmans is zestig jaar. Wat doet een man van die leeftijd in Parijs wanneer hij het hoofdpersonage, de verteller, is in een roman van Patrick Modiano (‘L’horizon’, 2011; ‘De horizon’, Querido, 2011)? Inderdaad, wandelen. Door de straten, de boulevards, flaneren langs de gevels, in de metro rijden, verpozen in bars en restaurants. En op zoek gaan naar herinneringen. Hij weet niet veel meer over wat er gebeurde toen hij twintig was. Zo lang geleden…

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (61)” →

Emile Zola (1840-1902)

Emile Zola (1840-1902)


Émile Zola stierf, onverwacht, in Parijs op 29 september 1902 in zijn woning aan de Rue de Bruxelles door koolmonoxidevergiftiging. Zijn echtgenote was er bijna even erg aan toe, doch zij werd gered in het ziekenhuis van Neuilly. Pas vele jaren later werd duidelijk dat zijn dood eigenlijk nog een nasleep was van de Dreyfus-affaire. Hij had namelijk een schouwveger ingehuurd om zijn schouw te kuisen, maar deze was zo’n verstokt tegenstander van Dreyfus dat hij de schouw juist dicht maakte i.p.v. te kuisen. En zo kwam Zola om het leven door een zogezegd slecht werkende kachel…

Lees verder “Emile Zola (1840-1902)” →

Jean Paulhac (1921-2011)

Jean Paulhac (1921-2011)

Nadat hij er eerst al “Mensen sterven alleen” van Edgar Heirman had uitgehaald (daar begin ik niet eens aan!), viel het lot van mijn “willekeurige woordgenerator” daarna op “Wij hebben niet om het leven gevraagd” van Jean Paulhac. Het mag dus duidelijk zijn dat hij absoluut van plan is om mij tot zelfmoord te drijven!

Lees verder “Jean Paulhac (1921-2011)” →

De schatkamer van Johan de Belie (60)

De schatkamer van Johan de Belie (60)

Reeds tijdens zijn adolescentie vatte Patrick Modiano het plan op een roman te schrijven over de jodenhaat. Hij worstelde met de beledigingen zijn vader aangedaan gedurende de bezetting, en was gechoqueerd door de antisemitische boeken die hij bij zijn vader had aangetroffen die deze in een soort afschuw verzamelde.

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (60)” →

Amélie Nothomb wordt 55…

Amélie Nothomb wordt 55…

Amélie Nothomb (het achternichtje van Charles-Ferdinand) is een Franstalig Belgische schrijfster die in 1991 op 24-jarige leeftijd is gedebuteerd met “Hygiène de l’assassin” (“Hygiëne van de moordenaar”). Alhoewel ze wel degelijk literaire bedoelingen had kan het boek ook gelezen worden als een misdaadverhaal (een 30-jarige journaliste ontmaskert de roman van een schrijver – met dezelfde titel – als zijnde een waar gebeurd verhaal met hemzelf als moordenaar).

Lees verder “Amélie Nothomb wordt 55…” →

De schatkamer van Johan de Belie (59)

De schatkamer van Johan de Belie (59)

‘Un pedigree’ (2005) (Een stamboek; Querido, 2005), een autobiografie van Patrick Modiano. Deze Nobelprijswinnaar die in al zijn romans het thema herinnering bewandelt, daar het duister van het verleden opzoekt, neemt hier een duik in de eigen jeugd! Wat mogen we dan verwachten… “De gebeurtenissen tot aan mijn eenentwintigste die ik zal oprakelen heb ik als transparant beleefd – een procédé dat erin bestaat op de achtergrond landschappen te laten langstrekken terwijl de acteurs bewegingloos op een studiovloer blijven staan.” 

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (59)” →

De schatkamer van Johan de Belie (58)

De schatkamer van Johan de Belie (58)

In ‘Une jeunesse’ (1981) van Patrick Modiano (‘Een jeugd’, Querido, 2016) laat hij ons kennis maken met Odile en Louis, beide twintig jaar. Louis zwaait na zijn dienstplicht van twee jaren af, wordt ‘opgepikt’ door de vreemde figuur, Brossier, die zich over hem ontfermt, financieel steunt, met hem door Parijs dwaalt, en hem tenslotte in contact brengt met de dubieuze Béjardy die de jongeman aanwerft. Een bizarre betrekking: hij is nachtwaker in een soort garage waar om hem onduidelijke redenen auto’s worden gehaald en gebracht, fungeert ook als secretaris en bode.

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (58)” →