Het is vandaag dertig jaar geleden dat Marc Clémeur intendant werd van de Vlaamse Opera. Het zou nog enkele maanden duren vooraleer ik hem te pakken kreeg voor een interview, maar dit had dan ook het voordeel dat we al een beetje konden terugblikken op zijn verwezenlijkingen.
Lees verder “Dertig jaar geleden: Marc Clémeur wordt intendant van de Vlaamse Opera”
De Canadese regisseur Robert Carsen viert vandaag zijn 65ste verjaardag…
Lees verder “Robert Carsen wordt 65…”
De coloratuursopraan Aga Winska werd geboren op 13 maart 1964 onder de naam Agata Winnicka. Haar vader speelde fagot in de opera en daar heeft hij haar moeder leren kennen die daar hobo en piano combineerde en ook zong, maar later werd ze lerares fysica. Agata kreeg een opleiding als fluitiste, pianiste en zelfs als balletdanseres. Ze nam deel aan ECOV 1987 en werd datzelfde jaar winnares van de Elisabethwedstrijd, waarover ik destijds verslag uitbracht in De Rode Vaan…
Lees verder “Aga Winska wordt 55…”
Het is ook al vijf jaar geleden dat de Gentse opera-goeroe Gerard Mortier is overleden.
Lees verder “Gerard Mortier (1943-2014)”
Vandaag is het op de kop af 115 jaar geleden dat in de Scala van Milaan “Madama Butterfly” in première ging, het zoveelste meesterwerk van Giacomo Puccini. Toch had het daar op de dag van de première (nog) niet de schijn van: de opera flopte immers. Puccini begon onmiddellijk aan een omwerking die op 28 mei wél op succes mocht rekenen.
Lees verder “115 jaar geleden: de oerpremière van “Madama Butterfly””
Op 27 september 1993 was in de Gentse opera een concertante versie van Rossini’s “Otello” te beluisteren. De muzikale leiding was in handen van Jos Van Immerseel (foto), maar die kon op heel wat kritiek rekenen.
Lees verder “25 jaar geleden: “Otello” in concertante versie”
Het is vandaag 25 jaar geleden dat mijn eerste artikel in de Gentse editie van Het Laatste Nieuws is verschenen. En de verschillende invalshoek was al meteen duidelijk, want de titel luidde: “Vorstenpaar bewondert Otello”. Ik kan me overigens niet voorstellen dat ikzelf die titel heb verzonnen. Maar alleszins is het niet bovenstaande foto die erbij is verschenen, zó ver gingen we nu ook weer niet. Welke foto er dan wél bij stond, herinner ik mij niet meer.
Lees verder “25 jaar geleden: “Vorstenpaar bewondert Otello””
Vandaag is het 25 jaar geleden dat de Gentse Opera werd heropend met de tweede symfonie van Mahler (heel toepasselijk “Die Auferstähung” genoemd). Het was een enorm succes voor een afgeladen vol huis, weliswaar vol genodigden (die overigens achteraf “roddelden” dat de akoestiek heel slecht was en de aanpak van dirigent Stefan Soltesz verkeerd). Het “plebs” (waaronder dus ook ikzelf, dat had u al uit de afgunstige commentaar afgeleid) volgde het gebeuren op drie reusachtige schermen op de Kouter. Nadien werd het ook vergast op een recital door Paul Dombrecht en zijn Il Fondamento.
Lees verder “25 jaar geleden: heropening van de Gentse opera”
Gentenaars zijn naar ’t schijnt verzot op Franse opera’s. Daarmee moeten ze zowat een unicum in de wereld vormen (naast enkele chauvinistische Fransen), want Franse opera wordt op dit moment als totaal “uncool” beschouwd. Volgens Marc Clemeur van de Vlaamse Opera zal zijn nieuwe muziekdirecteur Marc Minkowski daar met « Cendrillon » van Jules Massenet verandering in brengen. ★ Maar Clemeur heeft nog meer troeven buiten zijn hoogst knuffelbare muziekdirecteur. De regie is namelijk in handen van Canadees Robert Carsen, stilaan zowat wereldberoemd, maar aangezien hij zijn faam voornamelijk te danken heeft aan de Puccini- cyclus die hij in opdracht van Clemeur voor de Vlaamse Opera mocht voltooien, is Carsen nog steeds loyaal tegenover zijn «ontdekker». ★ De Britse Rebecca Evans zingt de titelrol, maar opvallend zijn vooral Marie-Noelle de Callatay en Mireille Capelle (foto), die hun rol als « slechte zusters » uit Rossini’s « Cenerentola » (overigens volgend seizoen hernomen) nog eens mogen overdoen. In de kleinere rollen treden nog meer Belgen aan, ook dat is positief. (HLN, 28/4/1998)
Het is vandaag al 25 jaar geleden dat de Bulgaarse dirigent Emil Tchakarov is gestorven in nooit opgehelderde omstandigheden. De meest gehoorde veronderstelling is dat hij aan aids is gestorven (*).
Lees verder “Emil Tchakarov (1948-1991)”
