“My Way” is de titel van een lied, dat in de loop der jaren door honderden artiesten is gezongen. De Franse zanger Claude François bracht het in 1967 uit als “Comme d’habitude”, maar het was vooral de bewerking van Paul Anka uit 1968, gezongen door Frank Sinatra, die uitgroeide tot een internationale evergreen.
Lees verder “55 jaar geleden: Frank Sinatra neemt “My way” op”
Trouwe lezers (hopelijk bestaan die) weten uit ervaring dat wij nu niet precies hoog oplopen met de « Big Band Shows » die de BRT vanuit Hotel Americain op ons loslaat. De jongste uit de reeks (28-5) maakte echter een uitzondering op de regel.
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Big Band Shows””
Op diverse plaatsen heb ik het er reeds over gehad dat de Songfestivalwinnaressen Gigliola Cinquetti en France Gall de eersten waren om mijn sluimerende erotische verlangens op te wekken, maar dat is niet helemaal correct. Daarvóór was er immers reeds Annette Funicello, die ik had leren kennen in het Disney-televisieprogramma The Mickey Mouse Club, en die vandaag precies tien jaar geleden is overleden.
Lees verder “Annette Funicello (1942-2013)”
Het is vandaag al 45 jaar geleden dat de Franse zanger Claude François is overleden. Over de manier waarop (in bad toen hij een lamp wilde herstellen) hebben heel lang ongepaste grappen de ronde gedaan en van de weeromstuit ben ik me wat gaan interesseren voor bepaalde complottheorieën die (wellicht uit reactie) begonnen te circuleren, maar de conclusie is helaas dat het inderdaad gewoon een stom ongeluk was (*).
Lees verder “Claude François (1939-1978)”
Het zal morgen al zestig jaar geleden zijn dat “Love me warm and tender” de Amerikaanse hitparade binnenkwam. Dat was niet enkel belangrijk voor Paul Anka, de Canadese zanger van Libanese komaf, omdat die pas naar een nieuwe platenfirma was overgestapt en het dan toch altijd afwachten is of het succes zal aanhouden. Maar ook voor mezelf was dit belangrijk, want “Love me warm and tender” is mijn lievelingsnummer van hem en stond in die beginjaren zestig ook steevast in mijn top tien aller tijden.
Lees verder “Zestig jaar geleden: “Love me warm and tender” komt de hitparade binnen”
Eind mei heb ik nog eens naar “Don’t look now” gekeken, de cultfilm van Nicolas Roeg naar het kortverhaal van Daphne du Maurier. Naar aanleiding daarvan heb ik speciaal aandacht besteed aan Pino Donaggio, die hiermee zijn debuut maakte als filmcomponist. (Foto Wikipedia)
Lees verder “Pino Donaggio wordt tachtig…”
Paul Albert Anka (Ottawa, 30 juli 1941) is een Canadese singer-songwriter, songwriter en filmacteur die sinds 1990 de Amerikaanse nationaliteit heeft.
Lees verder “Paul Anka wordt tachtig…”
Placido Domingo werd volgens zijn manager geboren in Madrid op 21/1/1941, maar Montserrat Caballé beweerde altijd dat het 1934 was: “Anders was hij zes jaar jonger dan Pavarotti in plaats van een jaar ouder.” Makes sense to me, maar volgens Norman Lebrecht (“Requiem voor de muziek”, p.282) is deze aanpassing van de leeftijd van Domingo een zet vanuit het kamp van Pavarotti, waarbij men ervan uitging op die manier de illusie te verspreiden dat aan de loopbaan van Domingo dan ook eerder een einde zou komen dan aan die van Pavarotti. Dat is dus wel degelijk een illusie gebleken!
Lees verder “Placido Domingo wordt tachtig…”
dagelijks iets degelijks 