Vandaag is het al veertig jaar geleden dat “Born in the USA” van Bruce Springsteen werd uitgebracht. In de jaren tachtig maakte ik samen met mijn kinderen een hitparade telkens ze op bezoek kwamen (om de veertien dagen dus) en deze elpee was zeker één van de sterkhouders van die lijst.
Lees verder “Veertig jaar geleden: release van “Born in the USA””
Het is al 55 jaar geleden dat Donovan de single “Barabajagal” heeft opgenomen. Voor mij is dit een zeer belangrijke plaat. Niet omdat ik ze zo goed vond, integendeel zelfs! Het was voor mij in zekere zin het afscheid van mijn grote idool uit de jaren zestig en tegelijk kondigde zich een nieuwe afgod aan. Donovan deed voor deze single immers een beroep op de Jeff Beck Group en de zanger daarvan, Rod Stewart, was dus wel verplicht hier eventjes een stapje terug te doen (hij zou wel voor backing vocals zorgen). En nu moet het toch wel lukken dat het precies deze Rod Stewart is, die in 1971 mijn hart voor lange tijd zou stelen (eigenlijk tot de tijd dat ik oud en wijs genoeg was om geen idolen meer te hebben, zeker niet in de popmuziek).
Lees verder “Vijftig jaar geleden: Donovan neemt “Barabajagal” op”
Shoppingtripjes naar Dover, en een verblijf van twee weken in dat begeesterend stadje… dat is waarover ik het vorige keer had. Dat en zoveel meer maakte mij tot de anglofiel die ik nog steeds ben. Ondanks mijn liefde voor het zuiden die ik inmiddels ook mijn hart en ziel binnen smokkelde. Remember, twee weken logeerde ik een dickensiaanse pub nabij de haven van Dover om de rust in mijn woelige brein weer te vinden.
Lees verder “Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (11)”
Frank Van der Herten (foto) was een vriend, eerst bij de socio-culturele werkgroep van Jeugdclub Broebelke en nadien bij de jongerengroep De Veldstraat, die mij verzocht een tekst te schrijven op een nummer dat hij had gecomponeerd. Eigenlijk had hij ook al een tekst, of beter gezegd een “verhaal” of een “idee”, in zijn hoofd en ik werd vriendelijk verzocht mij daarop te inspireren. Dat vond ik eigenlijk zelfs een goed idee, want zoals ik reeds meerdere malen heb gezegd, ik ben helemaal geen goede schrijver als het op pure fantasie aankomt. Daarmee wil ik helemaal niet zeggen dat onderstaande tekst ermee door kan, maar het was toch een van de zeldzame keren dat ik toch iets op papier heb gekregen.
Lees verder “Vijftig jaar geleden: “Song for Salina” voor Rod Stewart”
Het is vandaag al 25 jaar geleden dat de Engelse componist en society figuur Lionel Bart is overleden aan leverkanker (foto Allan Warren via Wikipedia).
Lees verder “Lionel Bart (1930-1999)”
Vandaag wordt de Noord-Ierse international Sammy Nelson 75 jaar. Nu is hij coach, maar in 1971 heb ik een week samen met deze man onder één dak doorgebracht toen hij bij Arsenal speelde.
Lees verder “Sammy Nelson wordt 75…”
In 1979 werd Micha Marah door de BRT intern uitgekozen om België te vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival van dat jaar in Jeruzalem. Tijdens de Belgische preselectie op 3 maart 1979 zong ze drie liedjes: Mijn dagboek, Comment ça va en Hey nana. Het laatste werd gekozen als de uiteindelijke inzending. Marah verfoeide het liedje echter en dreigde zich terug te trekken. De situatie dreigde te escaleren toen ze Hey nana als plagiaat wilde laten aanmerken met de bedoeling het te diskwalificeren. Koorzangeres Nancy Dee werd benaderd als vervangster. Uiteindelijk reisde Micha Marah toch af naar Israël, waar zij op 31 maart 1979 het gewraakte liedje zong. Ze eindigde er als 18de en gedeelde laatste. Daarna wilde ze Hey nana nooit meer zingen. Haar versie verscheen ook niet op plaat. Op verzoek van Milo Decoster (Barclay) bracht componist Charles Dumolin de versie wel uit. Ikzelf was zo dom om me in mijn televisierubriek in De Voorpost met deze onverkwikkelijke affaire te bemoeien…
Lees verder “45 jaar geleden: Neurosong”
Net als zijn collega bij The Who, wordt Mike d’Abo, de leadzanger van Manfred Mann (rechts op de foto van Ron Kroon, ter beschikking gesteld via Wikipedia), vandaag tachtig jaar. Hij speelde ook een belangrijke rol in de carrière van Rod Stewart.
Lees verder “Mike d’Abo wordt tachtig…”
Mason City, Iowa, 3 februari 1959 (A.P.): “Drie Rock & roll-zangers, wier platen en optredens miljoenen teenagerharten beroerd hebben zijn vandaag gedood door een vliegtuigongeluk hier in de omgeving. Het gehuurde vierpersoonstoestel, dat het drietal en de piloot vervoerde, stortte enkele minuten na het opstijgen in licht sneeuw vanaf het vliegveld van Mason City neer. De slachtoffers waren Buddy Holly (22) uit Lubbock, Ritchie Valens (17) uit Los Angeles, J.P. Richardson alias “The Big Bopper” (24) uit Beaumont, en Roger Peterson (21) uit het naburige Clear Lake, de piloot van het toestel.
Lees verder “65 jaar geleden: the day the music died…”
Enkele dagen geleden herdachten we nog de veel te vroeg gestorven Alexis Korner, maar vandaag gaat onze aandacht naar een nog veel eerder verdwenen pionier van de Britse blues. Vandaag is het immers al zestig jaar geleden dat Cyril Davies (foto YouTube), een pionier op het vlak van de bluesharmonica, is overleden aan leukemie.
Lees verder “Cyril Davies (1932-1964)”
dagelijks iets degelijks 