De Oostendse contratenor Steve Dugardin zong bij Currende, Collegium Vocale, Chapelle Royale en ook in The Rosedale Singers (jazz, close harmony). Trad ook op in “Gilles” met Jan Decleir en in die hoedanigheid coachte hij ook diens leerlingen, wanneer ze eind 1993 “Mistero Buffo” hernamen.
“Op zaterdag 30 april 2016 vierde het knapenkoor In Dulci Jubilo zijn 53ste verjaardag met een feestelijk concert. Vlak voor het concert in Sint-Niklaas werd de nieuwe naam voor het koor onthuld. In Dulci Jubilo heet voortaan Flanders Boys Choir,” schrijft Tim Van Landeghem in Het Nieuwsblad van 5 mei 2016. Of die naamsverandering er is gekomen onder druk van een instrumentaal gezelschap (uit Nederland vermoed ik) dat zich eveneens In Dulci Jubilo laat noemen, lijkt mij onwaarschijnlijk, aangezien het collegekoor uit Sint-Niklaas toch wel veel ouder is en dus meer aanspraak kan maken op de naam. Toch geeft dirigent Dieter Van Handenhoven nog enige toelichtingen in de krant…
Lees verder ““In Dulci Jubilo” bestaat 55 jaar…”
Het is al vijf jaar geleden dat Vic Nees is overleden. Ik moest zijn overlijden vernemen uit de Gazet van Antwerpen van wijlen mijn ouders, want mijn eigen krant (Het Nieuwsblad) vond het alweer niet nodig dit te vermelden. Of ze dachten misschien: Vic Mees, die is toch al dood? Maar het gaat natuurlijk niet over de legendarische Antwerp-speler, maar over de Mechelse koorleider, al was die wellicht een even grote voetbalfan als die andere Vic (denk maar aan zijn “Voetbalgavotte”).
Lees verder “Vic Nees (1936-2013)”
Het is vandaag al tien jaar geleden dat kanunnik Michaël Ghijs is gestorven. In 1987 heb ik hem telefonisch geïnterviewd voor De Rode Vaan, naar aanleiding van een concertreis van zijn koor Cantate Domino door de Sovjetunie.
Lees verder “Michaël Ghijs (1933-2008)”
Volgens sommigen hoort Kurt Bikkembergs (°1963, Hasselt) bij de zogenaamde New Age-componisten thuis. Maar zijn koorwerken (digitaal vereeuwigd door Musa Horti) geven meestal blijk van traditionele religiositeit. Voor de wereldlijke muziek gebeurde dit a capella, zodat enkel de liefhebbers van bewerkingen zoals “Schoon jonkvrouw, ik moet u klagen” hierin hun gading zullen kunnen vinden. Zijn religieuze muziek daarentegen, ondersteund door het orgel van Joris Verdin, kan alvast onze goedkeuring wegdragen, al zullen diegenen die van hedendaagse componisten meer avontuurlijkheid verlangen ook hier niet op hun wenken worden bediend.
Dertig jaar geleden werd er in de zogenaamde groene zaal van St.-Bavo te Gent een « vredescantate » gebracht met als thema « Mijn lied is als een duif — strijden voor vrede ». De algemene leiding was in handen van Bernard De Cock, de studentenpastor van het Katholiek Universitair Centrum in Gent. Normaal zouden wij van De Rode Vaan zo’n avond dan ook gewoon beschouwen als één van de velen in de christelijke traditie. Onze nieuwsgierigheid werd echter gewekt door het feit dat de promotie voor deze avond werd gevoerd door de vzw Vrede. Inclusief een telefoonnummer waarop Bernard De Cock te bereiken is voor een vraaggesprek…
Lees verder “Bernard De Cock aan het lijntje”
Het is al tien jaar geleden dat Liane Soudan in het UZ van Gent is overleden. Ze was net geen 86 geworden. Op haar tachtigste verjaardag heb ik haar nog geïnterviewd voor Het Laatste Nieuws. Liane Soudan had over alles en nog wat een heel eigen mening, waarmee men niet altijd akkoord hoeft te gaan, maar het leverde wel opvallende titels op, zoals “vrouwen zijn te jaloers om hun echtgenoten ’s avonds het huis uit te sturen”…
Lees verder “Liane Soudan (1920-2006)”
