Michael Nyman wordt tachtig…

Michael Nyman wordt tachtig…

Geestig hoe selectief het geheugen blijkt te werken. Michael Nyman (°London, 23 maart 1944) bijvoorbeeld geeft voortdurend lange uiteenzettingen over hoe hij dankzij Peter Greenaway tot het componeren van filmmuziek is gekomen, maar hij vergeet wel te vermelden dat hij twee jaar eerder zowaar al voor de soundtrack van de seksklucht “Keep it up downstairs” van Robert Young had ingestaan!

Lees verder “Michael Nyman wordt tachtig…”

Peter Greenaway wordt tachtig!

Peter Greenaway wordt tachtig!

Morgen bereikt de Britse cineast Peter Greenaway de gezegende leeftijd van tachtig jaar. Onbekend voor het grote publiek is hij voor de echte filmliefhebber al lang een begrip in de hedendaagse cinema, steeds controversieel, steeds heel persoonlijk, zelfbewust, uitdagend of zelfs shockerend soms en steeds op zoek naar een visuele taal die zijn bekommernissen als filmmaker verzoent met zijn achtergronden als plastisch kunstenaar.

Lees verder “Peter Greenaway wordt tachtig!”

55 jaar geleden: première van “In C” (Terry Riley)

55 jaar geleden: première van “In C” (Terry Riley)

Op 21/11/1965 liet Terry Riley voor het eerst “In C” uitvoeren in San Francisco. “In C” is eigenlijk een perpetuum mobile. Live uitvoeringen variëren dan ook van veertig tot negentig minuten. De CBS-plaatversie uit 1969 (zie hierboven) is dan ook helemaal niet typisch. Beter (want langer) is b.v. de CD-versie die in 1995 uitkwam (New Albion Records). Terry Riley werd nadien lid van La Monte Young’s Theatre of Eternal Music, waarin hij John Cale verving, die samen met Lou Reed Velvet Underground had opgericht. La Monte Young zelf wordt als de oervader van de beweging beschouwd die men “minimalistisch” of “repetitief” is gaan noemen. Of het zou John Cage moeten zijn, aangezien Young met diens werk kennismaakte in 1959 in Darmstadt, waar hij nota bene bij Stockhausen ging studeren.

Lees verder “55 jaar geleden: première van “In C” (Terry Riley)”