Tag: Margaret Thatcher

“Dalgliesh”

“Dalgliesh”

Een paar dagen geleden had ik het nog over de televisieserie “Bergerac” die een nieuw leven werd ingeblazen. Deze keer hebben we hetzelfde voor met “Dalgliesh”. Maar tegelijk toch ook weer niet, want waar in het nieuwe feuilleton Bertie Carvel zijn eigen naam uitspreekt zoals je hem leest, noemde Warren Clarke (1947-2014) zichzelf “Diël”. En de reeks heette eigenlijk “Dalziel and Pascoe” (1996-2007) en was gebaseerd op boeken van de Engelse schrijver Reginald Hill. “Dalgliesh” daarentegen is gebaseerd op werk van P.D.James.

Lees verder ““Dalgliesh”” →

De peperbus van nonkel Miele (90): 80 jaar geleden overwinning op het nazi-fascisme

De peperbus van nonkel Miele (90): 80 jaar geleden overwinning op het nazi-fascisme

Het is 80 jaar geleden dat de geallieerden op 8-9 mei de nazi’s van Duitsland tot onvoorwaardelijke overgave dwongen. In september wordt ook de nederlaag van het Japans militarisme gevierd. In België-Vlaanderen is er een brede 8meicoalitie van vakbonden tot academici die van 8 mei weer een officiële feestdag willen maken. Op 4 mei viert en herdenkt de 8meicoalitie de overgave aan het Fort – het Kamp – van Breendonk.

Lees verder “De peperbus van nonkel Miele (90): 80 jaar geleden overwinning op het nazi-fascisme” →

De peperbus van nonkel Miele (63): de rode draad van het sociaal verzet

De peperbus van nonkel Miele (63): de rode draad van het sociaal verzet

De tijden van relatieve sociale rust zijn wellicht voorbij. Je hoeft er geen hooggeschoolde voor te zijn om te zien welke monsterlijke beleidsrecepten er op de werkende bevolking worden losgelaten, en dit al decennia. In 2000 schreef wijlen prof. Jaap Kruithof in zijn vuistdik boek ‘Neoliberalisme’ dat armoede en sociale ongelijkheid (burger)oorlog en fascisme zullen uitlokken. Lopen we, met de fanfare van de entertainmentindustrie op kop, lachend en huppelend naar de zelfdestructie? Of is het sociaal verzet onze hoop in bange dagen?

Lees verder “De peperbus van nonkel Miele (63): de rode draad van het sociaal verzet” →

De peperbus van nonkel Miele (55): de geweldscultuur van het neoliberalisme

De peperbus van nonkel Miele (55): de geweldscultuur van het neoliberalisme

A Clockwork Orange is een Britse film die in 1971 werd uitgebracht. Het gaat over het wangedrag van een zekere ‘Alex’. Hij is leider van een bende jongeren uit de welvarende kleine burgerij. Hun genot is mensen met honkbalknuppels ineen te slaan, straatpassanten te vernederen, vechtpartijen aan te gaan, daklozen dood te schoppen, joyriding en verkrachtingen. De film kende een commercieel succes. Nu, vijftig jaar later blijkt de film een voorloper te zijn van een breed verspreide geweldscultuur.

Lees verder “De peperbus van nonkel Miele (55): de geweldscultuur van het neoliberalisme” →

Wilfried Martens (1936-2013)

Wilfried Martens (1936-2013)

Het is al tien jaar geleden dat Wilfried Martens is overleden (foto Wikipedia). Ik wil niet in de soep spuwen, want voor mijn part mag de uitdrukking “van de doden niks dan goeds” zeker voor een deel toepasselijk zijn op bijna eender wie recentelijk komt te overlijden (*), maar het is natuurlijk een feit dat tijdens de zogenaamde “glorieperiode” van Wilfried Martens (de jaren tachtig dus) ik op De Rode Vaan werkte en daar vonden we Wilfried Martens helemààl niet zo bijzonder. Integendeel, bij ons kreeg hij bijna van alles de schuld (**), zelfs van de teloorgang van de kermiskoers in Hamme! (***)

Lees verder “Wilfried Martens (1936-2013)” →

Margaret Thatcher (1925-2013)

Margaret Thatcher (1925-2013)

Het is vandaag al tien jaar geleden dat de gewezen Britse premier Margaret Thatcher, bijgenaamd The Iron Lady, is overleden. Het is dan ook al tien jaar geleden dat ik mij abonneerde op de Spotify-playlist “Ding dong the witch is dead”, wat misschien niet mijn nobelste daad was, maar zoals gewoonlijk blijf ik erachter staan: wat geweest is, is geweest! Niet voor niets zat ik tijdens haar heerschappij op de redactie van De Rode Vaan en heeft mrs.Thatcher mij het leven dus een hele tijd zuur gemaakt. Gelukkig konden we er af en toe ook nog eens mee lachen, zoals hierboven met het gedicht dat collega Jan Mestdagh selecteerde voor zijn wekelijkse poëzierubriek.

Lees verder “Margaret Thatcher (1925-2013)” →

55 jaar geleden: “I can’t let Maggie go” (Honeybus)

55 jaar geleden: “I can’t let Maggie go” (Honeybus)

Het is vandaag al 55 jaar geleden dat “I can’t let Maggie go” werd uitgebracht, een nummer van de studiogroep Honeybus. Ik vond het toen een schitterend nummer en ook op de dag van vandaag kan ik het nog altijd smaken, al heeft het wel een zure bijklank gekregen nadat Margaret Thatcher het nummer aanwendde in haar verkiezingscampagne (*).

Lees verder “55 jaar geleden: “I can’t let Maggie go” (Honeybus)” →

Martin De Jonghe wordt 75…

Martin De Jonghe wordt 75…

Martin De Jonghe (foto YouTube) wordt vandaag 75. Ik vind het moeilijk om de man te omschrijven. Is hij een cabaretier? Een radiomaker? Een lolmaker? Feit is dat zijn grootste succes het singeltje “Vercruusse danst” was. Vercruusse was één van de typetjes waarachter De Jonghe schuil ging. Zelf heb ik die tekst destijds in De Rode Vaan voor de Minibrokjes (de komisch bedoelde rubriek op de laatste pagina) bewerkt tot een ontmoeting tussen onze toenmalige premier Wilfried Martens en de Iron Lady Margaret Thatcher.

Lees verder “Martin De Jonghe wordt 75…” →

De peperbus van nonkel Miele (24): vrijheid voor Julian Assange

De peperbus van nonkel Miele (24): vrijheid voor Julian Assange

De Britse minister van binnenlandse zaken Priti Patel heeft de uitlevering van Julian Assange (foto Espen Moe – originally posted to Flickr) aan de VS goedgekeurd. Alle journalisten en redacties die vandaag nog steeds niet degelijk op de hoogte zijn van het belang van zijn zaak en deze uitlevering stilzwijgend goedkeuren dragen mee bij aan de aanslag op de persvrijheid. (*)

Lees verder “De peperbus van nonkel Miele (24): vrijheid voor Julian Assange” →