Na het Amsterdamse toneelgezelschap Trust bracht het Gentse Arcatheater in november en december 1990 de Vlaamse creatie van Duizend rozen, geschreven door de Oostenrijker Gustav Ernst in 1986.
Lees verder “35 jaar geleden: “Duizend rozen” in Arca”
De Antwerpse schrijver-cineast Patrick Conrad viert vandaag zijn tachtigste verjaardag.
Lees verder “Patrick Conrad wordt tachtig…”
Op 27/04/1985 zag ik “Nora of een poppenhuis” door Hendrik Ibsen in Arca in een regie van Pol Dehert en een decor van Luc D’Hooghe & Rose Werckx. Met Carmen Jonckheere (Nora), Jappe Claes (Torvald Helmer), Netty Vangheel (Kristine), Herman Gilis (Dr.Rank) en Mark Verstraete (Krogstad).
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Nora of een poppenhuis” door Hendrik Ibsen in Arca”
Op 17 maart 1990 was er in Arca “Emilia Galotti” van Gotthold Ephraim Lessing. Van Marc Cnops had ik al mooiere aankledingen gezien, net als spectaculairder regies van Gilis en Verbist.
Lees verder “35 jaar geleden: “Emilia Galotti” van Gotthold Ephraim Lessing”
Het 41ste seizoen van het Gentse Arcatheater is gestart in… Antwerpen. In de Zwarte Zaal van het Fakkeltheater bracht Doris Van Caneghem immers de monoloog “Shirley Valentijn”. En in Gent zelf is Arca voor “De Coburger”, een monoloog met Jo De Meyere in de rol van Leopold I, uitgeweken naar het Sabbattinitheater in de Hoogstraat. Het zalenprobleem in Gent is dus nog steeds niet opgelost…
Lees verder “35 jaar geleden: “… En het woord is vlees geworden””
Leuke scène in de fijne televisieserie “Lost in Austen”: nadat Darcy zijn liefde voor Amanda Price heeft bekend (hij noemt haar “she who must be loved” en, verdorie, hij heeft nog gelijk ook: Amanda is een gerundium – of een gerundivum, ik heb die twee nooit goed uit elkaar kunnen houden – eigenlijk zou dit dus ook een goede naam geweest zijn voor Ayesha, “she who must be obeyed”), vraagt zij hem om een gunst. Zij wil hem namelijk de fameuze scène uit “Pride and prejudice” laten overdoen, waarbij Colin Firth (als Darcy) uit het water stapt (foto). “Haar” verliefde Darcy (gespeeld door Elliot Cowan) kan dat natuurlijk niet weigeren en op dat moment spreekt Price de historische woorden: “I’m having a strange postmodern moment here”. Maar wat is dat dan eigenlijk “a postmodern moment”?
Lees verder “Vijftien jaar geleden: “I’m having a strange postmodern moment here””
De Oostenrijkse auteur Gustav Ernst (foto Oostenrijkse radio) is een quasi onbekende in de hedendaagse toneelliteratuur. Toch roepen meerdere fragmenten uit zijn stukken, eenakters en novellen parallellen op met tijdgenoten zoals Franz Xaver Kroetz en zelfs Thomas Bernhard. En dat is niet niks.
Vandaag zou de Zweedse toneelauteur Lars Norén tachtig jaar geworden zijn (foto Michiel Hendrickx, afkomstig van Wikipedia), maar ik zie nu dat hij reeds op 26 januari 2021 is overleden. Hij wordt beschouwd als de meest prominente hedendaagse Zweedse schrijver. Hij staat wereldwijd zelfs bekend als dé opvolger van Ibsen en Strindberg. Nadat hij debuteerde met gedichten, schreef Norén aan een razend tempo een reeks theaterstukken die ontwrichte familiale relaties blootleggen.
Lees verder “Lars Norén (1944-2021)”
Vandaag is het veertig jaar geleden dat ik in Arca naar de première van « Zes personages op zoek naar een auteur » (1921) van Luigi Pirandello (1867-1936) ging kijken.
Lees verder “Veertig jaar geleden: zes personages vinden twee regisseurs”
Tot 5 februari 1984 kon men in de Gentse Sint-Pietersabdij de tentoonstelling « Belle époque in Vlaanderen » gaan bewonderen, een tentoonstelling die vooral was opgezet rond het toenmalige tijdschrift « Van Nu en Straks ». Dit geesteskind van August Vermeylen, Emmanuel De Bom, Cyriel Buysse en Prosper Van Langendonck heeft, zoals u zich misschien nog wel van de schoolbanken herinnert, voor een omwenteling gezorgd.
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Starkadd” in Arca”
dagelijks iets degelijks 