Toen ik jong was, was ik een fan van de allereerste “Suske & Wiskes”. Ik herinner me b.v. “De Ringelingschat”, “De Bokkenrijders” en “De Geverniste Zeerovers”. Zoals de titel al enigszins aangeeft, was dit laatste album reeds een “opgekalefaterde” versie (vooral met het oog op de Nederlandse markt) en met een ander album uit die periode (“De Texas Rakkers”) eindigde ook mijn belangstelling voor de rode reeks van “Suske & Wiske”. Maar wat ik altijd als een schat (van Beersel?) heb gekoesterd, is de zogenaamde blauwe reeks. En wat lees ik nu op de website van Doorbraak.be? Ter gelegenheid van de 75ste verjaardag van onze vrienden zou er zowaar een nieuwe uitgave in die blauwe reeks verschijnen. Ik laat Lode Goukens erover aan het woord, uiteraard met slechts een fragment, want ik wil het citaatrecht nu ook weer niet uit zijn voegen rukken…
Lees verder “Vijf jaar geleden: een nieuwe blauwe “Suske & Wiske””Tag: Maria Rosseels
25 jaar geleden: cultuur in Gent (808)
“The secret sex life of Romeo and Juliet”: destijds aanleiding tot een politieoptreden…
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (808)”25 jaar geleden: cultuur in Gent (807)
“Baise-moi” briljant? ’t Is maar hoe je’t bekijkt…
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (807)”Maria Rosseels (1916-2005)
Schrijfster Maria Rosseels is twintig jaar geleden op 88-jarige leeftijd overleden. Rosseels was vooral bekend voor haar boek ‘Dood van een non’ en ontving in 1984 de staatsprijs voor haar carrière. In het VRT-archief vond ik een foto waarin ze door de Pinewoodstudio’s in Londen wandelt, ter gelegenheid van de nieuwe James Bondfilm “Goldfinger”, “de knapste, best geklede, intelligentste, brutaalste, meest beminnenswaardige van alle mannenexemplaren, het soort van man waar vrouwen voor in zwijm vallen, schijnt het…” In cauda venenum.
Lees verder “Maria Rosseels (1916-2005)”Het Masereelfonds bestaat vijftig jaar…
Het zal morgen al 25 jaar geleden zijn dat Maurits Coppieters (foto Michiel Hendryckx via Wikipedia) de feestrede hield ter gelegenheid van het 25-jarige bestaan van het Masereelfonds. Dat was in de tijd dat linkse progressieven nog Vlaamsgezind waren.
Lees verder “Het Masereelfonds bestaat vijftig jaar…”



