Boons pornoverhaal, “Mieke Maaikes obscene jeugd”, dat hij schreef om “af te kicken” van “Pieter Daens”, zou oorspronkelijk worden verfilmd door Rob Van Eyck maakte reeds enkele malen bekend dat hij en niemand anders het zou verfilmen, maar met Van Eyck moet men altijd uitkeycken natuurlijk. En zie: de familie Bert die als producer optreedt dacht er net zo over. Ze trokken het budget op tot 90 miljoen, maar tegelijk zetten ze Van Eyck aan de deur. In eerste instantie werd Stijn Coninx aangetrokken (ook om van “Daens” af te kicken?), maar ook Dominique Deruddere wordt – als pornokenner – nog achter de hand gehouden. En waarom zou men Jef Rademakers niet aanspreken, die heeft immers een scriptie gemaakt over Mieke Maaike? Hoe dan ook, het bleef maar aanslepen, want ondertussen had de affaire Dutroux een dikke stok in de wielen in de wielen gestoken… De Gentse Ariane Ryckaert van Pierre Eggermonts “Models Office” die als hoofdvertolkster werd aangetrokken, ging dan maar zelf de baan op in februari 2000 met wat heet een theatervoorstelling te zijn over Mieke Maaike, waarbij ze zich zo goed mogelijk elf verhalen probeert te herinneren, terwijl ze bijna bloot over het podium flaneert.
Lees verder “25 jaar geleden: Ariane Ryckaert als Mieke Maaike”Tag: Marc Dutroux
25 jaar geleden: de meisjes uit het bos
Zeven vrouwen zongen “Diep in het bos” (foto Nicholas Maeterlinck)
Lees verder “25 jaar geleden: de meisjes uit het bos”25 jaar geleden: vrolijke liedjes over de zaak Dutroux
Met “Diep in het bos” brengt auteur Erik De Volder een reflectie op de affaire Dutroux (foto Johan Martens)
Lees verder “25 jaar geleden: vrolijke liedjes over de zaak Dutroux”25 jaar geleden: cultuur in Gent (699)
Sergi Belbel (foto Aleeix via Wikipedia) schreef twintig jaar geleden “Het bloed”…
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (699)”Theo’s Buitelingen (66): Horion-Hozémont, hameau Les Cahottes
“La Witteman” begenadigd columniste van De Volkskrant was in Luik en liep – “ontheemd als ze was” – pardoes tegen een Kruidvat filiaal aan. “Dat hadden we hem toch maar geflikt als nietig klein landje om een heuse Kruidvat te stichten in dat verre vreemde Luik” schreef ze argeloos. O jee toch, een faux pas van jewelste. De verontwaardigde brievenschrijvers buitelden over elkaar heen. Zelfs de Ombudsclown, het scherprechterlijke klaaginstituut van De Volkskrant, werd er met de haren bijgesleept. De hoofdredacteur was door een roedel factcheckers nog net niet van zijn bed gelicht. Reuring alom: Kruidvat is van de Chinezen!!! Niks Hollands glorie in den vreemde. Nou ja, denk ik dan, weer wat geleerd. Als ze complete westerse havens kopen, dan is zo’n NL-drogisterijtje maar klein bier voor Xi Jinping’s stoottroepen.
Lees verder “Theo’s Buitelingen (66): Horion-Hozémont, hameau Les Cahottes”25 jaar geleden: cultuur in Gent (413)
Luckas Vander Taelen sprak over “feiten en fictie” in het kader van het Theaterfestival…
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (413)”25 jaar geleden: cultuur in Gent (363)
De Britse auteur Howard Barker was 25 jaar geleden plotseling erg « populair ». Niet minder dan drie stukken van hem werden tegelijk opgevoerd in België. Hijzelf noemt het « theatre of catastrophy ». Dat betekent dat het zich vaak afspeelt tijdens oorlogen of revoluties (Barker is historicus), omdat « momenten van chaos nieuwe krachten vrijmaken ». Zo speelt « Judith » (Arca) uiteraard tegen de bijbelse achtergrond van de belegering van Jeruzalem door de Assyriërs. Tevens wordt de toeschouwer moedwillig op het verkeerde been geplaatst wat de sympathie voor een bepaald personage aangaat. Zo worden we verondersteld te gruwen van de ommekeer die in Judith plaatsheeft, nadat ze Holofernes heeft onthoofd. Door de scheiding van het hoofd (de rede) van het lichaam krijgen immers de gevoelens de vrije loop en wordt ze alsnog opgewonden door het lichaam van de eertijds wrede tiran. Regisseur Victor Low haalt er dan Dutroux en het fin de siècle bij, maar dat werkt niet. Integendeel, door een verleidelijke vertolking door Aafke Bruining, gelooft men juist sterk in de passie van deze vrouw. (RDS in HLN, 9/6/1998)
David Hamilton (1933-2016)
De Britse fotograaf David Hamilton heeft vijf jaar geleden op 83-jarige leeftijd zelfmoord gepleegd in zijn woning in Parijs. Zijn buurman zou hem levenloos aangetroffen hebben in zijn appartement, naast zijn lichaam werd medicatie gevonden. Hamilton was onlangs in opspraak gekomen omdat hij enkele van de meisjes die hij in de jaren zestig en zeventig heeft gefotografeerd verkracht zou hebben. Vorige week had de Franse tv-presentatrice Flavie Flament hem nog expliciet aangewezen. “Ik heb het niet gedaan. Ik ben onschuldig tot het tegendeel bewezen is”, reageerde Hamilton. De vrouw had vorige maand een boek uitgebracht met de titel ‘La Consolation’. Ze vertelde daarin dat ze op 13-jarige leeftijd verkracht geweest is door een bekende fotograaf. Al snel deed de naam van Hamilton de ronde op sociale media. (Het Laatste Nieuws)
Lees verder “David Hamilton (1933-2016)”25 jaar geleden: “Vriend van Verdienste” in Arca
Het Arcaseizoen ’96-’97 begon met “Vriend van Verdienste” van regisseur Yves Jansen (van “Uitvaren”) naar een roman van Thomas Rosenboom. De homofiele verkrachtingsscène die hierin voorkomt, was middenin de affaire Dutroux natuurlijk goed voor protestbrieven. Het uitdrinken van een emmer stront (niet écht neem ik aan) was ook niet van aard om de mensen op andere ideeën te brengen. Het merkwaardigste was nog dat de roman (uit 1985) gebaseerd is op een historisch feit (uit 1961) toen in een waterput het lijk van de 15-jarige zoon van een schilder werd gevonden, die toen een jaar vermist was. Bleek dat hij gedurende lange tijd was opgesloten in een torenkamertje door twee zoontjes van eerbiedwaardige rechters en door een derde (van lagere komaf) op hun aanstoken gruwelijk vermoord. Tja, Dutroux was blijkbaar inderdaad niet bijster origineel…
Ronny De Schepper
Hoe zou het nog zijn met…? 36.Victor Dutroux
Op 15 augustus 1996 bevrijdde politieman Michel Demoulin Sabine Dardenne (12) en Laetitia Delhez (14) uit de verborgen kelder van Marc Dutroux in Marcinelle. Een gruwel die mij veel meer dichterbij kwam dan ik ooit zou wensen: mijn bovenbuur was toen immers Victor Dutroux, de vader van de dader…
Lees verder “Hoe zou het nog zijn met…? 36.Victor Dutroux”








