Mijn tweede interview met Claus begon al even moeizaam als het eerste en is (in tegenstelling tot het eerste) nooit echt op toeren geraakt. Zoals ik reeds heb verteld, had Claus het me toegezegd, nadat ik in de problemen was geraakt door een interview met Walter van den Broeck over “Het Beleg van Laken” van de hand te wijzen (*). Daarom moest ik ter voorbereiding bij hem thuis een drukproef van de verhalenbundel “De mensen hiernaast” gaan afhalen. Deze drukproef was in de marge volgekrabbeld met allerlei aantekeningen van Oscar Timmers, sinds de jaren zestig vaste Claus-redacteur bij De Bezige Bij. Ik vroeg Claus of ik met deze aantekeningen rekening moest houden? “Hoegenaamd niet,” was het antwoord, “mijn uitgever denkt gewoon dat ik niet kan schrijven.” (**)
Lees verder “Veertig jaar geleden: mijn tweede interview met Hugo Claus”Tag: Walter Van den Broeck
25 jaar geleden: cultuur in Gent (833)
Uit de filmversie van “Un air de famille”…
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (833)”“Waar komt toch die dwangmatige neiging vandaan om theaterstukken uit het verleden te ‘actualiseren’?”
Een paar dagen geleden stond er een opinie in De Standaard door Guido van Meir. Naar aanleiding van een recensie over Groenten uit Balen waarin stond dat het stuk beter over een Palestijnse tiener zou gaan. De moeite om te lezen eigenlijk. Ik mocht het van Guido op mijn blog plaatsen… (foto Joren De Weerdt)
Lees verder ““Waar komt toch die dwangmatige neiging vandaan om theaterstukken uit het verleden te ‘actualiseren’?””Dertig jaar geleden: “Une paix royale” (Pierre Mertens)
Dertig jaar geleden verwekte de Franstalig-Belgische auteur Pierre Mertens schandaal met zijn roman “Une paix royale” (“Koninklijke rust”) die – ondanks het feit dat hij de uitvinder is van de belgitude (1) – een ongenadige blik werpt op de Belgische monarchie. Dit boek werd in het Nederlands uitgegeven in 1996 in een vertaling van Ernst Van Altena.
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Une paix royale” (Pierre Mertens)”25 jaar geleden: cultuur in Gent (736)
Dankzij de vertolking van Hilde Heijnen kan de vertaling van Walter Van den Broeck (foto Rob Bogaerts van Anefo via Wikipedia) van “Cat on a hot tin roof” geïnterpreteerd worden als “Een hete kat op een zinken dak”…
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (736)”Veertig jaar geleden: Walter van den Broeck aan het lijntje
Versprekingen tussen de woorden « boek » en « broek » zijn zo legio dat het ons in hoge mate verbaast hoe b.v. schoolkinderen daarvan nog steeds plat achterover gaan. Als de hoofdredacteur met de idee kwam aandraven dat ook « het lijntje » in het teken van het boek moest staan, kwam ons desondanks meteen de Turnhoutse auteur Walter Van den Broeck voor de geest, ongetwijfeld omdat wij die de laatste tijd steeds « Walter Van het Boek » noemen. Het boek zijnde « Brief aan Boudewijn », samen met Claus’ « Verdriet van België » wellicht het meest geprezen Zuid-Nederlandse werk van de jongste jaren. Geen twijfel mogelijk dus, daar gaat in Turnhout reeds de bel.
Lees verder “Veertig jaar geleden: Walter van den Broeck aan het lijntje”Dertig jaar geleden: Hugo Claus in “De Zevende Dag”
Op 30 oktober 1994 legde Hugo Claus er tijdens De Zevende Dag nogmaals – en terecht – de nadruk op dat hij voor “De mensen hiernaast” geen promotie had willen voeren. Jammer genoeg zei hij er niet bij dat hij voor één blad een uitzondering had gemaakt…
Lees verder “Dertig jaar geleden: Hugo Claus in “De Zevende Dag””Dertig jaar geleden: “Amanda en de widowmaker”
Op 21 september 1994 ga ik naar het Klein Raamtheater, waar het nieuwste stuk van Nora Tilley pas van start is gegaan. “Amanda en de widowmaker” is een monoloog die Walter Van den Broeck speciaal voor haar heeft geschreven (*).
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Amanda en de widowmaker””Nora Tilley (1952-2019)
Het is al vijf jaar geleden dat de populaire actrice Nora Tilley thuis in Putte is overleden. De uitvaartdienst vond plaats in besloten kring. “Nora (die na eerst borstkanker te hebben overwonnen, te maken kreeg met de spierziekte ALS, RDS) had haar grenzen al een paar keer verlegd, maar toen na het gebruik van armen en benen ook haar stem wegviel, nam ze het voor haar onvermijdelijke besluit”, zo gaf de familie nog mee in een mededeling aan Het Nieuwsblad.
Lees verder “Nora Tilley (1952-2019)”35 jaar geleden: “John en Robin van de Rebellenclub”
Natuurlijk was “Wie schrijft, vertrekt” niet mijn enige artikel in De Rode Vaan van 3 maart 1989. Er was b.v. ook nog “Markiespijn”, waarover ik het reeds heb gehad, of het interview met Lode De Pooter. En dan ook nog in de filmrubriek die ik van deze laatste had overgenomen, een stuk over de documentaire over John Lennon, “Imagine”, en over de film van Robbe de Hert, “Blueberry hill”.
Lees verder “35 jaar geleden: “John en Robin van de Rebellenclub””








