120 jaar geleden: oprichting van “Die Brücke”

120 jaar geleden: oprichting van “Die Brücke”

Die Brücke was een kunstenaarsgroep (ook wel “KG Brücke”) die nu wordt beschouwd als een belangrijke vertegenwoordiger van het expressionisme, al gebruikten zijzelf die term niet. De groep werd op 7 juni 1905 in Dresden opgericht door vier architectuurstudenten Ernst Ludwig Kirchner, Fritz Bleyl, Erich Heckel en Karl Schmidt-Rottluff. Andere leden waren Max Pechstein, Otto Mueller en Cuno Amiet, en kort ook Emil Nolde en Kees van Dongen. De groep werd in mei 1913 in Berlijn ontbonden. Ernst Ludwig Kirchner ontwierp de tentoonstellingsaffiche voor de Arnold Gallery in Dresden, 1910 (zie boven).

Lees verder “120 jaar geleden: oprichting van “Die Brücke””

25 jaar geleden: “Een nieuwe lente, een nieuw geluid”

25 jaar geleden: “Een nieuwe lente, een nieuw geluid”

De Zwijnaardse jongeren van Don Bosco en de Duitse zangertjes uit Zeuthen amuseren zich best tesamen. Vooraan links Don Bosco-koorleider Daniel Vanrysselberghe naast zijn Duitse collega Sigrid Schella en haar zoon Matthias, die de leiding heeft van het Lenteconcert. (foto Johan Martens)

Lees verder “25 jaar geleden: “Een nieuwe lente, een nieuw geluid””

Rudi van Vlaenderen (1930-1994)

Rudi van Vlaenderen (1930-1994)

Het is vandaag al dertig jaar geleden dat acteur Rudi Van Vlaenderen (links op bovenstaande foto van Jo Clauwaert in het Brusselse Goudblommeke van Papier). De vzw Dacob, het archief en bibliotheek van de studie van het communisme, heeft nog niet zo lang geleden zijn archief ontsloten.

Lees verder “Rudi van Vlaenderen (1930-1994)”

Veertig jaar geleden: de tradities van de Nieuwe Scène

Veertig jaar geleden: de tradities van de Nieuwe Scène

Hoe een dubbeltje rollen kan. Destijds splitste de Internationale Nieuwe Scène zich in enerzijds het Collectief, waarvan de leden de volksere Italiaanse Fo-import voorstonden, en anderzijds de Mannen van den Dam, die aan de zogenaamde Brechtiaanse theaterbenadering de voorkeur gaven. Het was een bikkelharde strijd destijds, maar het dubbeltje hotste en botste en uiteindelijk zijn de « Mannen » de « nieuwe esthetiek » gaan aankleven, terwijl het juist het Collectief is dat eerst een Brecht-collage heeft gerealiseerd (« Het ja en het nee van B.B. ») en daarna « Moeder Courage en haar kinderen ». Uit beide producties is nu een muziekselectie gemaakt en op plaat verschenen. Ondertussen wordt nochtans ook de Fo-traditie levendig gehouden met een (voor het Vlaamse landsgedeelte alleen al) derde versie van « Wij betalen niet ! ». Beide producties roepen echter een paar bedenkingen op…

Lees verder “Veertig jaar geleden: de tradities van de Nieuwe Scène”