Brooke Magnanti wordt vijftig…

Brooke Magnanti wordt vijftig…

“Het eerste wat je moet weten, is dat ik een hoer ben.” Geef toe, als openingszin kan dat tellen. In het exemplaar van “Belle de Jour” dat ik in mijn bezit heb, heeft iemand op de eerste pagina geschreven: Joseph Kessel, 1966, maar dat is natuurlijk niet juist. Deze “Belle de Jour” werd oorspronkelijk anoniem uitgegeven en het is nu pas, na vele vervolgen en/of spin-offs dat ik op het internet leer dat de auteur zowaar een “doctor” is, namelijk Brooke Magnanti. Kortom, als we mogen geloven dat de boeken inderdaad op de realiteit teruggaan dan hebben we hier te maken met een Engelse versie van Catherine Millet.

Lees verder “Brooke Magnanti wordt vijftig…”

Vijftien jaar geleden: Herman Pleij over Anna Bijns

Vijftien jaar geleden: Herman Pleij over Anna Bijns

Vijftien jaar geleden vond in het Academiegebouw te Gent de openbare vergadering van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde plaats. Zo’n openbare vergadering is natuurlijk op de eerste plaats een formele aangelegenheid, maar toch stond er ook een aantrekkelijke lezing geprogrammeerd. Herman Pleij, buitenlands erelid van de Academie, had het namelijk over “Anna Bijns en de actualiteit van toen en nu”.

Lees verder “Vijftien jaar geleden: Herman Pleij over Anna Bijns”

Eleanor Catton wordt veertig…

Eleanor Catton wordt veertig…

De Nieuws-Zeelandse auteur Eleanor Catton heeft in 2013 de gerenommeerde Booker Prize gewonnen voor haar roman “The luminaries” (de Nederlandse vertaling zal later “Al wat schittert” luiden). De Booker Prize bekroont sinds 1969 elk jaar een boek geschreven door een inwoner van het Brits Gemenebest of Ierland (vanaf 2014 komen ook romans van Amerikaanse schrijvers in aanmerking). Dat jaar was de shortlist bijzonder gevarieerd, met genomineerden uit zes verschillende landen. Uiteindelijk is het de jongste auteur op de lijst die met de prijs ging lopen. Eleanor Catton was toen 28 en daarmee is ze meteen ook de jongste winnaar ooit. Catton was zelfs amper 25 toen ze dit boek schreef. Het is pas de tweede keer dat een Nieuw-Zeelander de prijs wint, na Keri Hulme in 1985.

Lees verder “Eleanor Catton wordt veertig…”