« Can white men play the blues ? » Ondanks Eric Clapton en zovele anderen werd de vraag nooit geheel bevredigend beantwoord. Maar « can Europeans dance the tango ? » We zagen het danscentrum d’Oude Kapel samen met het Multatulitheater aan het werk in « Por Amor del Tango » en plaatsten er een aantal vraagtekens bij…
Lees verder “35 jaar geleden: tango, de blues van Buenos Aires”
Veertig jaar geleden traden Dirk Van Esbroeck en Juan Masondo op op het Feest van De Rode Vaan. Dat was in het kader van de “internationale contacten”. Daarom laat ik het artikel over hen voorafgaan door een interview met Jacques Moins, de directeur van “het huis van de pers”, zoals de drukkerij in de Kazernestraat heette.
Lees verder “Veertig jaar geleden: Dirk Van Esbroeck en Juan Masondo op het Feest van De Rode Vaan”
Vandaag is het al dertig jaar geleden dat tango-virtuoos Astor Piazzolla is overleden in Buenos Aires (Argentinië).
Lees verder “Astor Piazzola (1921-1992)”
Het is al vijftien jaar geleden dat Dirk van Esbroeck is overleden aan blaaskanker, een week voor hij 61 zou worden.
Lees verder “Dirk Van Esbroeck (1946-2007)”
Dirk van Esbroeck is opgegroeid in Argentinië. Als 18-jarige had hij er reeds werk op een bureautje toen zijn ouders besloten terug in België te gaan wonen. Dirk kwam tegen zijn zin mee, maar is uiteindelijk toch gebleven. « Tango-muziek spelen en zingen heeft me geholpen om hier beter te aarden », zegt hij. Hij studeerde aan het HRITCS maar al vlug bleek dat bij film alle energie kruipt in het bijeenzoeken van geld. Toen hij voor de documentaire « Brussel » van Marc Sibille wat filmmuziek mocht schrijven, besloot hij dat zijn roeping in de muziek lag. Met Paul Rans en Wiet van de Leest vormde hij Rum. In de jaren tachtig voegde Juan Masondo zich bij de groep. Masondó (geboren in Cordoba, Argentinië) kwam naar Leuven om daar aan de universiteit als landbouwkundig ingenieur een stage te doorlopen, maar ook hij vond zijn roeping in de muziek. Toen Rum ter ziele ging, trokken Van Esbroeck en Masondo samen rond en soms met de groep Tango Al Sur. Maar vanavond zijn ze wel degelijk onder hun beidjes te gast in de Hotsy Totsy voor een gratis concert. (HLN, 29/4/1997)
Deze keer is het Fons Mariën die mij ervan op de hoogte heeft gebracht dat Dree Peremans (rechts op de foto) is overleden, in Portugal dan nog wel, alhoewel hij al enige tijd in Frankrijk woonde. Fons heeft ooit nog meegewerkt aan het programma “Het Einde van de Wereld” dat Dree voor Radio 1 produceerde.
Lees verder “Dree Peremans (1949-2022)”
Wannes Van de Velde en groep. Op dat moment reeds meer dan veertien jaar samen. Een prestatie op zichzelf, vooral omdat de groepsleden elkaar steeds tot nieuwe hoogten weten op te zwepen. Ongetwijfeld is dit omdat zij naast hun werk bij Wannes nog tal van andere « jobs »aanvaarden. Zo troffen wij tot onze grote verbazing accordeonist Bernard Van Lent in een clownspak in het Koninklijk Jeugdtheater aan. Onze bewondering voor Bernard is dermate dat dit zielige optreden ons eerder hartpijn berokkende dan dat wij hem ervoor zouden afvallen.
Lees verder “Veertig jaar geleden: Wannes met Rum”
Het is al vijf jaar geleden dat de Engelse gitarist John Renbourn, bij ons vooral bekend van de folkrock-groep Pentangle, is overleden. Alhoewel ik nog niet zo lang geleden een heel interessante documentaire serie op de BBC heb gezien over de geschiedenis van de Engelse volksmuziek (waarin hij dus ruimschoots aan bod kwam), dacht ik niet dat ik een speciale bijdrage aan hem kon wijden om de eenvoudige reden dat ikzelf er niets over te vertellen heb. Maar tot mijn stomme verbazing leverde enig zoekwerk op dat ik de man zowaar nog aan het werk heb gezien en gehoord, met name in Beveren in de zomer van 1979. Uit zijn Wikipedia leer ik verder nog dat hij een klassieke opleiding heeft gevolgd en vanaf de jaren tachtig is hij dan ook naar de klassieke muziek, meer bepaald wat men dan noemt “the early music” teruggekeerd…
Lees verder “John Renbourn (1944-2015)”
Rum, de naam zegt het al : als vloeibaar goud op de tong laat zowel de drank als de groep zich definiëren. Een andere vaak gehoorde vergelijking is die met een diamant. Geen wonder dus dat deze Leuvense groep tijdens het festival van Lausanne (Zwitserland) de « Grand Prix Diamant » kreeg voor haar jongste elpee « Hinkelen ». (Foto Erik Westerlinck)
Lees verder “De roem van Rum”
dagelijks iets degelijks 